Τι γίνεται όταν μια star σπάει την illustration εικόνα της; Τι μένει; Στην περίπτωση της Έλλης, μια μαμά που φροντίζει τον γιο της, με θρησκευτική -σχεδόν- ευλάβεια, που του διαβάζει, του μαγειρεύει, τον φροντίζει. Έπειτα, μια γυναίκα που πηγαίνει καθημερινά στη δουλειά της, στον παιδικό της σταθμό, που ασχολείται με τα υπόλοιπα παιδάκια και, παράλληλα, έχει μια υγιή και χαρούμενη προσωπική ζωή. Σε αυτή της την συνέντευξη, στο Down Town Κύπρου και τον Αλέξανδρο Πρίφτη, η Έλλη Κοκκίνου σβήνει για λίγο τα φώτα γύρω από το brand name της.
Πριν λίγο καιρό τερματίστηκε πρόωρα το σχήμα στην «Ιερά Οδό», εκεί όπου θα εμφανιζόσουν μαζί με τον Σταμάτη Γονίδη και τη Στέλλα Καλλή. Πιστεύεις στο ουδέν κακό αμιγές καλού ή σε κατέβαλε αυτό το συμβάν;
Η αλήθεια είναι ότι στεναχωρήθηκα και εκνευρίστηκα. Πιο πολύ όμως, στεναχωρήθηκα. Εμένα απλώς μου ανακοινώθηκε αυτή η απόφαση, δεν συμμετείχα στην όλη ιστορία με τον οποιονδήποτε τρόπο. Το έμαθα, μάλιστα, τηλεφωνικά τη μια μέρα και την άλλη μέρα έκλεισε η φωνή μου από τη στεναχώρια. Γιατί είχαμε ξοδέψει πολλές ώρες από τη ζωή μας σε απίστευτες πρόβες, ξενύχτια, σε συνεχείς πρόβες για τα ρούχα και με πολλά έξοδα παράστασης… Και μιλάμε για υψηλά ποσά, τα οποία δεν πληρώθηκαν ακόμα, γιατί το κόστος τους δεν έχει βγει ακόμα – ό,τι κάνουμε το βάζουμε μόνοι μας, από την τσέπη μας… Όταν ξεκινάς μια συνεργασία, δεν πας με το ζόρι. Όχι, δεν πιέστηκα. Ήταν τιμή μου που ήμουν σε ένα υπέροχο μαγαζί όπως είναι η «Ιερά οδός» και με έναν καλλιτέχνη που εκτιμώ και θαυμάζω, που είναι ο Σταμάτης Γονίδης. Το αποτέλεσμα, όμως, δεν ήταν το αναμενόμενο.
Η ενασχόλησή σου με τον παιδικό σταθμό που έχεις στη Γλυφάδα, είναι για σένα μια δικλείδα ασφαλείας; Εννοώ, αν δεν τον είχες, θα αντιμετώπιζες θέμα επιβίωσης;
Σαφώς, πιστεύω ότι θα είχα κι εγώ θέμα, όπως όλος ο κόσμος. Ας μη γελιόμαστε, δεν τραγουδάμε πια εξαήμερα και κανείς -ανεξαρτήτως δουλειάς- δεν παίρνει τα χρήματα που έπαιρνε κάποτε. Όλοι έχουμε υποστεί μειώσεις και το παλεύουμε. Δεν θα είχα σκεφτεί να ανοίξω παιδικό σταθμό, αν τα πράγματα στην Ελλάδα δεν άλλαζαν τόσο δραματικά. Αν δουλεύαμε παραπάνω, δεν θα είχαμε πρόβλημα κι έτσι δεν θα έκανα δεύτερες σκέψεις για να είμαι οικονομικά ασφαλής. Όμως, ο παιδικός σταθμός δεν σου φέρνει χρήματα από την πρώτη μέρα ή από τον πρώτο χρόνο λειτουργίας. Τα χρήματα θα εξαρτηθούν από τη δουλειά σου. Έχουμε υπέροχους δασκάλους – κι ευχαριστώ από καρδιάς τους γονείς που μας εμπιστεύονται τα παιδιά τους. Είναι πολύ προσωπική δουλειά, θέλει υπευθυνότητα και δεν χωράνε λάθη, ούτε ερασιτεχνισμοί. Τα παιδιά είναι ο θησαυρός του κάθε γονέα. Άρα, ως μαμά, έχω την υποχρέωση να αντιμετωπίζω τα άλλα παιδιά, όπως και το δικό μου.
Όσο μεγαλώνει ο γιος σου, επικοινωνείτε πιο εύκολα μεταξύ σας;
Ναι. Και ο Αλέξανδρος με βοήθησε να επικοινωνώ καλύτερα και με τα παιδάκια του παιδικού σταθμού. Πάντα είχα καλή επαφή με τα παιδιά – και πριν γίνω μαμά. Παίζω μαζί τους, ασχολούμαι, τα αγαπάω.
Τις στιγμές που ο Αλέξανδρος σου ζητάει ένα αδερφάκι, τι του απαντάς;
