Οι κίνδυνοι, σύμφωνα με τους συντάκτες, προέρχονται από την πολιτική αδράνεια και το “πάγωμα” των μεταρρυθμίσεων.
Για τις επόμενες 20 μέρες, εξαιτίας της επίσπευσης των διαδικασιών για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, οι εξελίξεις στην ελληνική πολιτική σκηνή θα τύχουν υψηλής δημοσιότητας τόσο από τα εγχώρια μέσα μαζικής ενημέρωσης όσο και από αυτά της αλλοδαπής. Παράλληλα με εκφράσεις του τύπου, «θα ψηφίσω τον υποψήφιο», «δεν θα ψηφίσω τον υποψήφιο», «ομαλότητα και ανάκαμψη», «αποτυχία του προγράμματος», κτλ., δύο αριθμοί θα γίνουν επίκαιροι όσο ποτέ στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, αυτοί είναι ο αριθμός 180 και ο αριθμός 25. Όπως είναι ευρέως γνωστό ο πρώτος συνδέεται με τις ψήφους που απαιτούνται για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας και ο δεύτερος με τις επιπλέον ψήφους που θα πρέπει να εξασφαλίσει ο κυβερνητικός συνασπισμός έτσι ώστε να υπάρξει διαδοχή στο προεδρικό μέγαρο και η χώρα να αποφύγει την εκλογική αναμέτρηση.
Ωστόσο, υπό το πρίσμα των εξελίξεων των τελευταίων 7 ετών στην ελληνική οικονομία, η σημασία των δύο προαναφερθέντων αριθμών μπορεί να ερμηνευτεί και ως εξής:
1. Οι πολιτικές εξελίξεις δεν θα πρέπει να οδηγήσουν την ελληνική οικονομία σε στροφή «180» μοιρών. Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία των δύο τελευταίων τριμήνων, για παράδειγμα αύξηση του πραγματικού ΑΕΠ κατά 0,41% και 1,92%, αύξηση του ακαθάριστου σχηματισμού πάγιου κεφαλαίου για πρώτη φορά ύστερα από 25 τρίμηνα, η ελληνική οικονομία εμφανίζει σημάδια ανάκαμψης. Αυτή η τάση δεν θα πρέπει να διακοπεί.
Χρόνος για περαιτέρω καθυστερήσεις λόγω πολιτικών εξελίξεων δεν υπάρχει.
2. Η ελληνική μεγάλη ύφεση της περιόδου 2007-2013 είχε ως αποτέλεσμα την συσσωρευμένη πτώση του πραγματικού ΑΕΠ κατά το 1/4 (προσεγγιστικά) της εγχώριας παραγωγής αγαθών και υπηρεσιών του έτους 2007. Η ανάκτηση των «25» ποσοστιαίων μονάδων του πραγματικού ΑΕΠ απαιτεί εγρήγορση και όχι στασιμότητα. Η πολιτική αδράνεια και το πάγωμα των μεταρρυθμίσεων δύναται να ανακόψουν τις προοπτικές ανάκαμψης. Οι πολιτικές ενίσχυσης της συνολικής παραγωγικότητας της ελληνικής οικονομίας οι οποίες συνδέονται άμεσα με τις μεταρρυθμίσεις όχι μόνο δεν θα πρέπει να παραμείνουν στάσιμες αλλά τουναντίον θα πρέπει να επισπευσθούν και να εφαρμοστούν με ορθολογικό τρόπο.
Αύξηση της παραγωγικότητας ισοδυναμεί με αύξηση των αποδόσεων του κεφαλαίου, δηλαδή αυξημένα κίνητρα για επενδύσεις, και με ενδυνάμωση των κινήτρων για αύξηση των ωρών εργασίας μέσω αύξησης των μισθών.
