Τον περασμένο Δεκέμβριο, η κυβέρνηση είχε ανακοινώσει ότι θα εκτελούνται μόνο όσοι έχουν καταδικαστεί για εγκλήματα που σχετίζονται με την τρομοκρατία.
«Ισχύει για όλους (τους καταδικασθέντες στην υστάτη των ποινών), ανεξάρτητα από τη φύση του εγκλήματος που έχουν διαπράξει», δήλωσε ο μη κατονομαζόμενος αξιωματούχος, ο οποίος πρόσθεσε ότι η εντολή δόθηκε αργά το βράδυ της περασμένης Παρασκευής, αλλά δεν δημοσιοποιήθηκε.
Υπολογίζεται ότι τουλάχιστον 8.000 Πακιστανοί έχουν καταδικαστεί στην εσχάτη των ποινών. Ωστόσο, το 2008 η χώρα εφάρμοζε μορατόριουμ στις εκτελέσεις, μια απόφαση που ήρθη τον Δεκέμβριο, μετά την αιματηρή επίθεση των Ταλιμπάν σε σχολείο της Πεσάβαρ, όταν σφαγίασαν 134 παιδιά και 19 ενήλικους.
Αρκετοί πολιτικοί υποστηρίζουν ότι οι εκτελέσεις με γρήγορες διαδικασίες είναι ζωτικής σημασίας ώστε το Πακιστάν να αποτρέπει τις επιθέσεις των ανταρτών. Για το λόγο αυτό, οι βουλευτές ψήφισαν υπέρ νομοσχεδίου που προβλέπει ότι στρατοδικεία θα δικάζουν υποθέσεις τρομοκρατίας και σοβαρά εγκλήματα και ο στρατός θα εκτελεί πολίτες, υποστηρίζοντας ότι τα πολιτικά δικαστήρια της χώρας εκφοβίζονται και δεν είναι σε θέση να καταδικάζουν εξτρεμιστές και δολοφόνους.
Οργανώσεις προάσπισης των ανθρώπινων δικαιωμάτων ωστόσο κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, τονίζοντας πως οι καταδικαστικές αποφάσεις είναι εντελώς αναξιόπιστες και ότι το σύστημα απονομής δικαιοσύνης στο Πακιστάν μετά βίας λειτουργεί. Από τη δική της πλευρά η κυβέρνηση υποσχόταν ότι θα θανατώνονται μόνο όσοι έχουν καταδικαστεί για τρομοκρατικές επιθέσεις.
Σύμφωνα με μια ομάδα νομικής βοήθειας, την οργάνωση Σχέδιο για τη Δικαιοσύνη στο Πακιστάν, από τον Δεκέμβριο έχουν εκτελεστεί 24 άνθρωποι, μεταξύ των οποίων δύο άνδρες οι οποίοι δεν εμπλέκονταν σε τρομοκρατικές επιθέσεις. Βάσει έρευνας που διεξήγαγε η οργάνωση αυτή σε συνεργασία με το αμερικανικό Πανεπιστήμιο νομικών σπουδών Γέιλ, στην περιφέρεια Φαϊζαλαμπάντ έχουν καταγραφεί περίπου 2.000 περιπτώσεις βασανιστηρίων. Η πλειονότητα των ερωτηθέντων ανέφερε ότι είναι σύνηθες η αστυνομία να κατασκευάζει αποδεικτικά στοιχεία, να βασανίζει υπόπτους και να διενεργεί αναξιόπιστες έρευνες. Η έρευνα επισήμανε ακόμη ότι επειδή τα βασανιστήρια αποτελούν τόσο διαδεδομένο φαινόμενο, οι ομολογίες που κάνουν οι ύποπτοι στην αστυνομία δεν αναγνωρίζονται από το δικαστήριο ως αποδεικτικά στοιχεία. Αναφέρεται επιπλέον ότι υπάρχει μεγάλη διαφθορά ανάμεσα στους δικηγορικούς κύκλους, οι μάρτυρες συχνά δωροδοκούνται ή δολοφονούνται, ενώ δικαστές δέχονται απειλές για τη ζωή τους.
Πολλοί από τους θανατοποινίτες είχαν καταδικαστεί στην εσχάτη των ποινών όταν ήταν ακόμα ανήλικοι και έχουν καταγγείλει ότι βασανίστηκαν προκειμένου να ομολογήσουν, αναφέρει η ομάδα επικαλούμενη για παράδειγμα τη μαρτυρία ενός άνδρα που είχε καταδικαστεί σε ηλικία 14 ετών.
«Έχουμε διαπιστώσει επανειλημμένως ότι υπάρχει μεγάλη αδικία στο ποινικό σύστημα του Πακιστάν, όπου τα βασανιστήρια των κρατουμένων από αστυνομικούς, οι ανεπαρκείς νομικές συμβουλές καθώς και οι άδικες καταδικαστικές αποφάσεις αποτελούν συχνό φαινόμενο», δήλωσε η Σάρα Μπελάλ, επικεφαλής της ομάδας. «Παρά την επίγνωση αυτού του γεγονότος η κυβέρνηση αποφάσισε, με ανεύθυνο τρόπο, την επαναφορά της επιβολής της θανατικής ποινής», πρόσθεσε η ίδια.
Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ
