Η αντίστροφη μέτρηση σχετικά με το νομοσχέδιο για την επέκταση της ισότητας στον γάμο και στα ομόφυλα ζευγάρια έχει αρχίσει με τον Μάκη Βορίδη να θέτει θέμα συνταγματικότητας
Στο νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια αναφέρθηκε η καθηγήτρια Συνταγματικού Δικαίου στο ΑΠΘ, Λίνα Παπαδοπούλου μιλώντας στο Mega.
«Δεν ξέρω αν έχει πει και κάποια άλλα πράγματα ο κ. Βορίδης που δεν τα άκουσα ή δεν τα διάβασα, από τις δηλώσεις που παίξατε δεν είπε ο κ. Βορίδης ότι είναι αντισυνταγματικό. Είπε ότι δεν υπάρχει υποχρέωση από την Ευρωπαϊκή σύμβαση των δικαιωμάτων του ανθρώπου και από την Ομολογία του Στρασβούργου, να εισαγάγουμε τον γάμο ομοφύλων. Αυτό είναι σωστό, ωστόσο δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει αντισυνταγματικότητα. Αν η αντισυνταγματικότητα στηρίζεται στο ότι δεν το έχει πει το ΕΣΔΑ, είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Πράγματι κανείς δεν λέει ότι υπάρχει υποχρέωση από το ΕΔΑ να εισαγάγουμε τον γάμο των ομοφύλων», είπε αρχικά.
Τι έχουμε υποχρέωση να κάνουμε με βάση το ΕΣΔΑ, την οποία, αποδέχεται ο κ. Βορίδης;
Σύμφωνα με την κ. Παπαδοπούλου, «έχουμε υποχρέωση να προστατεύσουμε την οικογένεια όποιο σχήμα και αν έχει αυτή. Αν ο κ. υπουργός σέβεται την Ομολογία του ΕΣΔΑ, αναμένω στην κατ’ άρθρο ψήφιση, να ψηφίσει τουλάχιστον τις διατάξεις που αφορούν στην προστασία των παιδιών και της οικογενειακής ζωής των ομοφύλων. Η Ομολογία του Στρασβούργου είναι ένα υπερεθνικό ζήτημα, είναι δηλαδή πάνω από τα κράτη μέλη, και είναι πάντα προσεκτικό στις κρίσεις του και στηρίζεται πάντα στην ευρωπαϊκή συναίνεση. Το ΕΣΔΑ για να μην χάσει την νομιμοποίηση στα μάτια των κρατών που δεν έχουν ψηφίσει τον γάμο των ομοφύλων, στηρίζεται στην ευρωπαϊκή συναίνεση. Μόνο δηλαδή αν μια πλειονότητα των κρατών έχει εισαγάγει τον γάμο, τότε μόνο θα πει ότι τίθεται θέμα αντίθεσης προς το ΕΣΔΑ».
Και συνέχισε: «Αυτό δεν σημαίνει ότι με βάση το ελληνικό Σύνταγμα, δεν μπορούμε να εισαγάγουμε την αντίθεση στο άρθρο 9 του δικού μας Συντάγματος που λέει ότι η προσωπική και οικογενειακή ζωή είναι απαραβίαστη. Το άρθρο 21 έρχεται να πολλαπλασιάσει και να πει όχι μόνο ελευθερία αυτών των ζευγαριών να φτιάχνουν την οικογενειακή ζωή τους όπως θέλουν, με τρόπο απαραβίαστο, αλλά και το κράτος να τους προστατεύει. Η οικογένεια όποια μορφή και αν έχει, γιατί αυτό μας το δίνει η εμπειρία και το βίωμα, η πράξη, και όχι το Σύνταγμα ή ο Αστικός Κώδικας, το κράτος πρέπει να τη στηρίζει. Το ίδιο και για την μητρότητα είτε είναι σε μονογονέα, είτε σε ομόφυλο ή ετερόφυλο ζευγάρι».
Η κ. Λίνα Παπαδοπούλου είναι μια εκ των συντακτών του νομοσχεδίου και ήταν παρούσα στο «φροντιστήριο» των βουλευτών της ΝΔ για το νομοσχέδιο.
Η ίδια υπογράμμισε πως, «δεν θα το έλεγα φροντιστήριο, αλλά γόνιμη συζήτηση μεταξύ των βουλευτών της ΝΔ, και των υπουργών και ήμασταν εγώ και η κ. Φουντεδάκη. Πράγματι μία ένσταση, όμοια με του κ. Βορίδη είχε εκφράσει και ο κ. Πλεύρης και έδωσα την ίδια απάντηση. Αναμένω από αυτούς τους 2 υπουργούς να υπερψηφίσουν τουλάχιστον τις διατάξεις που προστατεύουν την οικογένεια και τα παιδιά. Σύμφωνα με την ομολογία του Στρασβούργου εάν δύο άνδρες έχουν αποκτήσει παιδί μέσω παρένθετης μητέρας στο εξωτικό, η ομολογία μας υποχρεώνει να αναγνωρίσουμε αυτούς τους 2 ως πατεράδες του παιδιού».
«Το σύμφωνο συμβίωσης δεν λύνει τα προβλήματα, είναι πιο χαλαρή σύμβαση»
Η κ. Παπαδοπούλου υπογράμμισε, πως, «Μία άλλη ερώτηση ήταν “γιατί δεν τα λύνουμε αυτά με το σύμφωνο συμβίωσης”. Το σύμφωνο συμβίωσης είναι μία σύμβαση αστικού δικαίου, όπως και ο γάμος, έχει εισαχθεί στην έννομη τάξη για να σώσει μία πιο ήπια μορφή δέσμευσης σε σχέση με τον γάμο. Το σύμφωνο όπως είναι σήμερα δεν λύνει τα προβλήματα γιατί είναι πιο χαλαρή σύμβαση. Μπορεί κάποιος να αποφύγει δημοσίου δικαίου συνέπειες. Μπορεί να τροποποιηθεί το σύμφωνο απλά θα πρέπει να το αποκαλέσουμε με άλλη λέξη».
Για την Εκκλησία: «Σε ό,τι αφορά στην Εκκλησία, η άποψή της είναι σεβαστή γιατί υπάρχει θρησκευτική ελευθερία και η αυτονομία των θρησκευτικών κοινοτήτων που μπορεί να αποφασίσει αν θα τελέσει ή όχι ένα μυστήριο ή αν θα το θεωρήσει μυστήριο. Σέβομαι αυτά που λέει η Εκκλησία είναι δικαίωμά τους να έχουν αυτά τα δόγματα. Εδώ όμως δεν μιλάμε γι’ αυτό. Κανένα κράτος δεν μπορεί να επιβάλει σε μία θρησκευτική κοινότητα να αλλάξει το δόγμα της. αυτό που μπορεί να κάνει είναι να θεσπίσει έναν θεσμό αστικού δικαίου για να καλύψει όλα τα άτομα. Αυτό δεν είναι στο χέρι της Εκκλησίας να το κρίνει και να το αποφασίσει», δήλωσε η Καθηγήτρια Συνταγματικού Δικαίου.