Η εμμονή τους μπορεί κάλλιστα να δώσει τροφή στους καχύποπτους και τους σεναριογράφους της καταστροφολογίας και της συνωμοσιολογίας.
Στα πέντε χρόνια εφαρμογής των μνημονιακών πολιτικών το συμπέρασμα από τα φορολογικά μέτρα είναι απλό και ξεκάθαρο: Οσο περισσότερο αυξάνονται οι φόροι τόσο μειώνονται τα έσοδα του Δημοσίου. Επιπλέον επιφέρεται σκληρό πλήγμα στην οικονομία προκαλώντας ύφεση «λουκέτα» και ανεργία και τούμπαλιν μείωση των εσόδων. Το σπιράλ του θανάτου σε πλήρη λειτουργία που θα έλεγε και ο Τζορτζ Σόρος, οποίος δεν μπορεί να κατηγορηθεί για αριστερές προσεγγίσεις και ιδέες.
Είναι ο κανόνας χωρίς καμία εξαίρεση. Κλασσικό και πολύ απτό παράδειγμα τα τέλη κυκλοφορίας. Η κατακόρυφη αύξησή τους όχι μόνο δεν έφερε πρόσθετα έσοδα, αλλά στέρησε από τον προϋπολογισμό 755 εκατομμύρια ευρώ, τη στιγμή που ψάχνουμε με το φανάρι του …Διογένη κάποιες δεκάδες εκατομμύρια για να μην κοπούν συντάξεις.
Το ίδιο έγινε με το φόρο εισοδήματος, το φόρο κατανάλωσης, τους φόρους στα καύσιμα και τα τσιγάρα.
Αλλά δυστυχώς το πάθημα δεν έγινε μάθημα για τους Θεσμούς. Θα μου πείτε τη φορομπηχτική πολιτική αυτοί την υφίστανται; Όχι βεβαίως. Αλλά είναι αναποτελεσματικές οι προτάσεις τους και θα έπρεπε να είναι πάρα πολύ προσεχτικοί ακόμα και μόνο για καθαρά εισπρακτικούς λόγους όταν ζητούν αύξηση της φορολογίας.
Δυστυχώς όμως η νεοφιλελεύθερη τύφλωση δεν τους επιτρέπει διαφορετική προσέγγιση της συνολικής οικονομικής και ειδικότερα της φορολογικής πολιτικής.
Αντί να επιδιώξουν πάση θυσία, να απαιτήσουν, και να επιβάλλουν (θα έπρεπε να το είχαν κάνει από το 2010) ακόμα τη δημιουργία ισχυρών και αποτελεσματικών μηχανισμών ελέγχου και είσπραξης των φόρων, ζητούν να πληρώσουν αυτοί που πάντοτε πλήρωναν, δηλαδή οι συνεπείς φορολογούμενοι, αφήνοντας έξω από τις δικές τους απαιτήσεις τους φοροφυγάδες. Αντί να επεξεργαστούν και να απαιτήσουν πρόγραμμα ανάπτυξης που αυξάνει τον πλούτο και τα έσοδα, επιβάλλουν υφεσιακά μέτρα που μειώνουν τον πλούτο και τα έσοδα. Σκέτος παραλογισμός.
Δυστυχώς για άλλη μία φορά κινδυνεύουμε να υποστούμε τις καταστροφικές, ως εγκληματικές συνταγές του ΔΝΤ και των φιλελεύθερων κύκλων των Βρυξελλών και της Φραγκφούρτης, να πληρώσουμε ακριβό τίμημα χωρίς να βρούμε τη λύση και την έξοδο από το λαβύρινθο της κρίσης και της ύφεσης.
Η εμμονή τους αποδεικνύει πλέον ότι το έγκλημα είναι διαρκές και δεν υπάρχει κανένα ελαφρυντικό. Εξηγείται μόνο (αν εξηγείται) από τις νεοφιλελεύθερες εμμονές και την προσπάθεια να εκθέσουν την κυβέρνηση Τσίπρα.
