Ο Πίτερ Χολ έφυγε από τη ζωή στο University College Hospital, όπου νοσηλευόταν, έχοντας δίπλα του την οικογένειά του, ανέφερε σε ανακοίνωσή του το Βασιλικό Εθνικό Θέατρο. Το 2011 είχε διαγνωστεί με άνοια.
“Ο σερ Πίτερ Χολ ήταν ένας διεθνώς αναγνωρισμένος θεατρικός σκηνοθέτης και ιμπρεσάριος, η επιρροή του οποίου στην καλλιτεχνική ζωή της Βρετανίας τον 20ο αιώνα ήταν απαράμιλλη”, προστίθεται.
Πάνω από 50 χρόνια στο θέατρο
Η καριέρα του αριθμούσε περισσότερα από 50 χρόνια. Περίπου στα 25 του χρόνια ανέβασε σε παγκόσμια πρώτη στην αγγλική γλώσσα το έργο του Σάμιουελ Μπέκετ “Περιμένοντας τον Γκοντό” και το 1960, σε ηλικία 29 ετών, ίδρυσε το Royal Shakespeare Company, του οποίου ήταν διευθυντής μέχρι το 1968.
Το 1973 διορίστηκε διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου και ήταν υπεύθυνος για την μετεγκατάστασή του από το θέατρο Old Vic στη σημερινή του θέση, σε ένα ειδικά κατασκευασμένο χώρο στο Σάουθ Μπανκ του Τάμεση.
Ο συνάδελφός του, ο Ρούφους Νόρις διευθυντής του Εθνικού, τόνισε το εξής: «Στεκόμαστε όλοι στους ώμους γιγάντων και οι ώμοι του Πίτερ Χολ στήριξαν ολόκληρο το βρετανικό θέατρο όπως το γνωρίζουμε».
«Χάθηκε ένα σπουδαίο πνεύμα» δήλωσε από την πλευρά του ο Κρεγκ Νότραν, ο σημερινός καλλιτεχνικός διευθυντής της Royal Shakespeare Company (RSC).
Εκτός από μεγάλες θεατρικές παραστάσεις, ο Χολ είχε σκηνοθετήσει και παραστάσεις όπερας, ενώ περιστασιακά ασχολήθηκε με τον κινηματογράφο και την τηλεόραση.
Παράλληλα, είχε δώσει αγώνα για να πείσει τις κυβερνήσεις από όλο το πολιτικό φάσμα να διατηρήσουν τη δημόσια χρηματοδότηση για τις τέχνες, αν και θεωρούσε ότι οι πολιτικοί δεν κατανοούν το ζήτημα.
Ανάμεσα στις πολλές παγκόσμιες πρεμιέρες που είχε σκηνοθετήσει είναι τα έργα «Επιστροφή» του Χάρολντ Πίντερ και το «Αμαντέους» του Πίτερ Σάφερ.
Η τελευταία του παραγωγή στο Εθνικό ήταν η «Δωδέκατη Νύχτα» του Σαίξπηρ το 2011. Ο Χολ είχε έξι παιδιά και εννέα εγγόνια.
Ο Πίτερ Χολ γεννήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 1930 στο Σάφολκ της Μεγάλης Βρετανίας. Μοναχοπαίδι αγροτικής οικογένειας με πατέρα ανθρακωρύχο και αργότερα διοικητικό υπάλληλο, δεν είχε μεγάλη επαφή με την τέχνη.
Όμως, από τα 14 του χρόνια θέλησε να γίνει σκηνοθέτης, πριν καν μπορέσει να αντιληφθεί τι σημαίνει αυτό το επάγγελμα.
Η πορεία του άρχισε από ερασιτεχνικές παραστάσεις στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ για να ακολουθήσουν παραστάσεις στο Λονδίνο, και σαιξπηρικά έργα στο Στράτφορντ.
Το 1973 αντικατέστησε τον σερ Λόρενς Ολίβιε στη διευθυντική θέση του Βασιλικού Εθνικού Θεάτρου, όπου παρέμεινε ως το 1988.
