Συγκινητική εξομολόγηση από τη Μιμή Ντενίση – “Μου είναι δύσκολο να πάω στον τάφο της, σφίγγεται το στομάχι μου”

Στον Βασίλη Μπουζιώτη και στην Real News παραχώρησε συνέντευξη η Μιμή Ντενίση και μεταξύ άλλων μίλησε για την απώλεια της πολυαγαπημένης της μητέρας.

Ήταν στήριγμα στη ζωή σου η μαμά σου, Μιμή;

Ήταν πολύ μεγάλο στήριγμα, η σταθερά μου. Μια έντονη προσωπικότητα, μια δυναμική γυναίκα. Συζητούσαμε τα πάντα για την δουλειά, ήταν στις πρόβες, ήταν παντού. Κι «έφυγε» ξαφνικά… Μέχρι και την προηγούμενη ημέρα, μαγείρευε για την γιορτή της αδερφής μου, του κόσμου τα καλά και ήταν κεφάτη, λαμπερή, γεμάτη ενέργεια και δύναμη. Η μαμά μου ήταν μια ατρόμητη γυναίκα – καμία σχέση με εμένα, που με λένε δυνατή. Εκείνη ήταν άφοβη, ατρόμητη, ο πιο ατρόμητος άνθρωπος που γνώρισα στη ζωή μου. Ο μπαμπάς μου ήταν ήρωας πολέμου, όπως ξέρεις, αλλά στην ζωή ήταν συνέχεια «πρόσεχε και πρόσεχε», καλούσαμε γιατρό με το που ανέβαζα 37 πυρετό. Η μαμά μου ήταν ακριβώς το αντίθετο. Γεμάτη δύναμη, που σου τη μετέδιδε. Όταν έκανα τα μεγάλα βήματα στα θέατρα των χιλίων θέσεων, δεν μου έλεγε «που πας παιδί μου¨, όπως θα έλεγαν άλλες μανάδες. Μου έλεγε «φυσικά να πας, και αν τυχόν αποτύχεις να αποτύχεις μεγαλειωδώς! Ήταν υποστηρικτική κι άρχισε ήδη να μου λείπει αυτή η μεγάλη αγκαλιά της που με εμψύχωνε. Μου είναι πολύ δύσκολο να πάω στον τάφο της – σου το λέω και μου σφίγγεται το στομάχι- δεν θέλω να βλέπω την φωτογραφία της στο μνήμα.

Κι αυτό, ξέρεις, δεν αλλάζει, όσος καιρός και να περάσει. Κι εμένα μου πιάνεται η ανάσα ακόμα! 

Ξέρεις τι με συγκινεί και με παρηγορεί πέρα από την αγάπη των δικών μου και των φίλων μου; Η αγάπη του κόσμου. Στο πέρασμα του χρόνο έχουμε αναπτύξει μία σχέση αληθινής αγάπης. Δεν είναι μόνο θαυμασμός. Εισπράττω αγάπη ουσιαστική. Όχι μόνο για το θέατρο. Είναι δίπλα μου και σε πράγματα που λέω για την πολιτική, για την κοινωνία, για το Πεδίον του Άρεως. Με εμπιστεύονται κι αυτό με «πλουτίζει» αληθινά.