Ο τραγουδιστής και συνθέτης Γιώργος Πολυχρονιάδης έδωσε μία σπάνια τηλεοπτική συνέντευξη και αναφέρθηκε στις συνεργασίες του με μεγάλα ονόματα του μουσικού πενταγράμμου της χώρας μας, όπως ο Στράτος Διονυσίου αλλά και η Άννα Βίσση.
Ο Γιώργος Πολυχρονιάδης ήταν καλεσμένος το απόγευμα της Πέμπτης (11.12.2025) στην εκπομπή «Στούντιο 4» και μίλησε στη Νάνσυ Ζαμπέτογλου και τον Θανάση Αναγνωστόπουλο για όλη του την καριέρα, ενώ παραδέχτηκε κάποιες λάθος επιλογές που έκανε, ενώ ταυτόχρονα παραδέχτηκε ότι δεν περίμενε ότι η Άννα Βίσση θα κάνει τόσο μεγάλη καριέρα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Τελείωσα το Λύκειο, τα αγγλικά μου. Δεν πήγα πανεπιστήμια γιατί δεν προλάβαινα. Είχα μπει με τα συγκροτήματα, ήταν η μόδα των συγκροτημάτων και εγώ έπαιζα στους North. Έπαιζα κιθάρα, που λέγαμε το “Με φωνάζουνε Τζίνι”. Μετά, κάποια στιγμή έστειλα ένα τραγούδι στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης», άρχισε να αφηγείται.
«Το ’74 ήταν που κέρδισε ο Τώνης Βαβάτσικος. Εγώ είχα βγει τέταρτος εκείνη τη χρονιά, είχα πάρει βραβείο. Είχε βγει τρίτη η Αλέκα η Κανελλίδου. Εγώ είχα πάρει βραβείο δημοσιογράφων, σαν πρωτοεμφανιζόμενος», πρόσθεσε.
«Όλες τις πόρτες άνοιξε το φεστιβάλ. Αμέσως είχα πρόταση από όλες τις δισκογραφικές εταιρείες, τις μεγάλες. Μου κάναν τα εισιτήρια να κατέβω στην Αθήνα. Εγώ, δεν ήξερα να μανατζάρω τον εαυτό μου. Δηλαδή, δεν ήξερα σε ποια εταιρεία πρέπει να πάω. Σήμερα όμως, τα παιδιά που θέλουν να κάνουν αυτή τη δουλειά, το έχουν ψάξει. Ξέρουν ότι πρέπει να πάνε, σε ποιον παραγωγό. Εγώ δεν ήξερα τίποτα», δήλωσε στη συνέχεια ο Γιώργος Πολυχρονιάδης.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Έφυγα από τη Θεσσαλονίκη γιατί ήδη από πριν είχα προτάσεις να κάνουμε περιόδους, να δουλέψω σε χώρους στην Αθήνα, σε μαγαζιά. Κατέβηκα τότε, έπαιξα στο ABC, πήγα η πρώτη μου μεγάλη δουλειά ήταν στα Δειλινά στην παραλία, με τον Τόλη Βοσκόπουλο και τον Στράτο Διονυσίου», δήλωσε στη συνέχεια.
Επίσης αναφέρθηκε στον θάνατο του Στράτου Διονυσίου, με τον οποίον συνεργαζόντουσαν τη σεζόν που «έφυγε» από τη ζωή.
«Με τον Στράτο συμπτωματικά τη χρονιά που πέθανεδουλεύαμε μαζί, στο μαγαζί “Στράτος”, στη Φιλελλήνων. Θυμάμαι το βράδυ πριν φύγω, καθόμουνα στην πόρτα και περίμενα να βγει», είπε και αναφέρθηκε και στην τελευταία τους συνάντηση με συγκινητικό τρόπο.
«Του λέω “Τι έγινε ρε Στράτο;”. Μου λέει “έχω την κοίλη μου λέει, δεν ξέρω λέει, πρέπει να πάω στο γιατρό”. Έφυγα και το μεσημέρι ήμουν με τη γυναίκα μου στο αμάξι και κατέβαινα τη Συγγρού και οδηγούσα, και ακούω στο ράδιο ότι “έφυγε” ο Στράτος», εξομολογήθηκε.
«Αγάπησα τη Μαρινέλλα. Την Αλέκα την Κανελλίδου. Τον Δάκη, με τον οποίο ήμασταν και φίλοι και κολλητοί. Πάρα πολύ δέθηκα με τον Λάκη Τζορντανέλλι, που είμαστε ακόμα και παίζουμε και μαζί, κάνουμε εμφανίσεις. Με τον Robert Williams», δήλωσε σε άλλο σημείο της συνέντευξής του ο Γιώργος Πολυχρονιάδης.
Επίσης, ο Γιώργος Πολυχρονιάδης μίλησε και για την Άννα Βίσση με πολύ κολακευτικά λόγια, ενώ παραδέχτηκε ότι δεν περίμενε ότι θα έκανε τόσο μεγάλη καριέρα.
«Η Άννα Βίσση είναι πάντα φρέσκια. Η Άννα είναι… μία, ξεχωριστή. Για να είμαι ειλικρινής, δεν περίμενα ότι θα κάνει τόσο μεγάλη καριέρα. Όχι μόνο η Άννα και γι’ άλλους με τους οποίους έτυχε να συνεργαστώ δεν το περίμενα. Δεν ξέρει κανείς το αύριο του καθενός. Αλλά με την Άννα έχουμε συνεργαστεί και μεταγενέστερα, πάρα πολλές φορές…», είπε.
«Θα συμβούλευα τον νεότερο εαυτό μου να είναι πιο προσεκτικός στις επιλογές. Όχι στις συνεργασίες με πρόσωπα, αλλά με χώρους. Πιστεύω ότι σε ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της πορείας μου ήμουνα σε χώρους λάθος.
Ήμουν πάρα πολλά χρόνια σε μεγάλες πίστες… Διογένη, Φαντασίες, Νεράιδες, Show Center, πώς τα λέγαν όλα αυτά με τα μπαλέτα. Έχω κάνει πάρα πολλές σεζόν σε τέτοιους χώρους. Νομίζω ότι εκεί χαράμισα πολλά χρόνια μου, που θα ήτανε πιο δημιουργικά εάν ήμουνα σε μπουάτ, όπως ήμουν ας πούμε με τη Μαρινέλλα στο Zoom. Σε τέτοιους χώρους έπρεπε να ήμουν. Αυτό νομίζω ότι ήταν το λάθος», παραδέχτηκε ακόμα.
«Ήταν επιλογές που έκανα για οικονομικούς λόγους γιατί ήμουν και από πολύ μικρός παντρεμένος. Από την αρχή της καριέρας μου ήμουν παντρεμένος. Έκανα και τα παιδιά μου… Σήμερα, έχω δύο εγγόνια», πρόσθεσε ο Γιώργος Πολυχρονιάδης.
