Η Αθήνα «μετρά» περισσότερους αστέγους από το 2018

Αυξημένα τα ποσοστά αστεγίας στον δήμο Αθηναίων, συγκριτικά με το 2018. Αν και ο αριθμός των αστέγων είχε να καταγραφεί από το 2018, όλα δείχνουν πως τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότεροι άνθρωποι καταλήγουν να μείνουν στον δρόμο, κυρίως λόγω εξάρτησής τους είτε με αλκοόλ είτε με ναρκωτικά.

Η αντιδήμαρχος Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Ισότητας του Δήμου Αθηναίων, Μαρία Στρατηγάκη, μιλώντας στην εκπομπή «Συνδέσεις» του ΕΡΤnews ανέφερε πως σκοπός τους είναι να γίνει η καταγραφή των αστέγων, να κατανοηθούν τα αίτια της αστεγίας αλλά και να σχεδιαστούν πολιτικές στήριξης των ατόμων που μένουν στους δρόμους.

«Τη Δευτέρα το βράδυ έγινε κάτι που είχε να γίνει από το 2018. Βγήκαν 300 άτομα, χωρισμένα σε 60 ομάδες, και γυρίσαμε όλο το κέντρο της Αθήνας για να εντοπίσουμε τους άστεγους. Όσους βρήκαμε, προσπαθήσαμε να τους μιλήσουμε και να καταγράψουμε τους λόγους που τους οδήγησαν στην αστεγία. Είναι μια πολύ σημαντική μελέτη, γιατί σε όλες τις μεγάλες πόλεις του κόσμου γίνεται κάτι αντίστοιχο, ώστε να γνωρίζουμε τα χαρακτηριστικά της αστεγίας», τόνισε.

Η Μαρία Στρατηγάκη εξήγησε ότι τα αποτελέσματα της έρευνας θα ανακοινωθούν τον Νοέμβριο, καθώς η επεξεργασία των δεδομένων γίνεται από το Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής του Παντείου Πανεπιστημίου, που έχει και την επιστημονική ευθύνη του εγχειρήματος.

«Ξέρουμε ήδη ότι οι άστεγοι είναι περισσότεροι από το 2018, κυρίως επειδή έχουν αυξηθεί τα άτομα που είναι εξαρτημένα και ζουν στον δρόμο. Η αίσθησή μας είναι σαφής, αλλά θα την επιβεβαιώσουμε με τα στοιχεία», ανέφερε.

Η αντιδήμαρχος υπογράμμισε πως στην απογραφή περιλαμβάνονται τόσο όσοι κοιμούνται στον δρόμο όσο και όσοι φιλοξενούνται σε δομές. «Μετράμε όλους όσοι δεν έχουν στέγη — είτε μένουν σε ξενώνες και υπνωτήρια του Δήμου, είτε φιλοξενούνται σε δομές οργανισμών όπως οι Γιατροί του Κόσμου ή ο ΟΗΕ. Όλοι αυτοί είναι άστεγοι, γιατί δεν διαθέτουν μόνιμη κατοικία».

Αναφερόμενη στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι κοινωνικές υπηρεσίες του Δήμου, πρόσθεσε: «Είναι πολύ δύσκολο να πείσουμε κάποιους να μπουν σε δομές φιλοξενίας. Πολλοί έχουν ψυχικά προβλήματα, άλλοι δεν θέλουν να απομακρυνθούν από τα σημεία όπου ζητιανεύουν. Οι λόγοι είναι πολλοί και διαφορετικοί, όμως είναι σημαντικό να τους γνωρίζουμε για να μπορέσουμε να σχεδιάσουμε πολιτικές που θα ανταποκρίνονται πραγματικά στις ανάγκες τους».