Ο Ανρί ντε Τουλούζ Λωτρέκ είχε αριστοκρατική καταγωγή. Ο πατέρας του ήταν ο Κόμης Alphonse και η μητέρα του η Κόμισσα Adel.
Ήταν πάντα φιλάσθενος και έπειτα από δυο ατυχήματα στα 12 και 14 του χρόνια, που έσπασε το αριστερό και το δεξί του πόδι αντίστοιχα, η ανάπτυξη των ποδιών του σταμάτησε και έμεινε σχεδόν νάνος (είχε μόλις 1,50 μ. ύψος).
Η σωματική του αναπηρία του δημιουργούσε απέχθεια και ανασφάλεια που τον έκανε να απέχει από όλες εκείνες τις δυνατότητες μιας φυσιολογικής ζωής που πρόσφερε η Μονμάρτη. Συνήθως είχε την τάση να αυτοσατυρίζεται, αλλά αυτή η κατάσταση του δημιούργησε ψυχολογικά προβλήματα που τον οδήγησαν στον αλκοολισμό.
Από το 1886 περίπου χρονολογούνται τα πρώτα έργα του από τη ζωή της Μονμάρτη, όπου ο Κόκκινος μύλος και τα Κλειστά σπίτια (που έγιναν έπειτα από λίγο και ως το 1895 η συνηθισμένη κατοικία και ο τόπος εργασίας του) του πρόσφεραν μια σειρά θεμάτων, που αντιμετώπισε με τρόπο καθαρά νατουραλιστικό κατά το παράδειγμα του Ντεγκά.
Από το 1892 η τεχνική της χρωμολιθογραφίας και της αφίσας τον συγκινεί όλο και περισσότερο, ενώ ο κόσμος του θεάτρου και του καμπαρέ εξακολουθούν να είναι το αγαπημένο περιβάλλον του. Ηθοποιοί και χορεύτριες όπως η Ζαν Αβρ, ο Λόι Φύλερ των Φολί Μπερζέρ και η Υβέτ Γκυλμπέρ γεμίζουν τους πίνακες, τα σχέδια και τα παστέλ του, που, κατά το παράδειγμα του Ντεγκά, κατασκεύαζε άφθονα.
