Από την πρώτη συνάντηση υπουργών με τους επικεφαλής του κουαρτέτου, πλην της Ντέλιας Βελκουλέσκου, το μήνυμα είναι αισιόδοξο.
Ωστόσο, υπάρχουν και δύο ανομολόγητοι φόβοι στην κυβέρνηση, που μετριάζουν την αισιοδοξία, αφού δεν αποκλείεται να προκαλέσουν είτε “κώλυμα” στην αίσια έκβαση των διαπραγματεύσεων και τη σύνταξη της τεχνικής συμφωνίας (Staff Level Agreement), είτε να υποχρεώσουν την κυβέρνηση σε μία υποχώρηση που θα καταστήσει πιο δύσκολα διαχειρίσιμη την τελική συμφωνία.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Αν τα δύο “αγκάθια” τεθούν τελικά στο τραπέζι, αυτό θα το κάνει η Ντέλια Βελκουλέσκου και το ΔΝΤ και θα πρόκειται για εργασιακά θέματα και αντίμετρα που ανήκουν στο χώρο των επιδομάτων και των ενισχύσεων.
Οι πληροφορίες αναφέρουν πως οι φόβοι στα εργασιακά εστιάζονται στο λοκ-άουτ και στις ομαδικές απολύσεις, ενώ σχεδόν αποκλείονται οι αλλαγές στις συλλογικές συμβάσεις, αφού όταν θα ξεκινήσει η εφαρμογή τους (1 Σεπτεμβρίου 2018), δηλαδή μετά τη λήξη του προγράμματος, το ΔΝΤ δεν θα είναι πλέον εδώ.
Το δεύτερο “αγκάθι” το οποίο θα μπορούσε να …μπήξει το ΔΝΤ στα πλευρά της διαπραγμάτευσης είναι από τα αντίμετρα το επίδομα ενοικίου πρωτίστως, αλλά και άλλα επιδόματα, καθότι όπως ως τώρα έχει διαπιστωθεί, έχει μία αλλεργία προς τα διάφορα είδους επιδόματα, παρότι κατά καιρούς στελέχη του εκφέρουν δεκάρικους για την ενίσχυση στρωμάτων του πληθυσμού που δοκιμάζονται πιο σκληρά από την κρίση.
Αν λοιπόν, το ΔΝΤ δεν εγείρει νέες αξιώσεις και δεν βάλει στο τραπέζι νέες απαιτήσεις, όπως υπονόησε με δηλώσεις του ο Ποουλ Τόμσεν, τότε η τεχνική συμφωνία θα κλείσει πολύ γρήγορα και ενδεχομένως μέχρι την ερχόμενη Τετάρτη 3 Μαίου, ώστε να ψηφιστούν τα μέτρα ως τις 15 Μαίου και να εγκριθεί η συμφωνία στο Eurogroup της 22ας Μαϊου.
Το μεγάλο ερωτηματικό παραμένουν τα μέτρα για το χρέος και πόσο λεπτομερής ή γενικόλογη θα είναι η αναφορά για το χρέος. Από αυτή θα εξαρτηθεί και το καθεστώς συμμετοχής του ΔΝΤ, το οποίο μέχρι τις μέχρι τώρα ενδείξεις και πληροφορίες, δεν πρόκειται να προχωρήσει στη χορήγηση δανείου, αφού δεν πρόκειται οι ρυθμίσεις για το χρέος να είναι τόσο λεπτομερείς, ώστε να του επιτρέπουν να το χαρακτηρίσει βιώσιμο.
