Χρειάστηκαν μόλις 7 λεπτά για τους τέσσερις ληστές να αρπάξουν αντικείμενα ανεκτίμητης ιστορικής και πολιτιστικής αξίας της Γαλλίας από το Μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι.
Συνολικά, οι δράστες κατάφεραν να κλέψουν 8 κοσμήματα, ενώ στόχευαν 9 από το Μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι. Οι ερευνητές έχουν πλέον καταρτίσει τον πλήρη κατάλογο των κλοπιμαίων, τα οποία αποτελούν μοναδική μαρτυρία της γαλλικής κοσμηματοποιίας και της ιστορικής τους σημασίας.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Το διάδημα και το σετ ζαφειριών των βασιλισσών Μαρίας-Αμελίας και Ορτάνσας
Ανάμεσα στα κλοπιμαία βρίσκεται το διάδημα από το σετ ζαφειριών των βασιλισσών Μαρίας-Αμελίας και Ορτάνσας, διακοσμημένο με ζαφείρια Σρι Λάνκα και διαμάντια. Με ύψος 6,2 εκατοστά και πλάτος 10,7 εκατοστά, το κόσμημα αυτό ανήκε αρχικά στη βασίλισσα Ορτάνσα ντε Μποαρναί, κόρη της Ιωσηφίνας και μητέρα του Ναπολέοντα Γ΄, και στη συνέχεια στη Μαρία-Αμελία των Βουρβόνων-Σικελιών, σύζυγο του Λουδοβίκου-Φιλίππου.
Οι δράστες πήραν επίσης το κολιέ και ένα σκουλαρίκι από το ίδιο σετ, που παρέμεινε στην οικογένεια των Ορλεανών έως το 1985. Η προέλευση του κοσμήματος παραμένει ασαφής· επιστολές μεταξύ του δούκα της Ορλεάνης και της Ορτάνσας ντε Μποαρναί αναφέρουν ότι αγοράστηκε από τον μελλοντικό βασιλιά Λουδοβίκο-Φίλιππο, ενώ υπάρχουν και οικογενειακές ιστορίες που το συνδέουν με τη Μαρία Αντουανέτα.
Τα σμαράγδια της αυτοκράτειρας Μαρίας-Λουίζας
Οι ληστές άρπαξαν επίσης το κολιέ και το ζευγάρι σκουλαρίκια με σμαράγδια που ανήκαν στη Μαρία-Λουίζα της Αυστρίας, δεύτερη σύζυγο του Ναπολέοντα Α΄. Το σετ ήταν δώρο γάμου του 1810, δημιουργία του κοσμηματοπώλη Φρανσουά-Ρενώ Νιτό, και αποτελείται από 32 σμαράγδια, δέκα σε σχήμα αχλαδιού, και πάνω από 1.100 διαμάντια.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Τα προσωπικά κοσμήματα της αυτοκράτειρας Ευγενίας
Μεταξύ των θησαυρών που εκλάπησαν περιλαμβάνονται επίσης μία καρφίτσα γνωστή ως «καρφίτσα-λείψανο», ένα διάδημα της αυτοκράτειρας Ευγενίας, καθώς και ένας μεγάλος φιόγκος για κορσάζ διακοσμημένος με πολύτιμους λίθους.
Η Ευγενία ντε Μοντίχο, σύζυγος του Ναπολέοντα Γ΄, υπήρξε εμβληματική μορφή του Δευτέρου Αυτοκρατορικού Καθεστώτος. Θαυμάστρια της Μαρίας Αντουανέτας και της Ιωσηφίνας, συνδύαζε την κομψότητα με πολιτική επιρροή. Ως αντιβασίλισσα, υπήρξε η τελευταία γυναίκα που άσκησε καθήκοντα αρχηγού κράτους στη Γαλλία. Φιλάνθρωπη και προοδευτική, δημιούργησε τα «Οικονομικά Μαγειρεία».
Το στέμμα που βρέθηκε
Το μόνο αντικείμενο που έχει εντοπιστεί μέχρι στιγμής είναι το στέμμα της αυτοκράτειρας Ευγενίας, ύψους 13 εκατοστών και πλάτους 15 εκατοστών, διακοσμημένο με 1.354 διαμάντια, 1.136 ροζέτες και 56 σμαράγδια. Οι ληστές το εγκατέλειψαν κοντά στο μουσείο, κατεστραμμένο αλλά μέσα στη θήκη του.
Το στέμμα, έργο του αργυροχόου Αλεξάντρ-Γκαμπριέλ Λεμονιέ, δημιουργήθηκε για την Παγκόσμια Έκθεση του 1855 και αποτελεί σύμβολο της πολυτέλειας και του μεγαλείου της Δεύτερης Αυτοκρατορίας.
Καθώς η έρευνα συνεχίζεται, οι ειδικοί υπενθυμίζουν ότι τα κοσμήματα αυτά είναι αδύνατο να πωληθούν στην τωρινή τους μορφή. Η ιστορική και καλλιτεχνική αξία τους υπερβαίνει κάθε χρηματικό ποσό, καθιστώντας αυτή τη ληστεία μία από τις πιο εντυπωσιακές στην ιστορία του Λούβρου.
