Όπως σημείωσε, στη συγκεκριμένη πυρκαγιά συνέβαλαν «το ακραίο καιρικό φαινόμενο, οι ριπές του αέρα, η ταχύτητα της φωτιάς, το δάσος το οποίο δεν είχε καθαριστεί, η μορφολογία του εδάφους που συνετέλεσαν στο να έχουμε μία ταχύτατη εξάπλωση με διεύθυνση από τη δύση προς την ανατολή, δηλαδή από το Πεντελικό όρος προς της θάλασσα».
Σύμφωνα με τον καθηγητή, καθοριστικό για να έχουμε αυτήν την ταχεία εξέλιξη ήταν η διάταξη του πολεοδομικού σχεδίου στην περιοχή κάτω από τη λεωφόρο Μαραθώνος. Συγκεκριμένα, όπως περιέγραψε, «ήταν ένα σχέδιο παγίδα, η οποία εγκλώβισε τους πιο πολλούς κατοίκους, τους ανθρώπους που διέμεναν εκεί ή τους επισκέπτες. Ήταν ένα σχέδιο, το οποίο περιλάμβανε δρόμους, οι οποίοι δεν οδηγούσαν πουθενά, ήταν αδιέξοδοι ή δρόμους οι οποίοι κατέληγαν στους κρημνούς της παραλίας».
Ο κ. Λέκκας συνέκρινε το Μάτι με τη Μάνδρα επισημαίνοντας: «Αντίστοιχη περίπτωση ήταν και η περίπτωση της Μάνδρας, μόνο που εκεί είχαμε πλημμύρα. Ένας οικιστικός ιστός, μία πόλη ολόκληρη είναι ταυτόσημες, μόνο που στη μία πλευρά το φυσικό φαινόμενο ήταν πυρκαγιά και στην άλλη περίπτωση είχαμε την πλημμύρα. Ο οικιστικός ιστός ήταν αυτός που έφταιγε. Ήταν η πόλη της Μάνδρας, κτισμένη πάνω σε ένα ποτάμι και το Μάτι και οι γύρω περιοχές είναι χτισμένες πάνω σε μία περιοχή που πολεοδομικά δεν στέκει, δεν συνάδει με τους κινδύνους, τους οποίους θα μπορούσαν να εκδηλωθούν στην περιοχή».
Τέλος, ο καθηγητής ανέφερε ότι «πολύ λίγες πόλεις έχουν δομηθεί έτσι όπως πρέπει και κυρίως με γνώμονα την ασφάλεια» επισημαίνοντας ότι το θέμα πλέον είναι «τι μπορούμε να κάνουμε σε όλες αυτές τις περιοχές της Ελλάδας που είναι δημιούργημα των τελευταίων 4-5 δεκαετιών και έχουμε όλα αυτά τα αποτελέσματα με τις αυθαιρεσίες, τις εντάξεις».
πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ
