Ξεκινώντας συνομιλίες με τον ρώσο ομόλογό του Βλαντιμίρ Πούτιν «για την Ουκρανία χωρίς την Ουκρανία», ο Ντόναλντ Τραμπ συμπεριφέρεται «όπως οι Δυτικοί στο Μόναχο το 1938 όταν πρόσφεραν την Τσεχοσλοβακία στον Χίτλερ σε ασημένιο δίσκο», καταγγέλλει ο σοσιαλδημοκράτης γάλλος ευρωβουλευτής Ραφαέλ Γκλυκσμάν.
«Εχουμε φθάσει σήμερα σε μία καμπή του πολέμου την οποία ο Πούτιν περίμενε από την αποτυχία του blitzkrieg κατά του Κιέβου: στην κατάρρευση, όχι του ουκρανικού μετώπου, αλλά των δυτικών μετόπισθεν. Την υποταγή, όχι των στρατιωτών που παίζουν την ζωή τους και δεν παραδίδουν τίποτε, αλλά των δυτικών ηγετών που δεν διακινδυνεύουν τίποτε και είναι έτοιμοι να παραδώσουν τα πάντα», γράφει ο γάλλος ευρωβουλευτής στα social media στον απόηχο του τηλεφωνήματος ανάμεσα στον Ντόναλντ Τραμπ και τον Βλαντιμίρ Πούτιν.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Και να μας πίσω σε αυτή την στιγμή το 1938 (…) Στο Μόναχο, η Τσεχοσλοβακία προσφέρθηκε στον Χίτλερ σε ασημένιο δίσκο σε διαπραγματεύσεις από τις οποίες είχε αποκλεισθεί η ηγεσία της».
«Τώρα, ο Τραμπ ξεκίνησε συνομιλίες με τον Πούτιν για την Ουκρανία χωρίς την Ουκρανία. Χωρίς την Ουκρανία και χωρίς την Ευρώπη. Θυσιάζοντας -με αυτή την τόσο χυδαία ελαφρότητα μίας κυβέρνησης για την οποία οι τύχες των λαών μετρούν λιγότερο από μια μεσιτική συμφωνία – πριν ακόμη από την έναρξη διαπραγματεύσεων, την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας και τον μέλλον της στο ΝΑΤΟ».
«Μην σκεφτείτε καν ότι μία κατάπαυση του πυρός που θα βασιστεί στον διαμελισμό της Ουκρανίας θα σημάνει το τέλος του πολέμου. Δεν θα ξεκινήσει παρά την δεύτερη φάση του που θα συνίσταται στην επέκτασή του στο έδαφος της Ευρωπαϊκής Ενωσης», προειδοποιεί ο Ραφαέλ Γκλυκσμάν.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η Ευρώπη μπορεί ακόμη να αναλάβει δράση: «Ας κατασχέσουμε επιτέλους τα ρωσικά δημόσια περιουσιακά στοιχεία που είναι παγωμένα στις τράπεζές μας, ας αυξήσουμε δραστικά τις αποστολές όπλων στην ουκρανική αντίσταση, ας ξεκινήσουμε το δάνειο των 500 δισεκατομμυρίων για την ευρωπαϊκή άμυνα και ας δώσουμε συνοχή στις κυρώσεις μας».
Το 1938 στο Μόναχο, στο πλαίσιο της άσκησης της πολιτικής του κατευνασμού, ο βρετανός πρωθυπουργός Νέβιλ Τσάμπερλεν και ο γάλλος ομόλογός του Εντουάρ Νταλαντιέ υποχώρησαν στις εδαφικές διεκδικήσεις του Χίτλερ επί της Σουδητίας ελπίζοντας να αποφύγουν τον πόλεμο. Αυτό το «επεισόδιο» ονομάσθηκε «πολιτική του κατευνασμού».
Πληροφορίες από AFP, ΑΠΕ-ΜΠΕ
