Εκατοντάδες στελέχη και επιχειρηματίες από τον κλάδο της παγκόσμιας ναυτιλίας συγκεντρώθηκαν στο Ντουμπάι, όπου το Σάββατο 8 Νοεμβρίου δόθηκε το επίσημο έναυσμα για τη Bahri Week, μία από τις σημαντικότερες ετήσιες διοργανώσεις στον τομέα των δεξαμενόπλοιων.
Συγκεκριμένα, κύριο θέμα της πρώτης ημέρας αποτέλεσε η ετήσια αναβολή της ψηφοφορίας στον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό (IMO), που αφορά το νέο πλαίσιο «μηδενικού ισοζυγίου εκπομπών» (IMO Net Zero Framework). Ο συντονιστής της συζήτησης ρώτησε τους συμμετέχοντες, μεταξύ των οποίων πολλοί επιχειρηματίες του χώρου, αν η καθυστέρηση αυτή σηματοδοτεί «μια σταθερή στάση» ή «επανεκκίνηση από το μηδέν» για τη διεθνή ναυτιλία.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ο Βαγγέλης Μαρινάκης στάθηκε στην ανικανότητα των διεθνών οργανισμών να καταλήξουν σε εφαρμόσιμες και ουσιαστικές λύσεις για τη μείωση των εκπομπών στη ναυτιλία. «Έχουμε τις απόψεις μας, μπορεί να διαφέρουν, αλλά το ζήτημα είναι τι κάνουμε ως ηγέτες του κλάδου», ανέφερε, επισημαίνοντας τον καθοριστικό ρόλο των μεγάλων ναυτιλιακών εταιρειών.
Ανατρέχοντας στις συζητήσεις των τελευταίων δέκα ετών στον ΙΜΟ και στις εθνικές και ευρωπαϊκές ενώσεις εφοπλιστών, τόνισε ότι οι συνεχείς συμβιβασμοί οδηγούν σε αναποτελεσματικές λύσεις: «Ο τελικός συμβιβασμός ήταν να συνεχίσουμε να χρησιμοποιούμε τα πλοία μας, αλλά να πληρώνουμε φόρους στις ευρωπαϊκές χώρες. Αυτό δεν προστατεύει το περιβάλλον – είναι σαν να πληρώνεις κάποιον για να πεθάνει πιο ευτυχισμένος».
Ο κ. Μαρινάκης αναφέρθηκε θετικά στην πρόταση του κ. Προκοπίου για μείωση της ταχύτητας των πλοίων, υπογραμμίζοντας πως αυτή η πρακτική έχει αποδείξει ότι οδηγεί σε ουσιαστική μείωση εκπομπών, σε αντίθεση με την επιβολή υψηλών φόρων που «δεν λύνουν το πρόβλημα, απλώς το μεταθέτουν».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Αναλυτικότερα, ο κ. Μαρινάκης πρόσθεσε: «Προχώρησαν σε αυτό το μέτρο διότι δεν μπορούσαν να συμφωνήσουν εξαρχής στα βασικά. Αυτή είναι λοιπόν η πραγματικότητα. Και η άλλη πραγματικότητα είναι η εκλογή του κ. Τραμπ. Ήταν από την αρχή πολύ ριζοσπαστικός ως προς τις πράσινες συζητήσεις και τις μεταβάσεις. Και φυσικά, με την εκστρατεία στις χώρες για να μην ψηφίσουν αυτή τη φορολόγηση, είδαμε ότι ορισμένες ευρωπαικές χώρες άλλαξαν στάση την τελευταία στιγμή, όπως η Ελλάδα και η Κύπρος. Και το αποτέλεσμα ήταν η αναβολή. Αυτό που πιστεύω ότι πρέπει να γίνει είναι, τελικά, να συμβιβαστούμε όλοι, αλλά να συμφωνήσουμε σε μέτρα που θα έχουν άμεσο αντίκτυπο στο περιβάλλον μας. Και έχουμε έναν χρόνο μπροστά μας, τουλάχιστον, για να κάνουμε κάποιες εποικοδομητικές συζητήσεις και να βρούμε μια λύση. Έτσι το βλέπω από την πλευρά μου. Φυσικά ξέρετε, έχοντας δει όλους αυτούς τους κανονισμούς και τις προθεσμίες, επενδύσαμε πολλά, όχι σε ένα πιστοποιητικό LNG ready αξίας 10.000 $, αλλά σε πλοία LNG διπλού καυσίμου περισσότερα από 30 πλοία. Όλα αυτά αναβάλλονται για αργότερα. Όμως όταν η αγορά του LNG σταθεροποιηθεί και έρθει η νέα παραγωγή, η τιμή του LNG θα είναι χαμηλότερη. Θα έχει νόημα η κατανάλωση LNG ανεξάρτητα από τη μείωση των εκπομπών».
