Αναδιάρθρωση χρέους, «μαχαίρι» στις κρατικές δαπάνες ακόμη και με νέες περικοπές αποδοχών στον στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα, επιχειρησιακές συμβάσεις, πλήρης απελευθέρωση «κλειστών» επαγγελμάτων, άγριο φοροκυνηγητό, ξένες επενδύσεις, είναι μερικά μόνον από τα «στοιχήματα» που πρέπει να κερδίσει η Κυβέρνηση προκειμένου η Ελλάδα να δει φως στην άκρη του τούνελ.
Τετάρτη ή Πέμπτη ο Πρωθυπουργός αναμένεται να ανακοινώσει το πακέτο μέτρων «μαμούθ» των σχεδόν 25 δισ. ευρώ για την επόμενη 4ετία: Μέτρα που θα βασίζονται σε μια «μαγική συνταγή», μέσω της οποίας θα εξοικονομηθεί αυτό το ποσό κατά 2/3 από τις δαπάνες και κατά 1/3 από τους φόρους.
Δεδομένου ότι η ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών έχει επανειλημμένα δηλώσει «όχι σε αύξηση φόρων» -αφού έτσι και αλλιώς η φοροεισπρακτική πολιτική σε μια αγορά που μαστίζεται από την ύφεση δεν φέρνει τα αναμενόμενα έσοδα στα κρατικά ταμεία- το «μαχαίρι» πρέπει να μπει βαθιά σε κάθε εστία σπατάλης. ΔΕΚΟ, ΟΤΑ, νοσοκομεία, ασφαλιστικά ταμεία θα χάσουν ακόμη και την κρατική επιχορήγηση εάν δεν συμμορφωθούν με τα νέα δεδομένα.
Αλλά και το «όχι σε αύξηση φόρων» είναι σχετικό: Μέσω κάποιων «τρικ» αρκετοί έλληνες θα αναγκαστούν να βάλουν πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη για να εξοφλήσουν την εφορία. Είτε μέσω της αύξησης των αντικειμενικών αξιών ή με την κατάργηση φοροαπαλλαγών, είτε με την θέσπιση νέων ειδικών φόρων, όπως εκείνοι που θα εφαρμοστούν στα μη αλκοολούχα ποτά.
«Μαγική συνταγή» και για την μείωση του χρέους αναζητά η Κυβέρνηση προσδοκώντας σε έσοδα 50 δισ. ευρώ μέχρι το 2015 από τις περιβόητες αποκρατικοποιήσεις: Αν και το κυβερνητικό επιτελείο μιλά περισσότερο για «αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας» -παραπέμποντας έτσι στην επιλογή της μακροχρόνιας ενοικίασης κρατικής γης ή υποδομών- η διεθνής οικονομική κρίση περιορίζει τις εναλλακτικές. Θεωρείται εξαιρετικά δύσκολο να μην πωληθεί δημόσια περιουσία και μάλιστα σε τιμές που δεν θα είναι οι πλέον συμφέρουσες.
Την κατάλληλη «φόρμουλα» αναζητά το υπουργείο Οικονομικών και για τα πρόσθετα μέτρα που πρέπει να πάρει φέτος: Το συνολικό ύψος του επιπλέον «πακέτου» για το 2011 μπορεί να αγγίξει ακόμη και τα 4,5 δισ. ευρώ, αφού εκτός από τις επιπτώσεις της υστέρησης στα έσοδα, πρέπει πλέον να συνυπολογιστεί και η πολύ πιθανή νέα αναθεώρηση του ελλείμματος του 2010 που ανοίγει άλλη μια «τρύπα» της τάξης των 2,5 δισ. ευρώ.
Και κοντά σε αυτά δεν λείπει και η «γκρίνια» των Βρυξελλών για τις μεταρρυθμίσεις. Για παράδειγμα, το «άνοιγμα» των κλειστών επαγγελμάτων δεν έγινε όπως ακριβώς το φαντάζονταν αφού η σύστασή τους ήταν σαφής: άρση των απαγορεύσεων ελεύθερης άσκησης επαγγέλματος και κατάργηση των διοικητικά οριζόμενων ελάχιστων αμοιβών ή ελάχιστων περιθωρίων κέρδους. Κάτι τέτοιο στην πράξη δεν έγινε αφού διατηρήθηκαν αρκετά «προνόμια» (όπως το περιθώριο κέρδους των φαρμακοποιών), ενώ ακόμη και για τις επιχειρησιακές συμβάσεις έως τον Ιούνιο πρέπει η εφαρμογή τους να είναι εκτεταμένη.
Και τα δύσκολα μοιάζει να έρχονται για την Ελλάδα: Μετά την αύξηση των επιτοκίων από την ΕΚΤ και την προσφυγή της Πορτογαλίας στον μηχανισμό στήριξης, σε «κρας τεστ» εξελίσσονται οι προγραμματισμένες εκδόσεις έντοκων γραμματίων για την Τρίτη και για τις 19 Απριλίου.
Το κλίμα είναι βαρύ και δεν είναι τυχαίο που το θέμα «αναδιάρθρωση ελληνικού χρέους» έπαψε να είναι «ταμπού» όπως απέδειξε περίτρανα η τηλεδιάσκεψη του Ζαν Κλοντ Τρισέ με τους ευρωπαίους υπουργούς Οικονομικών. Ένα θέμα που δεν συζητείτο καν από τα επίσημα όργανα ευρωπαϊκά όργανα πέφτει πια στο τραπέζι. Και ας εμφανίστηκαν σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο κατηγορηματικά αντίθετες τόσο η Κομισιόν όσο και η ΕΚΤ.
