Η κυβέρνηση γνωρίζει πολύ καλά ότι οι δαπάνες των υπουργείων βρίσκονται σε οριακό επίπεδο, μπορεί να υπάρχει ένα μικρό περιθώριο στις αμυντικές δαπάνες όμως γενικά η παραμικρή περικοπεί λειτουργικών δαπανών θα θέση σε κίνδυνο την ίδια τη λειτουργία του συστήματος το οποίο εδώ και καιρό απειλείται με κατάρρευση.
Κάπως έτσι οι μειώσεις στη μισθολογική δαπάνη, δηλαδή στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων αλλά και οι δαπάνες για τις συντάξεις που θα φέρουν μειώσεις στις κύριες συντάξεις είναι μονόδρομος σε ό,τι αφορά στο προληπτικό πακέτο μέτρων. Εάν κανείς υπολογίσει το ποσό που θα πρέπει να περικοπεί ως το 2018 τότε μιλάμε για μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις που θα κινηθούν κατά μέσο όρο στο 10% και μπορεί να φτάσουν και το 12% εάν ολόκληρο το ποσό βρεθεί από τον περιορισμό αυτών των δαπανών.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Το eurogroup της Δευτέρας αναμένεται να διαπιστώσει ότι ουσιαστικά υπάρχει συμφωνία ως προς το πακέτο των 5,4 δισ. όμως μένει ανοιχτό το ζήτημα του προληπτικού πακέτου. Τα 3,6 δισ. θα πρέπει να περιγραφούν, όμως η απόφαση για τον τρόπο που θα επιβληθούν και κυρίως για το ποιος θα λάβει την απόφαση μάλλον έχει ήδη μετατεθεί για τη συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών της ζώνης του ευρώ στις 24 του μήνα.
Η χώρα μας με το επιπλέον πακέτο μέτρων ελπίζει να πάρει κάτι για το χρέος. Αυτό το κάτι ωστόσο κοστίζει και δεν είναι βέβαιο ότι θα αποδώσει. Κανείς δεν μιλάει για πραγματικό κούρεμα του χρέους, αλλά για αναπροσαρμογή επιτοκίων και χρόνου αποπληρωμής με τέτοιο τρόπο ώστε τα επόμενα χρόνια βάσει των προβλέψεων για την ελληνική οικονομία να μπορεί η χώρα να αντεπεξέλθει στις δανειακές της υποχρεώσεις, στην πληρωμή δηλαδή των δόσεων.
Το μεγάλο αγκάθι παραμένει. Για να πάρει η χώρα ανάσα η κυβέρνηση θα πρέπει να μειώσει μισθούς και συντάξεις ή να κάνει άλλες περικοπές ύψους 3,6 δισ ευρώ ωστόσο ο μηχανισμός για την επιβολή αυτών των μέτρων ανησυχεί τόσο την κυβέρνηση, όσο και κυβερνήσεις άλλων χωρών με πρόβλημα χρέους, όπως η Γαλλία, η Ιταλία, η Ισπανία και η Πορτογαλία, καθώς ίσως αποτελέσει κακό προηγούμενο που ουσιαστικά οδηγεί σε παραχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων.
“Οι ευρωπαϊκοί θεσμοί έχουν κατανοήσει πλήρως ότι δεν είναι δυνατόν να νομοθετηθούν πρόσθετα προληπτικά μέτρα και έχουν θέσει ως βάση συζήτησης τον αυτόματο μηχανισμό που προτείνει η ελληνική πλευρά” ισχυρίζονται κυβερνητικές πηγές, όμως τα ερωτήματα για τη μορφή του αυτόματου κόφτη και το ποιος αποφασίζει μένουν ανοιχτά καθώς απ’ τη μια οι ευρωπαϊκοί θεσμοί θέλουν την παραμονή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα, καθώς λειτουργεί ως εγγύηση για την έγκριση της συμφωνίας από τα εθνικά κοινοβούλια αρκετών χωρών-μελών, όμως δεν συμφωνούν με το μείγμα πολιτικής που προτείνει ιδίως αναφορικά με τα λεγόμενα “προληπτικά” μέτρα. Και η Αθήνα ενώ επιθυμεί την παραμονή του Ταμείου λόγω της στάσης του στο ζήτημα του χρέους, δεν επιθυμεί ούτε το μείγμα μέτρων που προτείνει ούτε και τον τρόπο λήψης τους. Ο… γόρδιος δεσμός θα πρέπει να λυθεί άμεσα καθώς ο χρόνος τρέχει σε βάρος της ελληνικής οικονομίας.
