Ο κήπος μετονόμαστηκε σε Εθνικό το 1927 και έχει έκταση 15,5 εκτάρια, δηλαδή 150 στρέμματα.
Η κύρια είσοδος του πάρκου είναι από την Λεωφόρο Αμαλίας. Υπάρχουν άλλες έξι είσοδοι στον κήπο, μία από την οδό Βασιλίσσης Σοφίας, τρεις από την οδό Ηρώδου Αττικού (η μία είναι κλειδωμένη με αλυσίδα) και δύο από την περιοχή τού Ζαππείου πάρκου.
Είναι ανοιχτός για το κοινό από την ανατολή εως τη δύση του ηλίου και προσφέρεται για βόλτες, περιπάτους αλλά και αθλητικές δραστηριότητες.
Ο βασιλικός κήπος οριοθετήθηκε το 1836 από τον Φρειδερίκο Γκαίρτνερ τον αρχιτέκτονα τών ανακτόρων, σε μια έκταση 500 περίπου στρεμμάτων. Επειδή η έκταση αυτή απέκλειε τον δρόμο Αθήνας-Αμαρουσίου-Κηφισιάς, το σχέδιο αυτό αναθεωρήθηκε το 1839 από τον διευθύνοντα μηχανικό τής οικοδομής τών ανακτόρων, τον Χοχ.
Τις πρώτες φυτευτικές εργασίες οργάνωσε και επέβλεψε ο Βαυαρός γεωπόνος Σμάρατ το 1839, όπου φυτεύτηκαν 15.000 καλλωπιστικά φυτά που μεταφέρθηκαν από τη Γένοβα, καθώς επίσης και με αυτοφυή είδη, που μετέφερε από το Σούνιο και την Εύβοια ο Πρώσος γεωπόνος Φρειδερίκος Σμιτ, βοηθός τού Σμάρατ.
Ο κήπος συνέχισε να επεκτείνεται, και για το σκοπό αυτό προσκλήθηκε ο Γάλλος κηποτέχνης Φρανσουά Λουί Μπαρώ, ο οποίος ανέλαβε τη διεύθυνση τού κήπου από το 1845 έως το 1854.
Τον Μπαρώ διαδέχθηκε ο Φρειδερίκος Σμιτ, ο οποίος διηύθυνε τον κήπο επί 30 χρόνια, φέρνοντας από το εξωτερικό πολλά φυτά, κατάλληλα για το κλίμα τής Αττικής, συμπληρώνοντας έτσι τη φύτευση του κήπου στα σημερινά της όρια.
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΜΙΧΑΛΗΣ ΛΑΓΑΝΗΣ – ΙΣΜΗΝΗ ΛΕΝΤΖΟΥ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Μικρές “οάσεις” στη καρδιά της Αθήνας – ΦΩΤΟ κ VIDEO
