Σύμφωνα με τους συμβούλους του ΣτΕ η σταδιακή αύξηση στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης μέχρι τον Ιανουάριο του 2022 εξυπηρετεί «σκοπούς δημοσίου συμφέροντος, και όχι απλώς το ταμειακό συμφέρον του Δημοσίου, όπως ισχυρίζεται η ΑΔΕΔΥ».
ΣτΕ: Αβάσιμοι οι ισχυρισμοί της ΑΔΕΔΥ
Συγκεκριμένα, η αυξημένη 7μελής Σύνθεσης του Α΄ Τμήματος του ΣτΕ (3281/2017) απέρριψε ως αβάσιμους όλους τους νομικούς ισχυρισμούς της ΑΔΕΔΥ επισημαίνοντας ότι «η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης είναι δυνατή όχι μόνο για το μέλλον αλλά και για το παρελθόν, υπό την έννοια ότι μπορεί να καταλαμβάνει και ήδη θεμελιωμένα δικαιώματα, εφόσον βέβαια τηρείται η αρχή της αναλογικότητας».
Η κίνηση αυτή, σύμφωνα με τους δικαστές, δεν είναι αντισυνταγματική «εφόσον προκύπτει αιτιολογημένα ότι με την επέμβαση αυτή μπορεί διασφαλιστεί η διατηρησιμότητα του ασφαλιστικού κεφαλαίου».
Τι αναφέρει η απόφαση για τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης
Όπως αναφέρει στην απόφαση του το ΣτΕ «η σταδιακή αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης του Δημοσίου τομέα θεσπίστηκε μετά την ανακοίνωση της Συνόδου των Αρχηγών των κρατών μελών της Ευρωζώνης» ενώ οι αλλαγές είναι μεταβατικού χαρακτήρα και εντάσσονται στα πλαίσια ενός ευρύτερου προγράμματος συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης που άρχισε με προηγούμενες νομοθετικές ρυθμίσεις των ετών 2010 και 2012 (νόμοι 3863/2010, 3865/2010 και 4093/2012). Όπως υπογραμμίζουν οι σύμβουλοι Επικρατείας «η σταδιακή αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης αποβλέπει πρωτίστως στον εξορθολογισμό του συνταξιοδοτικού συστήματος με την αποτροπή των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων πριν τη νόμιμη ηλικία συνταξιοδότησης» και προσθέτουν ότι από τη Συμφωνία Δημοσιονομικών Στόχων και Διαρθρωτικών Μεταρρυθμίσεων κρίθηκαν αναγκαίες οι αυξήσεις των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης για «την βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος προκειμένου να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της επιλογής πολλών ασφαλισμένων να συνταξιοδοτηθούν πρόωρα». Η σταδιακή αύξηση των ορίων ηλικίας, σύμφωνα με τους Συμβούλους Επικρατείας, δεν προσκρούει στην ΕΣΔΑ, καθώς η εν λόγω σύμβαση δεν κατοχυρώνει δικαίωμα συντάξεως ορισμένου ύψους, με συνέπεια να μην αποκλείεται κατ’ αρχήν διαφοροποίηση του ύψους της συνταξιοδοτικής παροχής ανάλογης με τις επικρατούσες εκάστοτε συνθήκες.