Προκοπίου: «Παράλογο να τιμωρείσαι για καύσιμα που δεν υπάρχουν – το κόστος θα το πληρώσει ο καταναλωτής»
Ο Γιώργος Προκοπίου εξέφρασε ξεκάθαρα την αντίθεσή του στο προτεινόμενο κανονιστικό πλαίσιο του ΙΜΟ, χαρακτηρίζοντάς το παράλογο και μη ρεαλιστικό. «Ήμουν πεπεισμένος ότι αυτό δεν θα περάσει, γιατί είναι παράλογο να τιμωρείται κάποιος επειδή δεν χρησιμοποιεί καύσιμα που δεν υπάρχουν. Πώς μπορείς να επιβάλεις πρόστιμο για κάτι που δεν υπάρχει;» τόνισε χαρακτηριστικά.
Αναλύοντας τις οικονομικές συνέπειες, επεσήμανε ότι ένα Suezmax πλοίο αξίας 75–80 εκατ. δολαρίων θα μπορούσε να επιβαρυνθεί με πρόστιμα ύψους 240 εκατ. δολαρίων στη διάρκεια ζωής του – ποσό τριπλάσιο της αξίας του. «Κανείς δεν μπορεί να αντέξει τέτοια κόστη εκτός από τον καταναλωτή», υπογράμμισε, προειδοποιώντας ότι η επιβολή τέτοιων μέτρων θα ενισχύσει τον πληθωρισμό και τη φτώχεια, μειώνοντας τα επίπεδα διαβίωσης. Ο κ. Προκοπίου υπογράμμισε ότι η ναυτιλία ευθύνεται μόλις για το 2,5% της παγκόσμιας ρύπανσης, διερωτώμενος γιατί δεν δίνεται προτεραιότητα στο υπόλοιπο 97,5%. «Οι εφοπλιστές στοχοποιούνται άδικα. Δεν είμαστε κατασκευαστές μηχανών ή ναυπηγεία — είμαστε οι οδηγοί ταξί, όχι οι παραγωγοί καυσίμων», ανέφερε, προσθέτοντας ότι «ο πιο σίγουρος τρόπος να απαξιώσεις έναν οργανισμό είναι να θεσπίζεις κανόνες που δεν μπορούν να εφαρμοστούν».
Τέλος, δήλωσε αδυναμία να κατανοήσει τη στάση ορισμένων χωρών, όπως η Νορβηγία, που στηρίζουν ένθερμα το πλαίσιο μηδενικών εκπομπών. «Δεν έχω λάβει ακόμη ικανοποιητική εξήγηση», είπε, καταλήγοντας πως, ως οικογενειακή εταιρεία, στόχος τους παραμένει η αριστεία και η προστασία του περιβάλλοντος, αλλά «πρέπει να επιδιώκουμε το εφικτό, όχι το απλώς επιθυμητό».
