Χωρίς δασμολογική συμφωνία βρίσκονται οι εμπορικές σχέσεις ΗΠΑ και ΕΕ μία μέρα πριν λήξει το τρίμηνο τελεσίγραφο που έχει δώσει ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ για αύριο Τετάρτη (9.7.2025).
Ειδικά μετά τη χθεσινή (7.7.2025) δημοσίευση του Ντόναλντ Τραμπ δύο επιστολών προς τους αρχηγούς κρατών της Ιαπωνίας και της Νότιας Κορέας οι οποίες προβλέπουν δασμούς ύψους 25% στις εισαγωγές από τις χώρες αυτές από την 1η Αυγούστου 2025, στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες αυξάνεται η ανησυχία ότι η συμφωνία μεταξύ των ΗΠΑ και των Ευρωπαίων θα καταρρεύσει.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η τελευταία προσφορά των Αμερικανών δεν ανταποκρίνεται στις ευρωπαϊκές προσδοκίες, σύμφωνα με πληροφορίες της Handelsblatt. Είναι μονόπλευρη, και οι δεσμευτικές δεσμεύσεις για τους πιο σημαντικούς βιομηχανικούς τομείς – την αυτοκινητοβιομηχανία, τον χάλυβα και τα φαρμακευτικά προϊόντα – λείπουν μέχρι στιγμής.
Ο Επίτροπος Εμπορίου της ΕΕ Μάρος Σέφκοβιτς ενημέρωσε χτες το βράδυ τους εκπροσώπους των κυβερνήσεων της ΕΕ για την τελευταία κατάσταση των συνομιλιών με την Ουάσιγκτον. «Προς το παρόν δεν υπάρχει καμία συμφωνία» με τους Αμερικανούς, δήλωσε ένας συμμετέχων μετά την ενημέρωση.
Ο Τραμπ περιέγραψε την προσφορά την Παρασκευή (4.7.2025) ως τελεσίγραφο: «Take it or leave it». Η πίεση στην πρόεδρο της Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν (CDU) αυξάνεται – από τη Γαλλία, την Ισπανία και τη Δανία, αλλά και από τη Γερμανία, όπου ο καγκελάριος Φρίντριχ Μερτς (CDU) τάσσεται υπέρ μιας γρήγορης συμφωνίας.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το γεγονός ότι ο Τραμπ δεν είχε στείλει απειλητική επιστολή στην ΕΕ μέχρι χθες το βράδυ θεωρήθηκε θετικό.
Οι διαπραγματεύσεις εξακολουθούσαν να βρίσκονται σε εξέλιξη και ελπίζοντας σε μια σημαντική εξέλιξη μέχρι σήμερα (8.7.2025) ή αύριο (9.7.2025). Η ΕΕ είχε καταστήσει σαφές στους Αμερικανούς ότι αναμενόταν επίσης λύση για τους πρόσθετους δασμούς ανά τομέα. Τελικά, ωστόσο, η απόφαση ανήκει στον Τραμπ.
Οι ΗΠΑ επιβάλλουν ήδη επιπλέον 25% στα οχήματα και τα εξαρτήματα αυτοκινήτων και 50% στα προϊόντα χάλυβα και αλουμινίου. Και θέλουν επίσης να εισαγάγουν νέους δασμούς για τη φαρμακοβιομηχανία – ακριβώς τους κλάδους στους οποίους η ΕΕ έχει σημαντικά πλεονάσματα εξαγωγών σε σύγκριση με τις ΗΠΑ. Ο Τραμπ θέλει να αναγκάσει αυτές τις βιομηχανίες να παράγουν στην Αμερική.
Όχι μόνο η Γαλλία, η Ισπανία και η Δανία, η οποία ασκεί την Προεδρία του Συμβουλίου της ΕΕ από τον Ιούλιο, παίρνουν αποστάσεις από τα αποτελέσματα των διαπραγματεύσεων μέχρι σήμερα. Κορυφαίοι αξιωματούχοι στο Βερολίνο παλεύουν επίσης με το ερώτημα αν μια βιαστική συμφωνία θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο τα βασικά συμφέροντα της βιομηχανικής πολιτικής της ΕΕ.
Ωστόσο, δεν υπάρχουν ενδείξεις συμφωνίας. Ο καγκελάριος Μερτς συνομίλησε χθες με την επικεφαλής της Κομισιόν, τον Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν και τον Ιταλό πρωθυπουργό Τζόρτζια Μελόνι, κάτι που σημάδι της αυξανόμενης ανησυχίας.
Η σύγκριση με την εμπορική συμφωνία μεταξύ των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου είναι ιδιαίτερα εκρηκτική. Αρκετοί κοινοβουλευτικοί της ΕΕ επισημαίνουν ότι η προσφορά του Τραμπ προς την ΕΕ δεν είναι καλύτερη, αλλά μάλλον χειρότερη. Η ΕΕ πάντα τόνιζε ότι ένα τέτοιο μοντέλο δεν ερχόταν σε καμία περίπτωση για την ίδια.
