Η κυβέρνηση μάλιστα προσπάθησε και πέτυχε η ταινία να μην προβληθεί επίσημα στο Φεστιβάλ των Κανών θεωρώντας πως η καταγραφή της ιστορίας από το 1939 έως το 1952 γίνεται από μονόπλευρή και αριστερή ιδεολογία. Ωστόσο η προβολή της στο «δεκαπενθήμερο των σκηνοθετών» προκάλεσε ενθουσιασμό στο κοινό, αλλά και στον διεθνή Τύπο.
Απόψε τα μεσάνυχτα η κάμερα της εκπομπής «60’ Ελλάδα» μας ξεναγεί στην Άμφισσα και τα χωριά της ορεινής Φωκίδας. Έτσι ο Νίκος Μάνεσης βρέθηκε στο ιστορικό γυαλί -καφενέ του Μαστρονικολόπουλου, με τη θεατρική σκηνή από όπου περνούσαν όλα τα αθηναϊκά μπουλούκια έως και τη δεκαετία του 60’ και είναι το καφενείο που επέλεξε ο σκηνοθέτης Θόδωρος Αγγελόπουλος για να πραγματοποιήσει τα γυρίσματα της ταινίας ο «Θίασος». Μοναδικές διηγήσεις για θρύλους του ελληνικού θεάτρου και όπως μου είπε ο Νίκος Μάνεσης «Στην καρδιά της Άμφισσας υπάρχει το γυαλί – καφέ. Είναι ένα καφενείο το οποίο έχει πολλές τζαμαρίες. Αυτό το καφενείο είναι το μοναδικό στην Ελλάδα που έχει θεατρική σκηνή. Από τη σκηνή του έχουν περάσει όλα τα θεατρικά μπουλούκια της Ελλάδας, όλα τα μεγάλα ονόματα του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου. Ο ιδιοκτήτης μας έχει διηγηθεί ιστορίες για τις θεατρικές παραστάσεις με τον Αυλωνίτη, τον Φωτόπουλο, τον Ορέστη Μακρή. Μας μιλά για τους ηθοποιούς των μπουλουκιών που αγωνιζόντουσαν για να βγάλουν το ψωμί τους, για πράγματα που έχουν χαραχθεί στη μνήμη του. Επίσης, θυμάται όλα τα νούμερα, όλα τα σκετς των ηθοποιών και μας παρουσιάζει μερικά από αυτά. Ο άνθρωπος ήταν σαν να είχε πάρει μαθήματα από τα ιερά τέρατα της υποκριτικής στην Ελλάδα, το ζούσε αυτό που έπαιζε. Ξεκαρδισμένος στα γέλια μου έλεγε ένα θεατρικό σκετς: “Ρωτάει ο δάσκαλος τον μαθητή: Πες μου παιδί μου πως λέγεται ο ζεστός αέρας; Λίβας, απαντάει ο μαθητής. Μπράβο παιδί μου λέει ο δάσκαλος και ρωτάει μια μαθήτρια: Πες μου εσύ παιδί μου γιατί ονομάζεται έτσι αυτός ο ζεστός αέρας; Ονομάζεται λίβας γιατί έρχεται από … τη Λειβαδιά, κύριε!!!”. Αυτός ο άνθρωπος λοιπόν ξέρει απέξω όλους τους ρόλους και όλες τις παραστάσεις των περίφημων μπουλουκιών. Το καφενείο αυτό δεν λειτουργεί σήμερα, βέβαια θα έπρεπε να είχε γίνει μουσείο!»