Ρεαλισμός και τεχνολογική ετοιμότητα: οι τοποθετήσεις της Lois Zabrocky και του Ahmed Ali Alsubaey
Η Lois Zabrocky τόνισε ότι ο κλάδος έχει ήδη αποδείξει τη δέσμευσή του: «Αν δούμε το order book, μιλάμε για επενδύσεις άνω των 70 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Ο κλάδος δεν διστάζει — αναλαμβάνουμε το καθήκον μας. Όμως, η τεχνολογία πρέπει να είναι έτοιμη για εμάς. Μόλις εισπραχθούν τα τέλη, πρέπει να υπάρχει αποτελεσματική αξιοποίηση αυτών των κεφαλαίων, κάτι που προς το παρόν δεν υπάρχει σαφές πλαίσιο». Εξέφρασε εμπιστοσύνη στην ικανότητα του κλάδου να προσαρμοστεί, αν και με ρεαλιστικές προσδοκίες: «Είμαστε συνηθισμένοι να ξεπερνάμε εμπόδια – να παραδίδουμε πετρέλαιο και κοντέινερ απέναντι σε κάθε πρόκληση που μας παρουσιάζεται. Πιστεύω ότι θα πετύχουμε την απανθρακοποίηση, αλλά θα χρειαστεί περισσότερο χρόνο απ’ ό,τι προσδοκούν οι ιδεαλιστές».
Ο Ahmed Ali Alsubaey τόνισε: «Ανεξάρτητα από τους κανονισμούς, θα επενδύσουμε στα ασφαλέστερα δυνατά πλοία χρησιμοποιώντας την καλύτερη διαθέσιμη τεχνολογία. Κανείς δεν θέλει να επενδύσει σε ότι τεχνολογία ήταν διαθέσιμη πριν από πέντε χρόνια – θέλουμε ό,τι είναι διαθέσιμο σήμερα, και το κάνουμε αυτό χωρίς εντολές επειδή πραγματικά νοιαζόμαστε για αυτόν τον γαλάζιο πλανήτη. Η ελπίδα μου είναι ότι οι μελλοντικές διαπραγματεύσεις δεν θα προάγουν κανόνες φαινομενικά φιλικούς προς το περιβάλλον αλλά στην πραγματικότητα περιβαλλοντικά επιζήμιους. Η ναυτιλία ήταν πάντα στην πρώτη γραμμή προς καθαρότερες και ασφαλέστερες επιχειρήσεις. Στις συζητήσεις για τους κανονισμούς, χρειαζόμαστε κάτι πρακτικό και επιτεύξιμο που θα μας επιτρέψει να αποδείξουμε τη γνήσια δέσμευσή μας για την προστασία του περιβάλλοντος».
Έκκληση για Διάλυση του Σκοτεινού Στόλου
Ο κ. Μαρινάκης αναφέρθηκε ειδικά στη δημιουργία του λεγόμενου «σκιώδους στόλου», αποτέλεσμα των γεωπολιτικών εντάσεων: «Θα ήθελα επίσης να επισημάνω ένα άλλο σημείο. Αυτό ξεκινά από τη γεωπολιτική, λόγω των πολέμων που έχουμε μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας, συρράξεων στη Μέση Ανατολή στο παρελθόν που αφορούσαν και το Ιράν, και όσα συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια στη Βενεζουέλα με τις σχετικές κυρώσεις. Μιλήσαμε πριν περί μηδενικών καθαρών εκπομπών. Όλη η συζήτηση γίνεται για να κρατήσουμε τις θάλασσές μας καθαρές.
Έγιναν πολλές συζητήσεις, νομοθεσία, πολλά έξοδα από όλους μας για να διατηρήσουμε τις θάλασσές μας καθαρές. Την ίδια στιγμή πολιτικοί μιλούν για κυρώσεις και επίσης μιλούν για ειρήνη. Όταν μπήκα στην αίθουσα του συνεδρίου, έγινε μια συζήτηση με τον Anil [Sharma] σχετικά με τον σκιώδη στόλο και τον στόλο που έχει δεχθεί κυρώσεις. Επιτρέπουμε όλο αυτό το διάστημα πάνω από 1500 πλοία σε λειτουργία, 876 έχουν ήδη δεχθεί κυρώσεις. Δεν είναι ασφαλισμένα, δεν έχουν κατάλληλα πληρώματα, δεν έχουν σωστή συντήρηση.