«Είναι απαράδεκτο το γεγονός ότι μια συμφωνία-πλαίσιο, η οποία δεν είναι νομικά δεσμευτική, συνάπτεται τώρα υπό πίεση, όπου κεντρικά στοιχεία είναι εντελώς ασαφή», δήλωσε ο Bernd Lange (SPD), πρόεδρος της Επιτροπής Εμπορίου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στην Handelsblatt. «Οι δύο συμφωνίες-πλαίσια που έχουν συναφθεί μέχρι στιγμής με το Ηνωμένο Βασίλειο και το Βιετνάμ είναι σαφώς μονόπλευρες υπέρ των ΗΠΑ και κακές συμφωνίες».
Η ευρωβουλευτής του CSU Αγκέλικα Νίμπλερ διαφώνησε: «Χρειαζόμαστε τώρα επειγόντως μια βιώσιμη συμφωνία επί της αρχής. Η Ευρώπη δεν πρέπει να επιτρέψει να εκβιαστεί – αλλά πρέπει να αποκλιμακώσουμε χωρίς να υποχωρήσουμε». Ο Ντάνιελ Κασπάρι (CDU) δήλωσε επίσης: «Η επιτυχής ολοκλήρωση των συνομιλιών είναι προς το συμφέρον και των δύο πλευρών. Κανένας από τους διατλαντικούς εταίρους δεν επωφελείται από μια εμπορική διαμάχη».
Ο Τραμπ διχάζει την ΕΕ
Η αναμέτρηση για την τελωνειακή διαμάχη καθιστά σαφές ότι η φον ντερ Λάιεν δεν έχει καταφέρει ακόμη να βρει μια σχέση με τον Τραμπ. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ είχε πει τον Μάιο: «Είναι τόσο φανταστική. Ελπίζω να συναντηθούμε». Στην πραγματικότητα, ωστόσο, ο Τραμπ έχει μέχρι στιγμής αρνηθεί στην πρόεδρο της Επιτροπής ένα ραντεβού στο Οβάλ Γραφείο – αλλά έχει δεχθεί τους Μερτς, Μελόνι και Μακρόν.
Τα πράγματα ήταν διαφορετικά κατά την πρώτη θητεία του Τραμπ. Αξέχαστη είναι η εμφάνιση του τότε προέδρου της Επιτροπής Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ στον Κήπο των Ρόδων του Λευκού Οίκου – μια συμβολική στιγμή που απέτρεψε τις απειλές του Τραμπ κατά των γερμανικών αυτοκινήτων. Ο Γιούνκερ είχε απαντήσει αμέσως στους δασμούς χάλυβα του Τραμπ με αντίτιμο για τη Harley-Davidson και το ουίσκι, κερδίζοντας έτσι τον σεβασμό.
Η Φον ντερ Λάιεν, από την άλλη πλευρά, απέφυγε μέχρι στιγμής να λάβει αντίμετρα. Εκ των υστέρων, πολλοί το θεωρούν αυτό ως στρατηγικό λάθος. Οι επικριτικές κυβερνήσεις της ΕΕ μιλούν για «αδυναμία». Σε αντίθεση με τον Γιούνκερ, δεν κατάφερε να διαπραγματευτεί με τον Τραμπ επί ίσοις όροις – και επειδή δεν έστειλε σαφές μήνυμα αντίστασης. Η Επιτροπή διαπραγματεύεται με δεμένα τα χέρια.
Ο Lange απαιτεί από την ΕΕ να μην «υποχωρήσει» τώρα, αλλά «να διατηρήσει μια σαφή στάση και να οξύνει επίσης τα αντίμετρά μας. Δεν είμαστε οποιοσδήποτε εταίρος, είμαστε οικονομικά και πολιτικά πολύ σίγουροι για τον εαυτό μας».
Η πρόεδρος της Επιτροπής Εσωτερικής Αγοράς, Anna Cavazzini (Πράσινοι), προειδοποιεί επίσης: «Η ΕΕ δεν πρέπει να δέχεται αόριστες υποσχέσεις. Εάν, για παράδειγμα, η λεγόμενη συμφωνία δεν περιέχει ρυθμίσεις σχετικά με τους υφιστάμενους τομεακούς δασμούς, η ΕΕ πρέπει να εφαρμόσει τα προετοιμασμένα αντίμετρα».
Εξάλλου, οι εξαγωγείς της ΕΕ πληρώνουν ήδη δισεκατομμύρια σε τελωνειακούς δασμούς. Ο συνάδελφός της στο κόμμα Rasmus Andresen δήλωσε ότι η ΕΕ δεν πρέπει να κάνει «τεμπέλικους συμβιβασμούς στον τομέα της ρύθμισης των εταιρειών τεχνολογίας ή της φορολογικής πολιτικής».
«Πραγματιστής όταν πρόκειται για δασμούς, αλλά με σαφή πλεονέκτημα όταν πρόκειται για την επιρροή των ολιγαρχών της τεχνολογίας. Αυτό είναι που έχει σημασία. Το αν ένα ασαφές έγγραφο θα μας βοηθήσει πραγματικά σε αυτά τα ζητήματα είναι αμφίβολο».
