Η δέσμη μέτρων της κυβέρνησης του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, αφορά άμεσα και τους δημοσίους υπαλλήλους, φέρνοντας δυο σημαντικές αλλαγές: όσοι δημόσιοι υπάλληλοι, εργάζονται σε τομείς και υπηρεσίες που δεν καταφέρνουν να μειώσουν τις δαπάνες τους, ενδέχεται, αν καταστεί αναγκαίο, να «χάσουν τον δέκατο τρίτο μισθό», προς έμμεση ενίσχυση των κρατικών ταμείων.
Σε ότι αφορά, δε, τους εργαζόμενους που αποφασίζουν να συνταξιοδοτηθούν, στο εξής, θα πρέπει να περιμένουν δυο χρόνια, μέχρι να τους καταβληθεί το «εφάπαξ» που τους αναλογεί.
Πρόκειται να αυξηθούν, επίσης, οι φόροι επί των καπνών και των νόμιμων, τυχερών παιχνιδιών.
Όπως τονίζουν, παράλληλα, οι σχολιαστές, τα μέτρα αφήνουν ανοικτή την δυνατότητα πιο εύκολων απολύσεων -με μεγαλύτερες όμως αποζημιώσεις- και της υπογραφής ξεχωριστών συμβάσεων ανάμεσα σε εργοδότες και συνδικάτα, ανάλογα με την επιχείρηση, την περιοχή στην οποία βρίσκονται και τις όποιες, ιδιαίτερες συνθήκες παραγωγής.
Το μεγαλύτερο συνδικάτο της χώρας, Cgil,κατέστησε ήδη σαφές, όμως, ότι «δεν πρόκειται να δεχθεί σε καμία περίπτωση την κατάργηση του νόμου που απαγορεύει τις απολύσεις οι οποίες δεν στηρίζονται σε βάσιμη και αποδεδειγμένη αιτία».
Σε ότι αφορά τις περικοπές εξόδων των πολιτικών και του όλου πολιτικού συστήματος, πρόκειται να αγγίξουν τα οκτώ δισεκατομμύρια ευρώ. Η κατάργηση πενήντα τεσσάρων χιλιάδων θέσεων κυρίως στην τοπική αυτοδιοίκηση, συνεπάγεται την απάλειψη τριάντα οκτώ περιφερειών και χιλίων πεντακοσίων δήμων, με λιγότερους από χίλιους κατοίκους, που θα εκπροσωπούνται μόνο από τον δήμαρχο.
Όπως τονίζουν σήμερα οι σχολιαστές, μένει ανοικτή, προς εξακρίβωση, μια σειρά κύριας σημασίας, θεμάτων: κατά πόσον τα μέτρα αυτά θα είναι αρκετά και θα καταφέρουν, όντως, να μηδενίσουν την σχέση ελλείμματος-ΑΕΠ μέχρι το 2013, αν η Λέγκα του Βορρά και η εκλογική της βάση, θα μπορέσουν να δεχθούν την ουσιαστική αυτή αποδυνάμωση της τοπικής αυτοδιοίκησης και πόσο έντονα θα αντιδράσουν τα συνδικάτα, σε ενδεχόμενη αλλαγή των εργασιακών σχέσεων.
Ο «Καβαλιέρε» ελπίζει ακόμη να μπορέσει να πάει σε πρόωρες βουλευτικές εκλογές το 2012, χωρίς να έχει δυσαρεστήσει «ανεπανόρθωτα» στο μεταξύ, τους ψηφοφόρους του. Υπό τις σημερινές συνθήκες, όμως, ουδείς μπορεί να προβλέψει αν θα καταφέρει, όντως, να υλοποιήσει το στρατηγικό του σχέδιο που μπορεί να είναι και ο τελευταίος, μεγάλος στόχος, της πολιτικής του δράσης.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Si στα μέτρα λιτότητας από το ιταλικό υπουργικό συμβούλιο
