«Εγώ εκείνη τη στιγμή έβλεπα να γίνεται τύπου ανάνηψη στο μωράκι, που μόλις είχε βγει» θυμάται ο Αλέξανδρος Βάρθης
Ο Αλέξανδρος Βάρθης εξομολογήθηκε τα όσα έζησε τη μέρα που ήρθε στον κόσμο το παιδί του. Ήταν δίπλα στη γυναίκα του και παρακολούθησε τις προσπάθειες των γιατρών. Οι στιγμές έχουν μείνει ανεξίτηλα χαραγμένες στο μυαλό του. Παρά τις δυσκολίες που παρουσιάστηκαν, όλα ολοκληρώθηκαν με επιτυχία και λίγο αργότερα κράτησε για πρώτη φορά αγκαλιά το μωράκι του.
Ήταν η μέρα που άλλαξε τη ζωή του. Ο Αλέξανδρος Βάρθης έγινε πατέρας και οι ρυθμοί στη δική του καθημερινότητα άλλαξαν. Ακόμα δεν έχει ξεχάσει τους γιατρούς και τους νοσηλευτές που έκαναν τα πάντα σωστά και φυσικά τη γυναίκα του, που έζησε το άγχος του τοκετού.
Ο Αλέξανδρος Βάρθης ανέφερε αρχικά πως «Θαύμασα πάρα πολύ τη γυναίκα μου με όλο αυτό που έκανε και την προσπάθειά της. Δεν ήξερα τι να κάνω. Εκείνη μετά με ευχαριστούσε που ήμουν εκεί. Εγώ της κρατούσα το κεφάλι και έλεγα: “Πάμε, πάμε”, που το θεωρώ μια χαζομάρα, δεν έκανα τίποτα. Και κάποιον στο δρόμο να έβλεπα που πονάει, το ίδιο θα του έλεγα».
Επιπλέον, ο Αλέξανδρος Βάρθης αποκάλυψε ότι «Δε θα ξεχάσω ποτέ αυτή τη στιγμή. Όταν βγήκε το μωρό, δε βγήκε πολύ καλά στην αρχή, δεν ανέπνεε και έπρεπε να γίνει μια ολόκληρη διαδικασία. Δε θαυμάζω τον εαυτό μου αλλά εκεί λέω ένα “μπράβο” στο ότι δεν επέτρεψα στο όποιο άγχος ή αγωνία να περάσει στη γυναίκα μου, η οποία εκείνη τη στιγμή είχε γεννήσει και δεν καταλάβαινε ούτε έβλεπε μπροστά της».
«Εγώ εκείνη τη στιγμή έβλεπα να γίνεται τύπου ανάνηψη στο μωράκι, που μόλις είχε βγει. Λέω: “Έίναι όλα καλά;” και μου είπαν “Τώρα τον καθαρίζουμε και θα τον φέρουμε και απάντησα πως “Ωραία, θέλω να τον πιάσω”.
Αυτό δεν έγινε ποτέ, απλώς του έδωσα ένα φιλί και τον πήγαν στη θερμοκοιτίδα. Μετά από μισή ώρα ήταν όλα μια χαρά και μάλιστα ήταν τόσο μεγάλος, που πήγαμε στη θερμοκοιτίδα και ρωτήσαμε ποιο είναι το δικό μας μωρό και μας είπαν: “Μπείτε μέσα, ψάξτε και το πιο μεγάλο είναι”. Δε χώραγε ο τύπος»
Στο παρελθόν ο Αλέξανδρος Βάρθης είχε μιλήσει για την «ανορθόδοξη εμπειρία σεξουαλικής παρενόχλησης» που είχε από άτομο που του συστήθηκε σαν σκηνοθέτης.