Και έχουμε δει επίσης πολλά περιστατικά και ατυχήματα που αφορούν αυτά τα πλοία, τους προηγούμενους 12 μήνες στη Διώρυγα του Σουέζ, στη Βαλτική και συγκρούσεις στη Σιγκαπούρη. Και αυτό που χρειαζόμαστε ως κλάδος είναι να παροτρύνουμε την Αμερικανική Κυβέρνηση και την Ευρώπη να δώσει αμέσως, χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση, άδεια διάλυσης αυτών των πλοίων που βρίσκονται υπό καθεστώς κυρώσεων. Η Ινδία μπορεί να λάβει πλοία για διάλυση επειδή δεν έχει επιβάλει κυρώσεις σε αυτά τα πλοία».
Ο κ. Μαρινάκης συνέχισε: «Οι πλοιοκτήτες δεν μπορούν να λάβουν πληρωμή για να διαλύσουν τα πλοιά τους, καθώς έχουν δεχθεί κυρώσεις και πρέπει να βρεθούν εναλλακτικοί τρόποι πληρωμής. Εάν έχουμε άμεσα αυτήν την απαλλαγή για τους επόμενους 2 ή 3 μήνες τουλάχιστον για να μειωθεί ο σκιώδης στόλος που έχει δεχθεί κυρώσεις, αυτό θα βοηθήσει πολύ τον κλάδο και ταυτόχρονα θα μειώσει σημαντικά το παράνομο εμπόριο. Ξοδεύουμε χρόνο, κόπο και χρήμα για θέματα που έχουν πολύ μικρό αντίκτυπο στη ρύπανση. Και ταυτόχρονα αφήνουμε τα θεμελιώδη προβλήματα να συνεχίζονται. Δεν έχει νόημα. Πρέπει να καταβάλουμε συντονισμένη προσπάθεια να στείλουμε ένα ισχυρό μήνυμα για να δοθεί αμέσως αυτή η απαλλαγή, ώστε να διαλυθεί αυτός ο στόλος. Δεν χρειάζεται να προσθέσω κάτι περισσότερο. Φυσικά αγαπάμε την ειρήνη. Θέλουμε ειρήνη. Και προσβλέπουμε, στο τέλος της ημέρας, στην ειρήνη».
Προβλέψεις Διάλυσης Σκιώδη Στόλου
Όταν ρωτήθηκε σχετικά με πιθανή διάλυση του σκιώδη στόλου αν αρθούν οι κυρώσεις, ο Μαρινάκης εκτίμησε: «Τουλάχιστον το 25% τοις εκατό, θα προχωρήσει με διάλυση, γιατί υπάρχουν πολλά πλοία που δύσκολα μπορούν να μετακινηθούν. Αυτά τα πλοία μετακινούνται με πολύ μεγάλο κίνδυνο. Ο Anil Sharma είναι το κατάλληλο άτομο για να απαντήσει σε αυτήν την ερώτηση. Αλλά σύμφωνα με τις παρατηρήσεις μας, τουλάχιστον το 25% – το οποίο αντιπροσωπεύει πολλά πλοία – θα διαλυθεί.
Και, φυσικά, θα έχει σημαντικό αντίκτυπο στην αγορά». Ο Dr. Anil Sharma σχολίασε: «Πιστεύω σίγουρα ότι αν δοθούν οι άδειες, θα υπάρξει κατακλυσμός πλοίων που θα έρθουν για διάλυση επειδή μερικά από αυτά είναι όντως μη ασφαλή και αντιμετωπίζουν ζητήματα ασφάλισης». Όταν ρωτήθηκε για το χρονικό πλαίσιο, ο κ. Μαρινάκης πρόσθεσε: «Το χρονικό όριο θα βοηθήσει. Θα ξέρουν ότι έχουν τρεις μήνες και θα προχωρήσουν». Ο Προκοπίου επίσης τόνισε ότι είναι σημαντικό να «τεθεί χρονικό όριο εντός τριών μηνών» ως κίνητρο.
