Πώς μπορείς να ξεχωρίσεις ένα καλό και ζουμερό καραπούζι και ποιά είναι τα σημάδια που λένε -σχεδόν πάντα- την αλήθεια
Το καλοκαίρι στην Ελλάδα δεν έχει ολοκληρωθεί αν δεν δοκιμάσεις ένα δροσερό, τραγανό και ζουμερό καρπούζι.
Κι όμως, όσοι έχουμε σταθεί μπροστά από έναν πάγκο με καρπούζια ξέρουμε καλά το δίλημμα: πώς διαλέγεις το σωστό; Ποιο είναι το ώριμο, ποιο είναι άγουρο, ποιο έχει γεύση – και όχι απλώς… πολύ νερό;
Ευτυχώς, η φύση αφήνει μικρές ενδείξεις πάνω στο φρούτο. Αν μάθεις να τις «διαβάζεις», θα μπορείς να ξεχωρίσεις το καλό καρπούζι χωρίς να χρειαστεί να το ανοίξεις ή να το αφήσεις στην τύχη.
Ορίστε τι να προσέξεις!
Το χρώμα αποκαλύπτει πολλά: Το πρώτο που πρέπει να κοιτάξεις είναι η κίτρινη κηλίδα στη φλούδα, εκεί που ακουμπούσε το καρπούζι στο έδαφος όσο ωρίμαζε. Αν η κηλίδα είναι βαθιά κίτρινη, είναι ένδειξη ότι το καρπούζι ωρίμασε αρκετά στον ήλιο. Αν είναι ανοιχτόχρωμη, πιθανότατα κόπηκε πρόωρα.
Το «πιάσιμο» έχει βάρος: Ένα καλό καρπούζι πρέπει να είναι βαρύ για το μέγεθός του. Αυτό δείχνει υψηλή περιεκτικότητα σε νερό – κάτι που σημαίνει πως το καρπούζι είναι ζουμερό. Αν σου φαίνεται «ελαφρύ» για το μέγεθός του, μάλλον είναι άγουρο,
Το «κουδούνισμα» είναι επιστήμη: Χτύπα το ελαφρά με τα δάχτυλα. Ο ήχος που επιστρέφει πρέπει να είναι βαθύς και «γεμάτος». Ένα ώριμο καρπούζι έχει πιο συμπαγή σάρκα και δονείται με συγκεκριμένο τρόπο. Αν ο ήχος είναι πολύ «κούφιος» ή μεταλλικός, μπορεί να σημαίνει ότι είναι είτε άγουρο είτε υπερβολικά ώριμο.
Οι γραμμές και το «δίχτυ» είναι καλό σημάδι: Αν δεις καφέ γραμμές ή ακανόνιστες ραβδώσεις πάνω στο καρπούζι, μην τις παρεξηγήσεις. Είναι «ουλές» από τα σημεία όπου οι μέλισσες άγγιξαν το άνθος και δείχνουν ότι το φυτό ήταν καλά επικονιασμένο. Πολλές φορές, αυτά τα σημάδια σχετίζονται με έντονη, γλυκιά γεύση.
Η ουρά λέει την αλήθεια: Αν το καρπούζι έχει ακόμα την «ουρά» του, δηλαδή το στέλεχος απ’ όπου κόπηκε, παρατήρησέ το. Αν είναι καφέ και ξερή, σημαίνει πως το καρπούζι κόπηκε ώριμο. Αν είναι πράσινη και φρέσκια, ίσως κόπηκε πρόωρα.
Μια τελευταία λεπτομέρεια είναι το σχήμα: Τα πιο «στρογγυλά» καρπούζια είναι συνήθως πιο γλυκά, ενώ τα πιο «επιμήκη» τείνουν να είναι πιο υδαρή. Φυσικά, δεν είναι κανόνας, αλλά είναι ένα ακόμη στοιχείο που μπορείς να προσέξεις.
Και αν το ανοίξεις… κοίτα το χρώμα: Η σάρκα πρέπει να είναι ζωντανή, βαθιά κόκκινη, και να δείχνει «δεμένη». Αν υπάρχουν πολλά μεγάλα κενά ανάμεσα στις ίνες ή η υφή θυμίζει «σφουγγάρι», πιθανόν το καρπούζι να είναι είτε παραωριμασμένο είτε να έχει εκτεθεί σε υπερβολική ζέστη.