Το «καταραμένο» διαμάντι που σώθηκε
Το πιο διάσημο κόσμημα της συλλογής που εκτίθεται στη Γκαλερί του Απόλλωνα είναι το λευκό διαμάντι «Ρεζέν» (Ο Αντιβασιλέας, σ.σ.), το οποίο αγοράστηκε από τον Φίλιππο της Ορλεάνης το 1717 και φυλάσσεται στο Μουσείο του Λούβρου από το 1887. Δεν συγκαταλέγεται στα κοσμήματα που έκλεψαν οι δράστες της θεαματικής ληστείας.
Πρόκειται για ένα από τα πιο διάσημα διαμάντια στον κόσμο, σύμφωνα με το Λούβρο, με 140 καράτια, εξαιρετικό βάρος, κοπή και καθαρότητα.
Πρόκειται για ένα κόσμημα τόσο υπέροχο όσο και φοβερό. Το διαμάντι «Ρεζέν», που εκτίθεται στη Γκαλερί του Απόλλωνα του Μουσείου του Λούβρου, θεωρείται ένα από τα πιο καθαρά διαμάντια παγκοσμίως, με 140 καράτια και λευκότητα μοναδικής λάμψης. Ανακαλύφθηκε γύρω στο 1701 στα ορυχεία της Γκολκόντα, στην Ινδία, και σύμφωνα με τον θρύλο, έχει φέρει δυστυχία σε όσους το κατείχαν.
Ο θρύλος λέει ότι ο Ινδός εργάτης που το ανακάλυψε προσπάθησε να το κλέψει, αλλά δολοφονήθηκε κατά τη διαφυγή του. Το διαμάντι πέρασε από πολλά χέρια, πωλήθηκε υπό σκοτεινές συνθήκες, μέχρι που αποκτήθηκε από τον Τόμας Πιτ, κυβερνήτη του Μαδράς. Αργότερα αγοράστηκε από τον Φίλιππο της Ορλεάνης, Αντιβασιλέα του Βασιλείου της Γαλλίας, το 1717 — εξ ου και το όνομά του, «Ρεζέν» (Le Régent, Ο Αντιβασιλέας).
Το διαμάντι στόλισε διαδοχικά το στέμμα του Λουδοβίκου ΙΕ΄, του Λουδοβίκου ΙΣΤ΄ και της Μαρίας Αντουανέτας, προτού η Γαλλική Επανάσταση βάλει τέλος στη βασιλική του λάμψη. Το 1792, το «Ρεζέν» εκλάπη κατά τη διάρκεια της λεηλασίας του Garde-Meuble National, όπου φυλάσσονταν τα Κοσμήματα του Στέμματος. Επανεμφανίστηκε αρκετά χρόνια αργότερα, τυλιγμένο πλέον σε πέπλο μυστηρίου και κατάρας.
Το 1804, ο Ναπολέων Α΄ διέταξε να τοποθετηθεί το διαμάντι στη λαβή του σπαθιού της στέψης του. Λίγα χρόνια μετά, η Αυτοκρατορία του κατέρρευσε, ενισχύοντας τη φήμη του «Ρεζέν» ως σύμβολο αυτοκρατορικής ατυχίας. Μετά την πτώση του Αυτοκράτορα, η πέτρα επέστρεψε στα βασιλικά θησαυροφυλάκια και το 1887 τοποθετήθηκε οριστικά στο Μουσείο του Λούβρου.
Σήμερα, προστατευμένο πίσω από θωρακισμένη βιτρίνα, το «Ρεζέν» παραμένει ένα από τα πιο θαυμαστά κοσμήματα του Λούβρου, πλάι στο Sancy και το Hortensia. Για πολλούς ιστορικούς και λάτρεις της τέχνης, το διαμάντι αυτό, απόλυτης καθαρότητας, εξακολουθεί να αποπνέει μια ανησυχητική αύρα, αυτή μιας «καταραμένης» πέτρας, μάρτυρα τριών αιώνων μεγαλείου, τραγωδιών και γαλλικών θρύλων.
Τα κοσμήματα που εκλάπησαν προέρχονται από τη συλλογή της Αυτοκρατορικής Γαλλίας και εκτίθενται στη Γκαλερί Απόλλων, μία από τις πιο εμβληματικές αίθουσες του Μουσείου του Λούβρου. Σε αυτόν τον επιβλητικό χώρο, ο Λουδοβίκος ΙΔ΄, γνωστός και ως Βασιλιάς Ήλιος, επέλεξε να συμβολίσει την ένωση της εξουσίας του με τη θεϊκή λάμψη.
Η Γκαλερί Απόλλων, που βρίσκεται στον πρώτο όροφο της Petite Galerie, αποτελεί έργο τέχνης από μόνη της. Ο αρχικός της σχεδιασμός έγινε τη δεκαετία του 1660, ενώ εντάχθηκε στο μουσείο τον 18ο αιώνα και ολοκληρώθηκε στα μέσα του 19ου υπό την καθοδήγηση του αρχιτέκτονα Φελίξ Ντιμπάν. Από το 1887, φιλοξενεί τη Συλλογή των Κοσμημάτων του Γαλλικού Στέμματος, που περιλαμβάνει ορισμένα από τα πιο πολύτιμα στολίδια της γαλλικής βασιλικής και αυτοκρατορικής ιστορίας.
