Έκανε ο Θεός τον Παράδεισο για του Δίκαιους. Έκανε τον άδη για τους αμαρτωλούς. Έκλεισε και τον Παράδεισο, έκλεισε και τον άδη, αλλά τα κλειδιά του άδη τα κράτησε ο Ίδιος.
Έτσι βλέπουμε στην Αποκάλυψη του Ιωάννη: «και έχω τας κλεις του θανάτου και του άδου» (Αποκ. α’, 18). Τα κλειδιά του Παραδείσου, τα έδωκε στους Αποστόλους Του, στο πρόσωπο του Πέτρου: «και δώσω σοι τας κλεις της Βασιλείας των Ουρανών» (Ματθ. ις’, 19). Ενώ λοιπόν τα κλειδιά του άδη, βρίσκονται στα χέρια του Ίδιου του Θεού, τα κλειδιά του Παραδείσου, τα εμπιστεύτηκε στα χέρια των ανθρώπων…
Αν θέλει ο άνθρωπος να κολαστεί στον άδη, τα κλειδιά δεν τα έχει! Αν θέλει ο άνθρωπος να σωθεί, να πάει στον Παράδεισο τα κλειδιά του Παραδείσου, τα κρατάει!!!.
Τι σημαίνει όμως αυτό; Σημαίνει, ότι τούτο είναι το θέλημα του Θεού, να είναι δύσκολο να κολάζονται οι άνθρωποι και για αυτό δεν τους έδωσε τα κλειδιά του άδη. Να είναι όμως εύκολο να σώζονται και για αυτό τους έδωσε τα κλειδιά του Παραδείσου: «και δώσω σοι τας κλεις της Βασιλείας των ουρανών». Λοιπόν, ώ Παράδεισε εμείς μπορούμε να σε κερδίσουμε, δεν μπορούμε όμως να σε καταλάβουμε!.
Γιατί όμως λέει «και δώσω σοι τας κλεις»; «τα κλειδιά»;. Δεν μπορούσε να πει απλώς «το κλειδί»; Με ένα κλειδί, δεν ανοίγεται άραγε ο Παράδεισος;
Διαβάστε αναλυτικά στο dogma.gr
