Το πολυτελές διαμέρισμα της Αλίκης Βουγιουκλάκη πίσω από τα Ανάκτορα βγαίνει ξανά προς πώληση
Το σπίτι που έμενε η Αλίκη Βουγιουκλάκη επί της Στησιχόρου πωλείται για δεύτερη φορά. Η αξία του ακινήτου υπερβαίνει τα 3 εκατομμύρια ευρώ και το ενδιαφέρον σύμφωνα με πληροφορίες είναι έντονο για την απόκτησή του. Πρόκειται για ένα διαμέρισμα με τη δική του ξεχωριστή ιστορία, που συνδυάστηκε με τις ημέρες δόξας της «εθνικής σταρ».
Το θρυλικό σπίτι που έμενε η Αλίκη Βουγιουκλάκη, πωλείται για δεύτερη φορά, με την τιμή του να βρίσκεται στα 4 εκατομμύρια ευρώ. Στην εκπομπή «Buongiorno» και τον Χρήστο Λυσσέα μίλησε ο μεσίτης που έχει αναλάβει την πώληση του σπιτιού.
Το πολυτελές διαμέρισμα αυτό δεν ήταν απλώς ένα σπίτι. Ήταν το σκηνικό της πιο γοητευτικής κινηματογραφικής ζωής, γεμάτο λάμψη, μυστικά και θεατρική φινέτσα. Η Αλίκη Βουγιουκλάκη εγκαταστάθηκε στη Στησιχόρου το 1962, στα πρώτα χρόνια της θριαμβευτικής της καθιέρωσης. Το κουδούνι του σπιτιού έγραφε μόνο «Αλίκη» – όπως ακριβώς την ήξερε όλη η Ελλάδα.
«Ποιος από αυτούς τους τοίχους είναι της Φίνος Φιλμ;», την είχε ρωτήσει τότε ο Φιλοποίμενας Φίνος, θέλοντας να τονίσει στην «εθνική σταρ» ότι είχε κάνει τις μεγαλύτερες κινηματογραφικές επιτυχίες της στην εταιρεία του, όπως επίσης και να της υπενθυμίσει ότι είχε το υψηλότερο κασέ.
«Κανείς!», του είχε απαντήσει ευθαρσώς η Αλίκη, που είχε χρηματοδοτήσει την αγορά από τα έσοδα της πρώτης πανελλαδικής περιοδείας της, η οποία είχε σπάσει ταμεία ανά τη χώρα, κάνοντας ρεκόρ εισπράξεων.
Το πιο συγκινητικό από όλα είναι το μπουντουάρ της εθνικής σταρ, που έχει παραμείνει ανέγγιχτο, όπως ακριβώς το είχε αφήσει η ίδια πριν φύγει από τη ζωή.
Το διαμέρισμα της κόστισε 2 εκατομμύρια δραχμές, τιμή καλή για την εποχή. Όμως το σπίτι μεταμορφώθηκε σιγά σιγά με πολυτελείς παρεμβάσεις, ειδικά μετά τον γάμο της με τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ, το 1965. Επρόκειτο για ένα ρετιρέ επτά δωματίων, στον τέταρτο όροφο νεόδμητης πολυκατοικίας, με θέα στο Ζάππειο.
Η Αλίκη δημιούργησε εκεί έναν προσωπικό παράδεισο, γεμάτο παλαιά έπιπλα, αντίκες, καθρέφτες και στολίδια που θύμιζαν θεατρική σκηνή. Ξεχώριζε το «σαλόνι της κυρίας» με τις κούκλες και τα δώρα των θαυμαστών της. Η ίδια αγαπούσε την ιδιωτικότητα, καλύπτοντας τις τζαμαρίες με βαριές, σκουρόχρωμες κουρτίνες.
