Με συμβατικό κινητήριο σύστημα, τετρακίνητο και με σούπερ εμφάνιση
Ακόμα θυμάμαι την επίσκεψή μου στο Tivoli της Ιταλίας τη δεκαετία του ’90 και είχα εντυπωσιαστεί από τη Villa d’Este, ένα εντυπωσιακό πάρκο, με βίλα, βέβαια, και έναν ποταμό που έχει μετατρέψει το πάρκο σε ένα υδάτινο περιβάλλον με σιντριβάνια.
Κι αν εγώ εντυπωσιάστηκα από την πόλη Tivoli, μάλλον κάτι τέτοιο είχαν στο μυαλό τους οι Κορεάτες της KGM, δημιουργώντας το δικό τους Tivoli.
Θέλησαν, λοιπόν, με ένα ιταλικό όνομα και με ιταλική φινέτσα, να βάλουν τη δική τους φαντασία και υψηλή ποιότητα κατασκευής, ώστε να παρουσιάσουν ένα σύγχρονο, ευρωπαϊκού χαρακτήρα αυτοκίνητο και μάλιστα στην πιο ανταγωνιστική κατηγορία των B-SUV, η οποία είναι και η πιο εμπορική της Ευρώπης.
Τώρα, επειδή με σταματούσαν στο δρόμο βλέποντας το σήμα και μη αναγνωρίζοντας ποια μάρκα είναι -και δικαίως θα πω-, ξεκαθαρίζω τα πράγματα.
Ναι, την KGM δεν την ξέραμε στην Ελλάδα. Γνωρίζαμε όμως την SsangYong, επίσης κορεατική, που εισήγαγε παλιότερα ο όμιλος Θεοχαράκη και είχε SUV αυτοκίνητα που πήγαν πολύ καλά εμπορικά.
Η SsangYong απορροφήθηκε από την KGM κι έπειτα από πολλά χρόνια απουσίας από το ελληνικό κοινό, ήρθε με στόχο να πάρει το δικό της μερίδιο αγοράς.
Και το πρώτο όπλο της, είναι το Tivoli, το οποίο οδήγησα στην έκδοση με συμβατικό κινητήριο σύστημα βενζίνης χωρίς υβριδική υποβοήθηση, αλλά με τετρακίνηση.
Στα 4,22 μέτρα μήκος, το Tivoli έχει τις διαστάσεις που χρειάζεται κάποιος για να κινηθεί σβέλτα στην πόλη. Κι από εμφάνιση είναι άλλο πράγμα. Τα τρία κάθετα χρωματισμένα ένθετα προσομοιάζουν στην ιταλική σημαία από μακριά, ενώ το κόκκινο καπάκι στον γάντζο που είναι για τη ρυμούλκηση σε περίπτωση ανάγκης, και βρίσκεται στη μάσκα, δίνει ξεχωριστό τόνο.
Το ολόγραμμα TIVOLI στη μάσκα, τα LED φωτιστικά, η δυναμικές εισαγωγές αέρα, τα μαύρα προστατευτικά και τα γκρι σπόιλερ, εμπρός και πίσω, με τις μαύρες κολόνες, δημιουργούν ένα σύνολο γεμάτο αντιθέσεις.
Οι ακμές στο καπό και τους ώμους, τα δυναμικά πίσω φωτιστικά και το μεγάλο ολόγραμμα TIVOLI στην πίσω πόρτα, ολοκληρώνουν ένα καλογυμνασμένο αμάξωμα.
Μολονότι στη καμπίνα απουσιάζει το χρώμα, δηλαδή έχουμε διάκοσμο γκρι και μαύρο, εντούτοις το περιβάλλον είναι προσεγμένο, με κάπως σκληρά πλαστικά και καλές ταπετσαρίες.
Ο μεγάλος ψηφιακός πίνακας οργάνων των 10,25 ιντσών, παραμετροποιείται αλλάζοντας τις πληροφορίες, ενώ και η οθόνη αφής 9 ιντσών προσφέρει συνδεσιμότητα και σύστημα πλοήγησης, καθώς και κάμερα οπισθοπορείας.
Οι διάφοροι αποθηκευτικοί χώροι για μικροαντικείμενα θα ικανοποιήσουν την οικογένεια, διότι και πέμπτος επιβάτης θα φιλοξενηθεί στο πίσω μέρος, με το μεταξόνιο των 2,6μ. να εξυπηρετεί σε αυτό.
Στο πορτ-μπαγκάζ, ο πάτος του οποίου διαμορφώνεται σε δύο επίπεδα, χωρούν αποσκευές 427 λίτρων όγκου, ενώ αυξάνουν με την αναδίπλωση των καθισμάτων.
Ρεζέρβα υπάρχει, αλλά τροχός λεπτός, ανάγκης που λέμε, όμως θα φανεί χρήσιμος σε περίπτωση κλαταρίσματος, καθώς 4Χ4 είναι, θα το πας και στο βουνό, το τραβάει η ψυχή του.
Κάτω από το καπό φιλοξενείται ένα μοτέρ βενζίνης μεσαίου κυβισμού 1.5lt turbo, που αποδίδει 163 ίππους. Η λειτουργία του κρίνεται ως καλή και συνδυάζεται με ένα 6άρι αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων με λίγο μακριά κλιμάκωση.
Θα ήθελα το τιμόνι λίγο πιο ακριβές, αλλά δεν δημιουργεί θέμα στο δρόμο. Απλά δική μου αίσθηση είναι.
Μπορείς να παίξεις με τα προγράμματα οδήγησης, αλλάζοντας ανάμεσα σε Comfort, Normal, Sport και Winter, να κλειδώσεις το διαφορικό σε κίνηση 50-50 σε εμπρός και πίσω άξονα, να χρησιμοποιήσεις το Hill Descent Control για να κατέβεις με σταθερή, χαμηλή ταχύτητα σε απότομες πλαγιές και εν γένει να πάρεις τα βουνά, να το ευχαριστηθείς.
Δεν θα ξεφύγεις πάνω από τα 9 λίτρα σε κατανάλωση στα 100 χλμ. αν δεν το παρακάνεις.
Σε εξοπλισμό ασφάλειας και υποβοήθησης οδηγού υπάρχουν αρκετά και σε συνδυασμό με την ανταγωνιστική τιμή, το συνολικό πακέτο κρίνεται πολύ ενδιαφέρον για μια στιβαρή κατασκευή.
Η KGM εισάγεται από τη NIK. I. Θεοχαράκης, και με το Tivoli κάνει μια δυναμική αρχή και έπεται συνέχεια.
