Την ημέρα που έμεινε στην ιστορία για την απελευθέρωση της Αθήνας από τους Ναζί, ακριβώς πριν από 76 χρόνια (12 Οκτωβρίου 1944), έτυχε το δικαστήριο στη δίκη της Χρυσής Αυγής να ανακοινώνει πως δεν δίνει κανένα ελαφρυντικό στους νοσταλγούς του Χίτλερ.
Η απόφαση του δικαστηρίου να μην αναγνωρίσει κανένα ελαφρυντικό στους επτά πρώην βουλευτές, που καταδικάστηκαν για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης (όπως καταδίκασε τη Χρυσή Αυγή το δικαστήριο) θα κρίνει πολλά για τις ποινές που θα τους επιβληθούν. Και ύστερα από 5,5 χρόνια δικαστικού αγώνα η Χρυσή Αυγή θα πάρει τη θέση που της αρμόζει.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Όπως είχε συμβεί και τότε… Όταν ύστερα από 1.625 μέρες γερμανικής κατοχής, οι Αθηναίοι βγήκαν στους δρόμους και πανηγύρισαν την ιστορική στιγμή της απελευθέρωσης από τους Ναζί, αφήνοντας για πάντα στο παρελθόν τις σκηνές του απόλυτου εθνικού ξεπεσμού με την βία, την φτώχεια και κυρίως την πείνα να έχει λυγίσει μικρούς και μεγάλους.
Η αντίστροφη μέτρηση για την αποχώρηση των Γερμανών και των συμμάχων τους Βουλγάρων από την Ελλάδα είχε σημάνει λίγους μήνες νωρίτερα, στις 6 Ιουνίου, όταν οι Σύμμαχοι αποβιβάστηκαν στη Νορμανδία και άρχισαν μαζί με τους Σοβιετικούς από την ανατολική πλευρά να σφίγγουν τον κλοιό γύρω από την ναζιστική Γερμανία, η οποία είχε μπει στην τελική ευθεία για την πτώση της.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Στο χρονικό διάστημα μέχρι την απελευθέρωση είχαν ενταθεί οι πολιτικές διαβουλεύσεις βάσει των συμφωνιών της Καζέρτας και του Λιβάνου για τη μετακατοχική κατάσταση στην Ελλάδα με τους Γερμανούς να αναζητούν τρόπους ασφαλούς αποχώρησης από την χώρα. Σταδιακά γερμανικά στρατεύματα άρχισαν να απομακρύνονται προς Βορρά με τα τελευταία να φεύγουν στις 12 Οκτωβρίου του 1944 την ημέρα που η γερμανική σημαία με την σβάστικα στο κέντρο κατέβηκε για πάντα από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης.
Το πρωί της ίδιας ημέρας οι ελάχιστοι Γερμανοί που είχαν απομείνει στην Αθήνα, συγκεντρώθηκαν στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, όπου ο επικεφαλής των κατοχικών δυνάμεων, στρατηγός Χέλμουτ Φέλμι, συνοδευόμενος από τον κατοχικό δήμαρχο Αθηναίων Άγγελο Γεωργάτο, κατέθεσε στεφάνι.
Την ημέρα αυτή η Αθηναίοι την περίμεναν καρτερικά 3,5 χρόνια γι’ αυτό και δεν άφησαν να πάει χαμένη. Βγήκαν στους δρόμους κρατώντας ελληνικές σημαίες στα χέρια και πανηγύρισαν την λευτεριά, ψάλλοντας τον “Εθνικό Ύμνο” και το “Χριστός Ανέστη”.
