Είναι τα αντικείμενα που συνθέτουν το «Δωμάτιο των Αναμνήσεων» του γηροκομείου Κουμπ Εντ Κορτ στο Μάλμπορο της Βορειοανατολικής Αγγλίας. Μπορεί να ακούγονται και να είναι παλιομοδίτικα, αποτελούν όμως την αιχμή του δόρατος στη φροντίδα ασθενών με τη νόσο Αλτσχάιμερ.
Το προσωπικό του γηροκομείου δημιούργησε έναν χώρο-χρονοκάψουλα από τη δεκαετία του ΄50, ο οποίος βοηθάει τους ασθενείς να μεταφέρονται νοητά στις «παλιές καλές ημέρες», να ηρεμούν και συνεπώς να χρειάζονται ηπιότερη φαρμακευτική αγωγή. « Παλαιότερα,αν κάποιος από τους τροφίμους ξυπνούσε ανήσυχος στο μέσον της νύχτας,του δίναμε ένα ηρεμιστικό χάπι. Τώρα, τον πηγαίνουμε σε ένα από τα ειδικά διαμορφωμένα δωμάτια και του μιλάμε.Συζητάμε μαζί του για την ιστορία της ζωής του και μέσα σε μία ώρα είναι απόλυτα ήρεμος και ευχαριστημένος . Είναι πολύ αποτελεσματικό » λέει η Κλερ Γουόλτερς, διαχειρίστρια του γηροκομείου που ειδικεύεται στη φροντίδα ασθενών με Αλτσχάιμερ ή γεροντική άνοια και συνεπώς υπεύθυνη για 60 τροφίμους, το ένα τρίτο των οποίων εμφανίζει βαριές μορφές αυτών των παθήσεων.
Μάλιστα, η χρήση του δωματίου των αναμνήσεων έχει οδηγήσει στη δραστική μείωση της χορήγησης αντιψυχωτικών φαρμάκων που συχνά έχουν ανάγκη οι ασθενείς που χάνουν την πρόσφατη μνήμη τους και ταυτόχρονα την επαφή με τη σύγχρονη πραγματικότητα. « Ο σκοπός του δωματίου είναι να βοηθήσει τους πάσχοντες από άνοια και Αλτσχάιμερ να αντλήσουν ευκολότερα εικόνες από το παρελθόν τους, να ανασύρουν περισσότερες αναμνήσεις οι οποίες θα τους παρέχουν μια κάποια πνευματική στήριξη όταν νιώθουν μπερδεμένοι ή αποπροσανατολισμένοι. Αντικείμενα όπως η παλιά ηλεκτρική σκούπα Ηoover και το τρανζίστορ ζωντανεύουν μνήμες από ευτυχισμένες ημέρες, όταν για παράδειγμα αυτοί οι άνθρωποι μεγάλωναν τα παιδιά τους και προκαλούν συζητήσεις για το παρελθόν » εξηγεί η Γουόλτερς.
Για τη δημιουργία του «Δωματίου των Αναμνήσεων» το προσωπικό του γηροκομείου «χτένισε» υπαίθριες αγορές και παλαιοπωλεία, αναζητώντας τα κατάλληλα αυθεντικά αντικείμενα της δεκαετίας του ΄50, ενώ παράλληλα απηύθυναν έκκληση και για δωρεές επίπλων της συγκεκριμένης εποχής. Μεταξύ των αντικειμένων που συγκέντρωσαν συγκαταλέγονται τρεις κεραμικές πάπιες, μια ραπτομηχανή Singer, απαραίτητο εργαλείο για τις νοικοκυρές της εποχής, ένα χαρακτηριστικό λούτρινο σκυλάκι με ρόδες, ένας χαρακτηριστικός οβάλ καθρέφτης με γωνίες, μια καπελιέρα, ακόμα και ένα μεταπολεμικό κανό. « Πρόκειται για παιχνίδι. Η επίδραση του χώρου στους ασθενείς είναι τόσο ευεργετική που αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της φροντίδας τους και της δουλειάς μας » δηλώνει η Γουόλτερς.
Από την εφημερίδα “Το Βήμα” και Daily Mail
