Κατά τη δημοσκόπηση, που διενεργήθηκε από το ινστιτούτο Datafolha, ο Μπολσονάρο φέρεται να συγκεντρώνει 58% των προθέσεων ψήφου, ενώ ο αντίπαλός του στον δεύτερο γύρο, ο Φερνάντου Αντάζι, ο υποψήφιος του κεντροαριστερού Κόμματος Εργαζομένων (PT), φέρεται να συγκεντρώνει 42%.
Νικητής στον πρώτο γύρο ο Μπολσονάρο
Στον πρώτο γύρο, την Κυριακή, ο Μπολσονάρο έλαβε 46% των ψήφων και ο Αντάτζι το 29%.
Η δημοσκόπηση της Νταταφόλια έγινε σε αντιπροσωπευτικό δείγμα 3.235 ψηφοφόρων. Το περιθώριο στατιστικού σφάλματος είναι ±2%.
Μπολσονάρο: Ο νέος εταίρος της ακροδεξιάς
Η ασυγκράτητη εκλογική άνοδος του παγκόσμιου ακροδεξιού λαϊκισμού πρόκειται να εντάξει έναν νέο εταίρο στην πορεία προς την ηγεμονία.
Η καθαρή νίκη του Ζαΐρ Μπολσονάρο στον πρώτο γύρο της Βραζιλίας εκλογών, με 46% των ψήφων έναντι 29,2% του αριστερού Φερνάντου Αντάτζι, εξαναγκάζει τις πολιτικές δυνάμεις της χώρας να κάνουν μια απρόσμενη στροφή στις επόμενες τρεις εβδομάδες προκειμένου να αποτρέψουν την πιθανότητα η μεγαλύτερη χώρα στη Λατινική Αμερική, κι η πέμπτη πιο πολυπληθής στον κόσμο, να κυβερνηθεί από έναν αυταρχικό και οπισθοδρομικό πολιτικό. Μία επιπλέον περιδίνιση στην ορμητική σπείρα των ακροδεξιών κινημάτων, που φαίνεται να μην έχει σταματημό και που, ενώ αυτά διατηρούν τις χαρακτηριστικές ιδιαιτερότητές τους σ’ εκάστοτε χώρα, συμμερίζονται ωστόσο πολλές ομοιότητες μεταξύ τους.
Η ιστορία του Ζαΐρ Μπολσονάρο είναι η ιστορία της νίκης του Ντόναλντ Τραμπ και του Brexit. Είναι η ιστορία της απόρριψης της ειρηνευτικής διαδικασίας στην Κολομβία και του θριάμβου στην Ιταλία του ακροδεξιού Ματέο Σαλβίνι και του λαϊκιστικού Κινήματος των 5 Αστέρων. Της παγίωσης της δύναμης της Μαρίν Λε Πεν. Είναι η ιστορία του ότι τα συναισθήματα, ειδικά ο φόβος και το μίσος, συνεγείρουν τα πλήθη περισσότερο από οποιοδήποτε πολιτικό πρόγραμμα. Είναι το συναίσθημα της εκτεταμένης κόπωσης από τα έργα και τις ημέρες της ιθύνουσας τάξης, που στην περίπτωση της Ευρώπης θεωρείται υπεύθυνη για την οικονομική κρίση και την επιδείνωση της ποιότητας ζωής σε ευρείς κοινωνικούς τομείς. Ενώ στην περίπτωση της Λατινικής Αμερικής, η ίδια ηγεμονική τάξη κατηγορείται για τη διάβρωση των θεσμών, από τους οποίους επωφελείται για να εμπεδώσει τη διαφθορά. Η αγανάκτηση του κόσμου φθάνει δε έως του σημείου που και μόνον η απλή υπόσχεση ότι πρόκειται να πολεμήσουν αυτό το σύστημα βαραίνει περισσότερο από το πρόσωπο που θα το πράξει, εάν δηλ. αυτό είναι ένας υποστηρικτής της στρατιωτικής δικτατορίας, είναι σεξιστής, ρατσιστής και ομοφοβικός.
Ζαΐρ Μπολσονάρο: Δόση αδρεναλίνης στην ακροδεξιά
Η όλο και πιο πιθανολογούμενη επικράτηση του Ζαΐρ Μπολσονάρο δεν θα έχει επιπτώσεις μόνο στη Βραζιλία. Αγκαλιάζει κι ολάκερη τη Λατινική Αμερική, τη στιγμή που η ήπειρος διανύει τις πιο αβέβαιες ημέρες της πρόσφατης ιστορίας της.
Επιπλέον, χορηγεί μια ισχυρή δόση αδρεναλίνης στην κούρσα της άκρας δεξιάς σε όλο τον κόσμο, μια νίκη των πιο συντηρητικών από τις ελίτ – ενδεικτικό είναι πως η αγορά στη Βραζιλία χαιρέτισε εν χορδαίς και οργάνοις τα αποτελέσματα της Κυριακής– που επιλέγουν να υποβαθμίσουν τον κίνδυνο που εγκυμονεί ένας χαρακτήρας σαν τον Μπολσονάρου, υπό την θεωρητική ομπρέλα του σχετικισμού: πρέπει να τον παίρνουμε μεν στα σοβαρά, αλλά όχι και τόσο πολύ. Ότι, εν ολίγοις, αυτά που λέει δεν είναι παρά μεγαλοστομίες για να επικρατήσει στις εκλογές και ότι δεν πρόκειται να κυβερνήσει έτσι.
Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ
