Το στοίχημα της μετακίνησης των τουριστών

Το καλύτερό τους πρόσωπο έδειξαν τα αεροδρόμια όλης της χώρας φέτος το καλοκαίρι, με τις αφίξεις να έχουν ξεπεράσει κάθε προσδοκία και τον μηχανισμό αεροναυτιλίας στο σύνολό του να έχει βρεθεί στις επάλξεις της εξυπηρέτησης των ταξιδιωτών.

Τη στιγμή μάλιστα που η Ευρώπη πάλευε να εξυπηρετήσει τον μεγάλο όγκο πτήσεων και να καλύψει ποικιλοτρόπως τις καθυστερήσεις, που προκάλεσε η έντονη κινητικότητα, η χώρα μας φιγουράρει διεθνώς μεταξύ των αεροδρομίων με τις καλύτερες επιδόσεις και τις λιγότερες καθυστερήσεις.

Διασφαλίσαμε λοιπόν ότι ο επισκέπτης φτάνει στη χώρα εγκαίρως, με ασφάλεια και άνεση. Τι γίνεται όμως μετά την άφιξή του εκεί; Πώς μετακινείται στον τελικό του προορισμό ο επιβάτης που μόλις έφτασε στο αεροδρόμιο ή το λιμάνι της χώρας;

Οι ανάγκες μετακίνησης καταγράφηκαν ιδιαίτερα ενισχυμένες φέτος το καλοκαίρι και ο στόλος των ταξί εκ των πραγμάτων δεν επαρκεί, αριθμητικά, για την κάλυψη όλης αυτής τη ζήτησης. Το κενό αυτό ήρθαν να καλύψουν οι εταιρείες διαμεσολάβησης παροχής μεταφορικού έργου μέσω πλατφορμών.

Οι εταιρείες δραστηριοποιούνται σε διάφορες περιοχές της χώρας, διαθέτουν στην πλειονότητά τους όλα τα νόμιμα παραστατικά και τις τέσσερις σχετικές άδειες που απαιτούνται για τη λειτουργία τους. Ωστόσο φέτος παρατηρήθηκε ένα ιδιότυπο πογκρόμ κατά των εταιρειών αυτών οι οποίες βρέθηκαν στο επίκεντρο συστηματικών ελέγχων από μικτά κλιμάκια της αστυνομίας, οι οποίοι κατέληγαν στην συντριπτική τους πλειονότητα στον καταλογισμό προστίμων.

Το αιτιολογικό πίσω από τις κλήσεις που «κόπηκαν» ακούει στο όνομα «υποκλοπή μεταφορικού έργου από τα ταξί». Το παράδοξο της υπόθεσης έχει να κάνει με το γεγονός ότι μαζί με τα χλωρά φαίνεται ότι «κάηκαν» και τα ξερά, καθώς τα πρόστιμα καταλογίστηκαν αδιακρίτως.

Εταιρείες που κατείχαν όλα τα νόμιμα έγγραφα και λειτουργούσα πιστά τις επιταγές του νόμου βρέθηκαν αντιμέτωπες με υπέρογκα πρόστιμα. Ενδεικτικό μάλιστα είναι το γεγονός ότι όσες εταιρείες προσέφυγαν στη δικαιοσύνη αιτούμενες προσωρινή διαταγή αναστολής του προστίμου, μέχρι την οριστική εκδίκαση της υπόθεσης δικαιώθηκαν.

Το σκεπτικό μάλιστα των διοικητικών δικαστικών ανά την επικράτεια έκανε έμμεση αναφορά για παράτυπη επιβολή των προστίμων. Πρόκειται για μια πρώτη δικαίωση των εν λόγω εταιρειών, η οποία όμως εγείρει ένα συνολικότερο ζήτημα. Το προβληματικό πλαίσιο που διέπει τη λειτουργεία των εταιρειών αυτών δεν προάγει την επιχειρηματικότητα αφήνοντας παράλληλα εκτεθειμένη την τουριστική αγορά, η οποία πρέπει να καλύψει τις αυξανόμενες ανάγκες της.

Σήμερα η αγορά διέπεται από τον λεγόμενο νόμο Σπίρτζη, ο οποίος όμως επί του πρακτέου είναι ανεφάρμοστος. Προβλέπει ελάχιστη διάρκεια μίσθωσης οχήματος με οδηγό, ελάχιστο κόστος μίσθωσης και ανάρτηση της κάθε διαδρομής στο μητρώο του υπουργείου Υποδομών – Μεταφορών καθώς και την απόκτηση τεσσάρων διαφορετικών αδειών.

Ο νόμος σήμερα έχει κενά και αποτελεί αίτημα του τουριστικού κλάδου η διαμόρφωση ενός πλαισίου που θα διευκολύνει την ανάπτυξη εταιρειών μεταφοράς μέσω πλατφορμών για την κάλυψη των τουριστικών εποχικών αναγκών. Πέραν του υπουργείου Υποδομών – Μεταφορών το οποίο είναι καθ’ ύλην αρμόδιο για τη διαμόρφωση του πλαισίου ενεργό εμπλοκή στο ζήτημα φαίνεται ότι παίρνει και το υπουργείο Τουρισμού με στόχο τη διασφάλιση όσο το δυνατόν ποιοτικότερων υπηρεσιών.

Παραμένει πάγιο ζητούμενο για το υπουργείο Τουρισμού η προσέλκυση επισκεπτών με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αγοραστική δύναμη. Κάτι τέτοιο όμως προϋποθέτει και ανάλογες υπηρεσίες, η οποίες χωρίς το απαιτούμενο πλαίσιο κανόνων δεν θα αναπτυχθούν.