Στην ομιλία του, ο Μιχάλης Χατζηγιάννης υπογράμμισε ότι οι καταθέτες της πάλαι ποτέ Λαϊκής Τράπεζας είναι τα μεγαλύτερα θύματα της οικονομικής λαίλαπας που έπληξε το χώρα τον Μάρτιο του 2013 και συμπλήρωσε ότι «το μέγεθος της θυματοποίησης, στην ημικατεχόμενη Κύπρο, δεν μπορεί να μετριέται με το ύψος της κατάθεσης που έχασα».
«Πλην των αυτουργών του εγκλήματος, οι υπόλοιποι χάσαμε μεροκάματο, δουλειές, επιχειρήσεις και τα παιδιά μας που ξενιτεύτηκαν. Χάσαμε αποταμιεύσεις που δημιουργήσαμε σταγόνα- σταγόνα, οι πλείστοι χάριν των οικογενειών μας των παιδιών μας. Ευτυχώς στον τόπο μας κρατά ακόμα γερά ο θεσμός της οικογένειας. Κι όλοι μάθαμε, από το δημοτικό σχολείο ακόμα, να αποταμιεύουμε», συνέχισε.
«Αποταμιεύαμε και για να έχουμε ασφάλεια, σε μια δύσκολη περίσταση, ή και για τις μέρες εκείνες που δεν θα μπορούσαμε να δουλεύουμε. Για να μη γίνουμε βάρος κανενός και το σπουδαιότερο, για να διατηρήσουμε την αξιοπρέπεια μας αλώβητη μέχρι το τέλος», τόνισε ο τραγουδιστής.
Είμαστε θύματα
“Είτε λοιπόν είμαστε πρώην καταθέτες της Λαϊκής, είτε κάτοχοι αξιογράφων, είτε απλά δανειολήπτες, είμαστε θύματα του ίδιου μαζικού εγκλήματος. Του εγκλήματος που ψαλιδίζει το μέλλον μας, μειώνει την ποιότητα ζωής μας κ καταπατά την αξιοπρέπειά μας», ανέφερε ακόμη ο κ. Χατζηγιάννης.
Και κατέληξε: «Όμως πατρίδα δεν είναι οι αυτουργοί, οι εκάστοτε κυβερνώντες και τα κονκλάβια των διαπλεκομένων. Πατρίδα είμαστε εμείς. Οι πολλοί. Που καταθέτουμε δουλειά, ψυχή κι αγάπη στον τόπο και που δεν πρέπει να επιτρέψουμε, να μας αφήσουν χωρίς σπίτια, χωρίς ζωές και χωρίς μέλλον. Και ναι, είναι στο χέρι μας!».