Η Έκκληση για Ειρήνη
Ο Γιώργος Προκοπίου τόνισε τη θεμελιώδη σύνδεση μεταξύ ειρήνης και ευημερίας: «Ο καλύτερος τρόπος για να βελτιωθούν τα επίπεδα διαβίωσης είναι η ειρήνη. Όταν επικρατεί ειρήνη, το εμπόριο ανθίζει, και το 90% της παγκοσμιοποίησης πραγματοποιείται μέσω της ναυτιλίας. Η γεωπολιτική παραμένει ένας από τους πιο απρόβλεπτους παράγοντες – κανείς δεν ξέρει τι θα συμβεί αύριο. Αλλά αν πρέπει να στοιχηματίσουμε σε κάτι, πρέπει να στοιχηματίσουμε στην ειρήνη, όχι στον πόλεμο». Ο Προκοπίου επίσης αμφισβήτησε την ορολογία που χρησιμοποιείται για τα πλοία υπό κυρώσεις: «Ο όρος “σκοτεινός στόλος” είναι παραπλανητικός. Δεν είναι σκοτεινός – είναι ένας παράλληλος στόλος που λειτουργεί σε διαφορετικά επίπεδα κόστους. Αντί να τιμωρούμε τη Ρωσία, ουσιαστικά τους παρέχουμε δυνατότητα για φθηνότερες μεταφορές».
Η Lois Zabrocky τόνισε τη σημασία του ελεύθερου εμπορίου: «Ευημερούμε σε ένα περιβάλλον ανοικτού και ελεύθερου εμπορίου. Ο προστατευτισμός και οι δασμολογικοί τοίχοι δεν είναι βέλτιστα σενάρια για τη βιομηχανία μας. Η διοίκηση Trump φαίνεται να πιστεύει ότι η άσκηση σημαντικής πίεσης μπορεί να δημιουργήσει ειρήνη».
Ο Ahmed Ali Alsubaey υπογράμμισε την ουσιώδη φύση της ναυτιλίας: «Χωρίς ανοικτό και ελεύθερο εμπόριο, δεν υπάρχει μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα για καμία επιχείρηση. Τονίζω πάντα, ιδιαίτερα στις κυρίες στο κοινό, ότι χωρίς ναυτιλία δεν υπάρχει shopping. Πρέπει να πείσουμε ακόμη και τους προστατευτιστές ότι το ελεύθερο εμπόριο πρέπει να ευημερήσει ξανά όπως στο παρελθόν. Πιστεύω ότι πλησιάζουμε σε αυτό το σημείο».
Επενδυτικές ευκαιρίες στη Μέση Ανατολή
Η συζήτηση επεκτάθηκε στο μέλλον των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και της ευρύτερης περιοχής της Μέσης Ανατολής. Ο κ. Μαρινάκης εξέφρασε αισιοδοξία για την περιφερειακή σταθερότητα: «Τα τελευταία 40 χρόνια, υπήρξαν πολλοί πόλεμοι στην περιοχή, στο Ιράκ, στο Ιράν, η εισβολή στο Κουβέιτ, τα συνεχιζόμενα προβλήματα στη Συρία, τον Λίβανο. Με τόση αβεβαιότητα ήταν πολύ δύσκολο να γίνουν περισσότερες επενδύσεις ή τα πράγματα που είδαμε πρόσφατα. Αλλά η κατάσταση τώρα σταθεροποιείται. Δεν υπάρχει η απειλή του Ιράκ, το Ιράν επίσης δεν είναι τόσο επιθετικό όσο στο παρελθόν. Έχουν βρεθεί λύσεις στη Συρία και στην εκεί περιοχή. Πιστεύω, λοιπόν, ότι τώρα είναι η στιγμή για ανάπτυξη και πραγματικές επενδύσεις που ίσως τα προηγούμενα χρόνια είχαν αναβληθεί. Η περιοχή διαθέτει όλα τα θεμελιώδη για να δούμε πολύ περισσότερες επενδύσεις και μεγάλη πρόοδο στις υποδομές. Είμαστε χαρούμενοι που βρισκόμαστε εδώ για επαναλαμβανόμενες επιχειρηματικές συναλλαγές με φίλους και εταίρους και να αυξήσουμε τις δραστηριότητές μας στην περιοχή.»
