H Google τιμάει σήμερα την Phoebe Snetsinger με ένα Doodle. Η Phoebe Snetsinger (9 Ιουνίου 1931 – 23 Νοεμβρίου 1999), μητέρα 4 παιδιών, ήταν μια από τις πιο διάσημες Αμερικανίδες παρατηρήτριες πτηνών, έχοντας δει περισσότερα από 8.398 είδη πουλιών μέχρι τον θάνατό της. Χρησιμοποίησε την περιουσία που κληρονόμησε από τον πατέρα της και μεγιστάνα της διαφήμισης Leo Burnett για να χρηματοδοτήσει πολυάριθμα ταξίδια και να κάνει το χόμπι της πραγματικότητα.
Στην παιδική της ηλικία, η Phoebe Snetsinger πήγε σε ένα μικρό σχολείο στη λίμνη της Ζυρίχης όπου είχε μόνο 2 ακόμα μαθητές. Στα 11 της χρόνια γνώρισε τον μελλοντικό της σύζυγο. Αφού ολοκλήρωσε τη στρατιωτική του θητεία στην Κορέα έφυγαν μαζί για να κάνουν τις μεταπτυχιακές τους σπουδές. Η αγάπη της Phoebe Snetsinger για τα πουλιά ξεκίνησε όταν είδε ένα ωδικό πτηνό το 1965. Δεν ασχολήθηκε ωστόσο με το χόμπι της ενεργά παρά μόνο όταν διαγνώστηκε με καρκίνο το 1981. Αντί να καθίσει να αναρρώσει στο σπίτι ξεκίνησε ένα ταξίδι για την Αλάσκα, όπου η Phoebe Snetsinger ξεκίνησε να παρατηρεί πουλιά και όταν επέστρεψε στο σπίτι της διαπίστωσε ότι ο καρκίνος βρισκόταν σε ύφεση. Από τότε ξεκίνησε να ταξιδεύει ακόμα και στις πιο απομακρυσμένες περιοχές, πολλές φορές κάτω από αντίξοες περιβαλλοντικές και πολιτικές συνθήκες προκειμένου να προσφέρει στον εαυτό της περισσότερο χρόνο ζωής.
Σε ό,τι αφορά την αγάπη της για την παρατήρηση των πτηνών, η Phoebe Snetsinger εμπνεύστηκε να ξεκινήσει όταν έτυχε να δει ένα Blackburnian οδικό πτηνό το 1965. Και δεν ξεκίνησε να κάνει το συγκεκριμένο χόμπι αμέσως παρά μόνο όταν ο γιατρός διέγνωσε ότι έπασχε από μελάνωμα το 1981.
Δείτε όλα τα Doodle της Google.
Συνέχισε έτσι τα ταξίδια σε απομακρυσμένες περιοχές, μερικές φορές και κάτω από επικίνδυνες περιβαλλοντικές και πολιτικές συνθήκες, για να παρατηρήσει ακόμα περισσότερα πτηνά. Η Phoebe Snetsinger πέθανε ενώ βρισκόταν στη Μαδαγασκάρη το 1999 όταν ανατράπηκε το φορτηγό που οδηγούσε και βρήκε ακαριαίο θάνατο. Η Αμερικανική Κυνηγετική Ομοσπονδία (ΑΒΑ) χαρακτήρισε το έργο της Phoebe Snetsinger κάτι περισσότερο από μία ταξιδιωτική αφήγηση. Το ονόμασε ως έργο με βαθιά ανθρώπινα χαρακτηριστικά, καθώς αναφέρει λεπτομερώς με ποιο τρόπο η εμμονή της Phoebe Snetsinger για τα πουλιά έγινε ένας τρόπος να αντιμετωπίσει την ανίατη ασθένιά της.