Όλα στο «μπορεί» τα αφήνει ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ για το αν θα επιτεθεί τελικά στις στρατιωτικές και πυρηνικές εγκαταστάσεις στο Ιράν.
Ο Λευκός Οίκος ανακοίνωσε την Πέμπτη (19/06/2025) πως ο Ντόναλντ Τραμπ θα αποφασίσει τις επόμενες δυο εβδομάδες για το αν οι ΗΠΑ θα συστρατευθούν πλήρως με το Ισραήλ και θα επιτεθούν μαζί του στο Ιράν.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Με βάση το γεγονός ότι υπάρχει μια σημαντική πιθανότητα διαπραγματεύσεων που μπορεί να πραγματοποιηθούν ή να μην πραγματοποιηθούν με το Ιράν στο εγγύς μέλλον, θα πάρω την απόφασή μου για το αν θα προχωρήσω ή όχι μέσα στις επόμενες δύο εβδομάδες», ανακοίνωσε ο Λευκός Οίκος.
Η καθυστέρηση του Αμερικανού προέδρου μόνο τυχαία δεν είναι καθώς ο Ντόναλντ Τραμπ θέλει να ζυγίσει όλα τα ενδεχόμενα. Άλλωστε βγήκε πρόεδρος των ΗΠΑ με το σύνθημα ότι θα μείνει εκτός κάθε πολέμου και δεν θέλει να δυσαρεστήσει τους ψηφοφόρους του που βλέπουν την χώρα τους να σύρεται και πάλι σε εχθροπραξίες που δεν τους αφορούν.
Προβληματισμός υπάρχει επίσης για την επιτυχία ενός τέτοιου εγχειρήματος. Ο Λευκός Οίκος γνωρίζει ότι οι κρίσιμες ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις, όπως το υπόγειο συγκρότημα του Φορντό είναι σχεδόν απρόσβλητες.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η διαθέσιμη λύση είναι η χρήση της πανίσχυρης βόμβας GBU-57, γνωστής και ως MOP (Massive Ordnance Penetrator), ωστόσο υπάρχουν αμφιβολίες στο Πεντάγωνο αν και κατά πόσο αυτό το όπλο μπορεί να εξουδετερώσει πλήρως τους στόχους στο Ιράν.
Ο Τραμπ φαίνεται να διστάζει μπροστά στο ενδεχόμενο μιας «μισής» επιτυχίας, δηλαδή μιας επίθεσης που δεν πρόκειται να καταστρέψει ολοκληρωτικά τις ιρανικές υποδομές, αλλά θα προκαλέσει αντεπίθεση, αντίποινα και ευρύτερη αποσταθεροποίηση.
«Υπάρχει και η διπλωματία»
Παρά την επιθετική ρητορική, ο Ντόναλντ Τραμπ παραμένει πιστός στην τακτική της αναμονής και αναφέρει συχνά πυκνά πως το θέμα μπορεί να λυθεί με διπλωματία. Και ελπίζει πως η απειλή χρήσης βίας μπορεί να εξαναγκάσει το Ιράν σε συμβιβασμό χωρίς να χρειαστεί στρατιωτική επέμβαση.
Ο Αμερικανός πρόεδρος δεν είναι αντίθετος στο να βρεθεί συμβιβαστική λύση ανάμεσα σε Ισραήλ και Ιράν και «ψάχνει χώρες» που είναι διατεθειμένες να βοηθήσουν προς μια τέτοια κατεύθυνση. Αυτή η χώρα βέβαια απέκλεισε να είναι η Ρωσία, η οποία προσφέρθηκε να βοηθήσει καθώς δεν θέλει να της δώσει «άφεση αμαρτιών» για τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Το εσωτερικό μέτωπο
Εύθραυστες είναι και οι ισορροπίες στο εσωτερικών των ΗΠΑ καθώς ο Τραμπ βρίσκεται να ακροβατεί ανάμεσα στις απαιτήσεις της εθνικιστικής του βάσης «America First» και τις πιέσεις των γερακιών του Ρεπουμπλικανικού κόμματος.
Η καθυστέρηση αυτή από πλευράς του Αμερικανού προέδρου του δίνει το χρόνο να ελιχθεί και να επικοινωνεί και με τα δυο στρατόπεδα, οπότε θα ζυγίσει τις αποφάσεις του όταν θα είναι απόλυτα σίγουρος πως αυτό που θα πράξει θα του αποφέρει το μέγιστο πολιτικό όφελος και την λιγότερη φθορά.
Η στρατηγική του «απρόβλεπτου»
Ο Ντόναλντ Τραμπ φημίζεται για την στρατηγική του «απρόβλεπτου». Μια στρατηγική που τον δείχνει να κινείται αρκετές φορές εντελώς αψυχολόγητα ή κάτω από συγκινησιακή φόρτιση όμως κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει.
Δηλώσεις όπως “ίσως το κάνω, ίσως όχι” δεν είναι τυχαίες, αλλά στοχευμένες και επιδιώκουν να κρατούν το Ιράν και τους συμμάχους του σε συνεχή εγρήγορση. Αυτό το κλίμα αβεβαιότητας από μόνο του μπορεί να λειτουργήσει αποτρεπτικά και να αποκομήσει τα μέγιστα οφέλη.
Οι παγκόσμιες συνέπειες
Τέλος υπάρχει και ο φόρος της κλιμάκωσης με ανυπολόγιστες συνέπειες όχι μόνο στη Μέση Ανατολή αλλά και σε παγκόσμια κλίμακα. Δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να υπάρξουν επιθέσεις στο Ισραήλ, σε αμερικανικές βάσεις, ακόμη και κυβερνοεπιθέσεις. Όλα υπάρχουν στο τραπέζι ενώ και σε οικονομικό επίπεδο οι συνέπειες θα ήταν άμεσες και καταστροφικές.
Τεράστια αύξηση των τιμών του πετρελαίου, μεγάλη αναταραχή και κραχ στις αγορές και μια παγκόσμια οικονομική ύφεση που δεν θέλει σε καμία περίπτωση να την χρεωθεί ο Ντόναλντ Τραμπ που υποσχέθηκε «οικονομικό παράδεισο» και ειρήνη στους Αμερικανούς πολίτες.