Στο οδοιπορικό του για την αποψινή εκπομπή ο δημοσιογράφος , όπως μου είπε «συγκινήθηκα πολύ όταν είδα να βγαίνουν από το νερό στην επιφάνεια τα ερείπια του χωριού Κάλλιο, το οποίο βυθίστηκε όταν έγινε η τεχνητή λίμνη, είναι ένα βυθισμένο χωριό, όπως και η Καλλίπολη. Όλη η περιοχή ζει στον ρυθμό της Χάρμαινας, ένα αποκριάτικο δρώμενο. Ξεκινάει από μια ιστορία αγάπης, ένας βυρσοδέψης, ο Κωνσταντής, αγαπούσε μια κοπέλα τη Λενιώ. Ο Κωνσταντής ταξίδευε για να πουλήσει δέρματα και να βγάλει χρήματα και να παντρευτεί τη Λενιώ, μέχρι όμως να γυρίσει η κοπέλα χάνει τη ζωή της και εκείνος από την θλίψη του αυτοκτονεί. Στην περιοχή λοιπόν, κάθε Σάββατο της Αποκριάς βγαίνει από μια πηγή το στοιχειό, δηλαδή ο Κωνσταντής, και όλοι οι κάτοικοι της περιοχής διασκεδάζουν με το στοιχειό της Χάρμαινας. Έχουμε καταγράψει εντυπωσιακές εικόνες. Επίσης, σε αυτό το οδοιπορικό κατεβήκαμε στα έγκατα της γης, στο μοναδικό στην Ελλάδα Μεταλλευτικό Μουσείο εκατοντάδες μέτρα κάτω από τη γη, εκεί που έβγαζαν τον βωξίτη και τον λιγνίτη τα παλιά χρόνια. Το “60’ Ελλάδα”, λοιπόν, μπαίνει στο βαγονέτο, πηγαίνει στα έγκατα της γης και καταγράφει πως γινόταν η εξόρυξη, δύσκολα χρόνια, σκληρά χρόνια».
Πώς όμως αποφάσισε ο Νίκος Μάνεσης να επισκεφτεί το συγκεκριμένο μέρος; Όπως μου είπε «γνωρίζεις ότι εγώ και οι συνεργάτες της εκπομπής δεν καθόμαστε στις πόλεις. Τις έχουμε σαν ορμητήριο και παίρνουμε τα βουνά και τα λαγκάδια! Έτσι λοιπόν, σε αυτό το οδοιπορικό αποφασίσαμε να ακολουθήσουμε τα ίχνη του νερού. Και από εδάφους και από αέρος. Είναι τα ίχνη του νερού που πίνει το λεκανοπέδιο της Αττικής και άλλες περιοχές, είναι το νερό που ξεδιψάει ουσιαστικά όλη τη Στερεά Ελλάδα. Η κάμερα της εκπομπής κατέγραψε την καθημερινότητα και τις δραστηριότητες των κατοίκων ενώ μπροστά της ξετυλίχθηκαν πολλές ενδιαφέρουσες ιστορίες. Μεταξύ άλλων καταγράψαμε την απόγνωση των κτηνοτρόφων της περιοχής που βλέπουν τα κοπάδια τους να κατασπαράζονται από τους λύκους και απευθύνουν έκκληση να ληφθούν κάποια μέτρα. Στον αντίποδα οι καταπληκτικές δραστηριότητες στο βουνό Γκιώνα, το οποίο το βρήκαμε χιονισμένο. Δεν έχει χιονοδρομικό κέντρο αλλά η περιοχή δεν χρειάζεται καθώς υπάρχουν οι φυσικές πίστες. Πήραμε κι εμείς μέρος σε αυτές τις δραστηριότητες και μιλήσαμε με τον υπεύθυνο που είναι αρχιτέκτονας ο οποίος άφησε την Εκάλη και τα βόρεια προάστια και πήγε στην ερημιά για να βρει τον εαυτό του, μαζί με τη σύζυγό του που ήταν αεροσυνοδός στα VIP της Ολυμπιακής. Εκεί στη μέση του πουθενά, στη Γκιώνα, μέσα στα χιόνια και τους -7ο είδαμε διάφορους ενδιαφέροντες τύπους να τρέχουν μέσα στα χιόνια, έχοντας όπως φαίνεται πιάσει το πραγματικό νόημα της ζωής. Αυτές είναι εικόνες ηρεμίας που σε κάνουν να λες ότι κάτι χάνουμε εμείς στα αστικά κέντρα. Επίσης, πετάξαμε πάνω από την Άμφισσα με παραπέντε ώστε να έχουμε μια διαφορετική οπτική».
Απόψε τα μεσάνυχτα λοιπόν η κάμερα της εκπομπής «60’ Ελλάδα» μας ξεναγεί μέσα από τη συχνότητα του ALPHA στην Άμφισσα και τα χωριά της ορεινής Φωκίδας καταγράφοντας την καθημερινότητα των κατοίκων και ξεδιπλώνοντας ενδιαφέρουσες ιστορίες.