Στα 60 ευρώ έφτασε το 2023 το ποσό που στοίχισε στον κάθε Έλληνα η εκδήλωση ακραίων καιρικών φαινομένων και η κλιματική αλλαγή. Σύμφωνα με την πενταετή έκθεση της Κομισιόν για το περιβάλλον, ο μέσος όρος της κατά κεφαλήν οικονομικής ζημίας στην ΕΕ ήταν 66,4 ευρώ κατά το ίδιο έτος, έχοντας αυξηθεί σημαντικά σε σύγκριση με την περίοδο 1990 – 2020.
Στην περίπτωση της χώρας μας, υπήρχε υψηλό κόστος κοντά στα 50 ευρώ ετησίως τη δεκαετία του 1990, αλλά στη συνέχεια υποχώρησε στα 20-30 ευρώ. Εν τέλει, εκτοξεύτηκε μετά το 2021 μέχρι τα 60 ευρώ του 2023 που συνιστούν και ιστορικό ρεκόρ. Όπως αναφέρει σχετικά η Κομισιόν, η Ελλάδα αντιμετωπίζει ολοένα και αυξανόμενο κόστος λόγω ακραίων καιρικών φαινομένων, όπως πυρκαγιές, πλημμύρες και καύσωνες. Τα φαινόμενα αυτά επηρεάζουν περισσότερο τους τομείς της γεωργίας, του τουρισμού και των ακινήτων.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Παράλληλα, οι Βρυξέλλες διατυπώνουν την πρόβλεψη ότι τα ακραία φαινόμενα θα επιδεινωθούν πανευρωπαϊκά μέσα στα επόμενα 10-15 χρόνια, καθώς θα εντείνεται η κλιματική αλλαγή.
Σε ό,τι αφορά τα υπόλοιπα περιβαλλοντικά ζητήματα, η έκθεση κρίνει πως η Ελλάδα πρέπει να επιταχύνει τις προσπάθειές της σε θέματα όπως η οργανική καλλιέργεια και η κυκλική οικονομία, ώστε να πετύχει το στόχο του 2030. Επιτυχημένη κρίνεται η πορεία στην περίπτωση της κατανάλωσης ενέργειας και στις ποσότητες απορριμμάτων που έχουν περιοριστεί.
Αναλυτικά, η Κομισιόν αναφέρει τα εξής:
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Εξακολουθούν να υφίστανται προκλήσεις σε όλους τους δείκτες απόδοσης των περιβαλλοντικών στόχων βιώσιμης ανάπτυξης (SDG). Υπάρχει εμφανής πρόοδος σε τομείς όπως το καθαρό νερό, η βιώσιμη ενέργεια, οι πόλεις, η δράση για το κλίμα και η θαλάσσια ζωή. Ωστόσο, η πρόοδος στον τομέα «Υπεύθυνη κατανάλωση και παραγωγή» παραμένει κάτω από τον μέσο όρο της ΕΕ, αλλά έχει καταγραφεί θετική πρόοδος προς τον στόχο.
Η Ελλάδα έχει επεκτείνει τις προστατευόμενες περιοχές για να καλύψει το 35% της επικράτειάς της. Επιπλέον, η Ελλάδα έχει πρόσφατα επικυρώσει τη Συμφωνία βάσει της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας για τη Διατήρηση και τη Βιώσιμη Χρήση της Θαλάσσιας Βιολογικής Ποικιλότητας των Περιοχών πέρα από την Εθνική Δικαιοδοσία, που εγκρίθηκε στις 19 Ιουνίου 2023. Η Ελλάδα σχεδιάζει επίσης να δημιουργήσει δύο μεγάλα θαλάσσια προστατευόμενα πάρκα, με στόχο την αύξηση των θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών της από το σημερινό 18,3% στον στόχο του 30%. Άλλες πρωτοβουλίες όπως τα βουνά χωρίς οδοιπορικό πλαίσιο και ένα εθνικό σχέδιο αναδάσωσης αποσκοπούν στη διαφύλαξη της βιοποικιλότητας.
Παρά τις βελτιώσεις, η Ελλάδα παραμένει ευάλωτη σε απειλές που σχετίζονται με το κλίμα, συμπεριλαμβανομένων των καύσωνα, της ξηρασίας, των πλημμυρών και των πυρκαγιών, οι οποίες επηρεάζουν τις υπηρεσίες του οικοσυστήματος. Ο στόχος μείωσης των εκπομπών για το 2030 βασίζεται στον τομέα LULUCF, με την πρόοδο να ευθυγραμμίζεται με τους στόχους απομάκρυνσης των αερίων του θερμοκηπίου. Η ενεργειακή βιομηχανία παραμένει μια σημαντική πηγή εκπομπών, αλλά οι εκπομπές CO2 από την παραγωγή ενέργειας προβλέπεται να προσεγγίσουν το μηδέν έως το 2035, υποστηρίζοντας την κλιματική ουδετερότητα έως το 2050.
Η ποιότητα του αέρα βελτιώθηκε, εκπληρώνοντας τις δεσμεύσεις της οδηγίας για τη Μείωση των εκπομπών για το 2020-2029. Περαιτέρω μειώσεις 2,6% για τις μη πτητικές οργανικές ενώσεις και 2,3% για τα σωματίδια PM 2,5 απαιτούνται για την επίτευξη των στόχων του 2030.
Τα δίκτυα παρακολούθησης επιφανειακών υδάτων και υπόγειων υδάτων έχουν ενημερωθεί, με το 63,8% των επιφανειακών υδάτων σε καλή οικολογική κατάσταση και το 88,6% σε καλή χημική κατάσταση. Η κατανάλωση νερού και ποιότητας νερού κολύμβησης παραμένει εξαιρετική, ενώ η συλλογή και η επεξεργασία των αστικών λυμάτων συνεχίζουν να βελτιώνονται.
Η Ελλάδα έχει επικαιροποιήσει τα σχέδια διαχείρισης της λεκάνης απορροής των ποταμών και της διαχείρισης των πλημμυρών και αναθεωρεί τη γεωργική της νομοθεσία για τη διαχείριση των υδάτων και την επαναχρησιμοποίηση των αστικών λυμάτων.
Τα ποσοστά Κυκλοφορίας μειώθηκαν το 2020-2021 λόγω της αυξημένης κατανάλωσης υλικών και της υποκατάστασης χαμηλών αποβλήτων. Μεταξύ 2020 και 2021, ο ρυθμός κυκλικότητας της Ελλάδας μειώθηκε λόγω της αυξημένης εγχώριας κατανάλωσης υλικών και της χαμηλής απόδοσης στη διαχείριση των αποβλήτων και στην υποκατάσταση πρώτων υλών.
Για να αντιμετωπιστεί αυτό, η Ελλάδα αναθεώρησε το πλαίσιο διαχείρισης των αποβλήτων και υιοθέτησε το σχέδιο δράσης για την κυκλική οικονομία (2021-2025) ως εθνική στρατηγική. Πραγματοποιήθηκε επίσης το εθνικό πρόγραμμα για την προώθηση της πρόληψης των αποβλήτων (2021–2030), παράλληλα με το εν εξελίξει έργο LIFE-IP CEI-Greece (2019–2027) για τη στήριξη πρωτοβουλιών κυκλικής οικονομίας και πρόληψης των αποβλήτων.
