Η Άννα Μπεζάν έδωσε μία συγκλονιστική συνέντευξη για τα δύσκολα παιδικά της χρόνια, το πρόβλημα υγείας της κόρης αλλά και την επιλόχειο κατάθλιψη που πέρασε.
Η νεαρή ηθοποιός και σύζυγος του Δημήτρη Παππά, γιου της επίσης ηθοποιού Χριστίνας Παππά, μίλησε στο podcast «Ga-Ranti» των αδελφών Αγάθης και Βαλεντίνης Ράντη και αναφέρθηκε στις δυσκολίες που έχει βιώσει στη ζωή της. Μάλιστα, η Άννα Μπεζάν ανέφερε ότι η μητέρα της την εγκατέλειψε όταν ήταν μωρό και ο πατέρας της την κακοποιούσε.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Θα ήθελα και εγώ να το ξεκαθαρίσω γιατί διαβάζω διάφορους τίτλους και λέω “Παναγία μου, θα το διαβάσει το παιδί μου και θα λέει τι έχω;”», είπε αρχικά για το πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισε η κόρη της.
«Η μικρούλα έχει ένα γονίδιο, το γονίδιο του νεογνικού παροδικού διαβήτη. Σαράντα ημερών το μωρό πήγε με πυρετό στο νοσοκομείο. Το πρωί έρχεται ο γιατρός και μου λέει “ευτυχώς το παιδί σου δεν έχει κοιμηθεί ακόμα, γιατί δε θα ξυπνούσε, αν κοιμόταν”. Μπήκε στην εντατική, είχε διάφορες επιπλοκές. Ωστόσο, τα κατάφερε, είναι μια χαρά. Είναι γίγαντας το παιδάκι, έχει τρομερή θέληση για ζωή. Τώρα είναι καλά. Το γονίδιο αυτό είναι σπάνιο, είναι ένα στις τριακόσιες χιλιάδες στον κόσμο», πρόσθεσε η Άννα Μπεζάν.
Παράλληλα, η Άννα Μπεζάν μίλησε για τα δύσκολα παιδικά χρόνια που πέρασε και την έντονη επιθυμία της να κάνει οικογένεια.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Η μητέρα μου δεν υποστήριξε ποτέ. Η μητέρα μου με άφησε στο μαιευτήριο. Ο μπαμπάς μου με είχε, μετά ήταν τα πράγματα δύσκολα, (σ.σ. με κακοποιούσε). Πάντα έλεγα ότι ήθελα να κάνω οικογένεια, αλλά όταν ήρθε, ήτανε ήταν πάρα πολύ δύσκολο και ζήτησα και βοήθεια και έκανα και λίγη ψυχοθεραπεία», εξομολογήθηκε ακόμα για την εγκατάλειψη από τη μητέρα της και την κακοποίηση που υπέστη από τον πατέρα της.
«Όλα τα παιδιά είναι πάρα πολύ δυνατά, γιατί εγώ δεν είχα στο μυαλό μου ότι αν μηνύω τον μπαμπά μου, θα με πάρουνε, θα με βάλουνε σε ένα ορφανοτροφείο και θα μεγαλώσω εκεί. Όλη αυτή η άγνοια με βοήθησε πάρα πολύ να πατήσω στα πόδια μου», ανέφερε ακόμα η ηθοποιός.
«Η επιλόχειος κατάθλιψη που πέρασα ήταν… Είχα σκέψεις για τις οποίες τώρα δεν ντρέπομαι πια, τότε ντρεπόμουνα γι’ αυτές. Αισθανόμουν ότι θα μου πάρουνε το παιδί, αισθανόμουν ότι το παιδί είναι μόνο δικό μου, δεν μπορούσαν να μου αγγίζουνε τόσο το παιδί. Ξεκίνησα έτσι να πηγαίνω στο μπάνιο, να κλαίω. Εμένα αυτό που με δυσκόλεψε, δεν ήταν το παιδί σαν παιδί, ήταν ο θηλασμός. Έπρεπε να βγάζω γάλα κάθε 40 λεπτά και είχα τρελαθεί», δήλωσε στη συνέχεια για την επιλόχειο κατάθλιψη.
«Με κατέστρεψε ο θηλασμός και είχα πολλές τύψεις. Μπόρεσα να θηλάσω το παιδί μου ένα μήνα. Αλλά μου στοίχισε μετά άλλους έξι.
Όταν ξαφνικά πήρα λίγο τα πάνω μου μετά το J2US που έκανα για να νιώσω κι εγώ καλύτερα και έτσι να θυμηθώ λίγο, παιδιά δεν είχα τίποτα. Δεν έχει χτυπήσει ποτέ το τηλέφωνό μου. Ok. Έχω πάρει σαφώς εγώ ένα – δύο τηλέφωνα. Υπάρχουν άλλες νέες, ελεύθερες, μη μαμάδες στην ηλικία μου που είναι προτιμότερο, ας πούμε, να τις πάρουνε και με πληγώνει λίγο κάπως αυτό. Μου το έχουν πει αυτό», ανέφερε στην ίδια συνέντευξη η Άννα Μπεζάν.