Ο Ahmed Ali Alsubaey υπογράμμισε τη στρατηγική σημασία της περιοχής: «Ο Αραβικός Κόλπος ήταν πάντα κεντρικός στη ναυτιλία, από τον Δρόμο του Μεταξιού έως τη Διαδρομή των Μπαχαρικών. Σήμερα συνεχίζει να χρησιμεύει ως κρίσιμο σταυροδρόμι. Αν οι γεωπολιτικές συνθήκες βελτιωθούν, θα δούμε μια αναγέννηση για την περιοχή. Ως η δεύτερη ταχύτερα αναπτυσσόμενη οικονομία μετά την Ινδία και την Κίνα, η Μέση Ανατολή βρίσκεται στη διασταύρωση των παγκόσμιων οικονομιών. Γι’ αυτό είμαι σίγουρος ότι η ναυτιλία θα επιστρέψει έντονα σε αυτήν την περιοχή».
Ο Γιώργος Προκοπίου σημείωσε τον συνεχιζόμενο μετασχηματισμό: «Κάτι πολύ ιδιαίτερο συμβαίνει σε αυτήν την περιοχή όσον αφορά τις επενδύσεις». Υποστήριξε επίσης πραγματιστικές ενεργειακές λύσεις: «Δεν πρέπει να φοβόμαστε το πετρέλαιο — θα παραμείνει. Η τεχνολογία δέσμευσης άνθρακα προσφέρει τη λύση. Η δέσμευση του 50% των εκπομπών θα ήταν επαρκής. Έχουμε την υποδομή, την ικανότητα διύλισης και τα δίκτυα διανομής. Πρέπει να τα χρησιμοποιήσουμε ενώ κάνουμε την ενέργεια προσιτή παγκοσμίως».
Η Lois Zabrocky παρατήρησε τη δυναμική της αγοράς: «Ο ΟΠΕΚ αρχίζει να ανακτά μερίδιο αγοράς, και οι περιφερειακές χώρες εργάζονται εντατικά για να επιτύχουν ειρήνη — έναν κρίσιμο και πολύτιμο ρόλο».
Προοπτικές αγοράς νέων κατασκευών
Το πάνελ ολοκληρώθηκε με συζητήσεις σχετικά με τις παραγγελίες πλοίων και τις συνθήκες της αγοράς.
