Αδόλφος Χίτλερ: Πιθανό να έπασχε από γενετική σεξουαλική διαταραχή, σύμφωνα με νέα ανάλυση DNA

Πρόκειται για μια επιστημονική μελέτη που αναζωπυρώνει τη συζήτηση γύρω από την προσωπικότητα του Γερμανού αιμοδιψούς δικτάτορα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, Αδόλφο Χίτλερ. Σύμφωνα με ανάλυση DNA που θα παρουσιαστεί σε ντοκιμαντέρ του Channel 4 στη Βρετανία, ο Χίτλερ φέρεται να έπασχε από το σύνδρομο Kallmann, μια γενετική πάθηση που διαταράσσει την ομαλή σεξουαλική ανάπτυξη και μπορεί να δυσκολέψει τη δημιουργία στενών σχέσεων.

Η μελέτη βασίστηκε σε κομμάτι υφάσματος με ίχνη αίματος, το οποίο είχε κοπεί το 1945, στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου από τον καναπέ όπου αυτοκτόνησε ο Αδόλφος Χίτλερ. Οι γενετιστές, με επικεφαλής την καθηγήτρια Τούρι Κινγκ — γνωστή για τον εντοπισμό των λειψάνων του Ριχάρδου Γ’, βασιλιά της Αγγλίας — δήλωσαν ότι εργάστηκαν με εξαιρετική προσοχή, επισημαίνοντας ότι η άρνηση μιας τέτοιας έρευνας θα ισοδυναμούσε με το να τεθεί ο Χίτλερ «σε βάθρο», όπως γράφει η Independent.

Η ορμονική αυτή διαταραχή, που είχε ήδη αναφερθεί σε ιστορίες του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, θα μπορούσε επίσης να εξηγήσει ορισμένους εξευτελισμούς που λέγεται ότι υπέστη ο Χίτλερ σχετικά με το μέγεθος των γεννητικών του οργάνων.

Η αυξημένη πιθανότητα μικροφαλλίας και ένας μη κατεβασμένος όρχις, που επιβεβαιώθηκε από ιατρική εξέταση του 1923, δίνουν απρόσμενη βάση σε χλευασμούς της εποχής, όπως το γνωστό βρετανικό τραγούδι του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου «Hitler Has Only Got One Ball».

Πέρα από την ιατρική διάσταση, τα ευρήματα ρίχνουν νέο φως στην πλήρη απουσία προσωπικής και συναισθηματικής ζωής του Χίτλερ — κάτι ασυνήθιστο για κορυφαίο στέλεχος του ναζιστικού καθεστώτος. «Ο Χίτλερ είναι ο μόνος στην ηγεσία του κόμματος χωρίς σύζυγο, παιδιά ή εξωσυζυγικές σχέσεις· αυτό ίσως εξηγεί την απόλυτη αφοσίωσή του στην πολιτική», επισημαίνει ο ιστορικός Άλεξ Τζ. Κέι του Πανεπιστημίου Πότσνταμ.

Η γενετική ανάλυση καταρρίπτει επίσης μια επίμονη φήμη: ο Χίτλερ δεν είχε καμία ανιχνεύσιμη εβραϊκή καταγωγή, αντίθετα με όσα υποστήριζαν διάφορες θεωρίες. Ωστόσο, ορισμένοι γενετικοί δείκτες τον κατατάσσουν σε ομάδα υψηλού κινδύνου για αυτισμό, σχιζοφρένεια ή διπολική διαταραχή — χωρίς να είναι δυνατόν να τεθεί αναδρομική διάγνωση.

Οι ερευνητές, πάντως, προειδοποιούν: η σύνδεση της ακραίας του αγριότητας με αυτές τις παθήσεις θα ήταν επιστημονικά αβάσιμη και επικίνδυνη. «Η συμπεριφορά δεν είναι ποτέ 100% γενετική», υπενθυμίζει ο ψυχολόγος σερ Σάιμον Μπάρον-Κόεν. «Η συσχέτιση του Χίτλερ με αυτές τις διαγνώσεις στιγματίζει όσους πάσχουν από αυτές, ενώ η συντριπτική πλειονότητα δεν είναι ούτε βίαιη ούτε σκληρή.»