One last breath είναι ο τίτλος του τραγουδιού της ελληνικής συμμετοχής, το οποίο ερμηνεύει η (Κύπρια) Μαρία Έλενα Κυριάκου. Μια τελευταία ανάσα, λοιπόν, ο τίτλος και λίγες ώρες μετά την “πρόκριση” στον τελικό ήρθαν και οι πρώτες αναλύσεις. Ναι, αναλύσεις για το κρυφό μήνυμα ενός τραγουδιού στη Eurovision. Δηλαδή, really?
Και η ανάλυση δεν ήρθε από τον οποιονδήποτε που δεν είχε τι να κάνει και έγραψε κάτι να έχουμε να πορευόμαστε. Το MarketWatch την έγραψε. Δηλαδή, σοβαρά;
“Θα μπορούσε η χώρα να προσπαθεί να περάσει λαθραία στους άλλους Ευρωπαίους μια έκκληση μέσω του διαγωνισμού τραγουδιού της Eurovision;”, αναρωτιέται ο συντάκτης του άρθρου. Σοβαρά;
Θα πείτε, δεν είναι η πρώτη φορά που κάποιος ψάχνει… μηνύματα σε τραγούδια. Θυμηθείτε τα “τέρατα” που έχουν γραφτεί και ειπωθεί για το Hotel California ή για τα Χαιρετίσματα του Παπακωνσταντίνου.
“One Last Breath ονομάζεται το κομμάτι, κάτι κατάλληλο για τη χώρα που πιέζεται από τους διεθνείς δανειστές της να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις τους ή να ξεμείνει από ρευστότητα. Η Ελλάδα μοιάζει μόνο μερικές εβδομάδες μακριά από τη χρεοκοπία”, γράφει λοιπόν το MarketWatch.
Αλλά η ανάλυση έχει κι άλλο. Πάει ακόμη… παρακάτω και βρίσκει δεύτερο λόγο: “Η Μαρία Έλενα Κυριάκου κατηγορεί έναν ανώνυμο “εσύ” (τη Γερμανία ίσως;) για προδοσία και μεθυσμένα ψέμματα, αφήνοντάς την πληγωμένη, να παλεύει για την επιβίωση, μόνη στο σκοτάδι. Όχι μακριά από αυτό που πολύ Έλληνες νιώθουν για τις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές”.
Και δεν σταματάμε εδώ. “Εκ πρώτης όψεως, είναι μια ρομαντική μπαλάντα απόγνωσης. Αλλά αν ακούσετε προσεκτικά, οι στίχοι θα μπορούσαν να είναι μια στοχευμένη έκκληση στους πολίτες της ευρωζώνης – που θα συντονιστούν στο διαγωνισμό κατά εκατομμύρια- να βοηθήσουν την Ελλάδα”.
Και πάλι, δεν σταματάμε εδώ. “Οι στίχοι της Κυριάκου “φωνάζει” τη δεινή οικονομική κατάσταση των Ελλήνων. Η χώρα είναι ξανά σε ύφεση, οι οικογένειες αγωνίζονται να θρέψουν τα παιδιά τους, το 25% του πληθυσμού είναι άνεργοι, ενώ η χώρα αντιμετωπίζει με μεγαλύτερη φυγή επιστημόνων στην ιστορία της”.
Μάλιστα. Ό,τι είναι ένα τραγούδι για έναν έρωτα που τελείωσε, δεν μας περνάει καν από το μυαλό. Δηλαδή, σοβαρά ρε παιδιά; Σοβαρά;