Συγκεκριμένα, ο κ. Μαρινάκης σχολίασε: «Σχετικά με το ρίσκο νέων ναυπηγήσεων, νομίζω ότι είμαστε οι λάθος άνθρωποι να ρωτάει κανείς, γιατί έχουμε 100 πλοία σε παραγγελία. Υποχρεωτικά είμαστε αισιόδοξοι και πιστεύουμε στην αγορά. Υπάρχουν πολλές ανάγκες, περισσότερη σταθερότητα και ευκαιρίες ανάπτυξης. Όσον αφορά τις νέες ναυπηγήσεις, ο κλάδος χρειάζεται αυτά τα πλοία. Εάν γίνει επίσης σημαντική πρόοδος με τον Σκοτεινό Στόλο και όλα τα άλλα πλοία που δεν έχουν ακόμη διαλυθεί λόγω των συνθηκών της αγοράς και το παράνομο εμπόριο, υπάρχει χώρος για τις νέες ναυπηγήσεις. Και είμαστε αρκετά αισιόδοξοι. Ζούμε σε περιβάλλον πληθωρισμού και οι τιμές δεν φαίνεται να πέφτουν. Έχουν αυξηθεί όλα τα έξοδα και δεν φαίνεται άμεση μείωση των τιμών. Είμαστε αισιόδοξοι. Πιστεύουμε ότι χρειάζονται πλοία για την ανάπτυξη. Και επίσης, τα νέα πλοία που παραγγέλνουμε είναι σημαντικά πιο οικονομικά. Αυτό βοηθά επίσης το περιβάλλον και βοηθά επίσης αυτό που συζητήσαμε σχετικά με τις εκπομπές και η απάντηση στην ερώτησή σας είναι ναι, είμαστε αισιόδοξοι. Ναι. Βλέπουμε ότι οι τιμές θα παραμείνουν υψηλές για σημαντικό χρονικό διάστημα».
Ο Ahmed Ali Alsubaey πρόσφερε μια συνοπτική φιλοσοφία: «Ο Donald Trump λέει ‘drill, baby, drill.’ Εγώ λέω ‘build, baby, build.’ Όταν οι κανονισμοί αλλάζουν, χρειάζεσαι πλοία υπό παραγγελία.»
Η Lois Zabrocky περιέγραψε τη στρατηγική της International Seaways: «Ανανεώσαμε τον στόλο μας MR ενώ πουλάμε παλαιότερα πλοία και παραλαμβάνουμε νέα LR1. Πρόσφατα αγοράσαμε ένα μεταχειρισμένο VLCC. Ενώ τα νέα πλοία είναι προτιμότερα, εργαζόμαστε συνεχώς για να αναβαθμίσουμε τον στόλο μας με διάφορους τρόπους».
Ο Γιώργος Προκοπίου αναγνώρισε την πολυπλοκότητα των προβλέψεων της αγοράς: «Αυτό είναι το πιο δύσκολο ερώτημα, και η βεβαιότητα είναι αδύνατη. Τα ναυπηγεία είναι πλήρως κλεισμένα μέχρι το 2029. Η πρόβλεψη των συνθηκών τέσσερα χρόνια μπροστά απαιτεί εξαιρετική διορατικότητα. Μια οικονομική κρίση θα μπορούσε να διαταράξει τα πάντα, ειδικά αν οι δασμοί αντιστραφούν. Κάθε νεότερο πλοίο είναι πιο αποδοτικό. Τα καύσιμα αντιπροσωπεύουν το μεγαλύτερο έξοδό μας, οπότε μια μείωση 30 – 35% είναι σημαντικά πλεονεκτική. Ωστόσο, τα παλαιότερα πλοία και ο παράλληλος στόλος συνεχίζουν να δημιουργούν σημαντικά κέρδη, κάτι που εξηγεί γιατί τα μεταχειρισμένα πλοία διατηρούν τιμές δυσανάλογες με την ηλικία τους».
Bahri Week: Η Ναυτιλία σε σταυροδρόμι
Το φετινό Bahri Week απέδειξε ότι η ναυτιλία βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι. Οι ηγέτες του κλάδου καλούν για πραγματιστικές προσεγγίσεις στην πράσινη μετάβαση, ειρήνη για την ευημερία του εμπορίου και στρατηγικές επενδύσεις για την εξασφάλιση του μέλλοντος της ναυτιλιακής οικονομίας. Όπως σημείωσε ο Ahmed Ali Alsubaey για το Ντουμπάι και την Μέση Ανατολή: «Η περιοχή περνά μια ανάσταση… γίνεται ένα πραγματικά σημαντικό σταυροδρόμι στον κόσμο για το εμπόριο και την παγκόσμια ναυτιλία».
