Αν ο Λαφαζάνης νομίζει ότι θα σκίζει μνημόνια σα χασέδες.
Αν ο Κουρουμπλής πιστεύει ότι ο Τσίπρας θα μειώσει το χρέος κατά 30% επειδή έτσι γουστάρει.
Αν ο Μητρόπουλος έχει την άποψη ότι την επομένη θα καταργηθούν όλοι οι μνημονιακοί νόμοι που αφορούν στα εργασιακά και τα ασφαλιστικά.
Αν κάποιες συνιστώσες που εκπροσωπούν από δεκάδες ως κάποιες εκατοντάδες οπαδών του ΣΥΡΙΖΑ είναι σίγουρες πως θα σηκώσουν την παντιέρα ρόσα στο Μέγαρο Μαξίμου.
Ε, τότε γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ διαμαρτύρεται και κατακρίνει όσους κάνουν λόγο για έξοδο από το ευρώ;
Ο ίδιος ο αρχηγός του αντιμετωπίζει με αβάσταχτη ελαφρότητα τη σχέση με την τρόικα. Ο ίδιος ο αρχηγός του καλλιεργεί στο λαό την εντύπωση πως αν κερδίσει τις εκλογές θα κάνει έναν υγιεινό περίπατο στην Ευρώπη και θα επιβάλλει τη θέλησή του στη Γερμανία, την Κομισιόν, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, το ΔΝΤ και στις αγορές.
Ο ίδιος ο αρχηγός του αντί να ενημερώνει σωστά το λαό και να τον προετοιμάζει για δύσκολες, πολύ δύσκολες διαπραγματεύσεις και καταστάσεις, του καλλιεργεί ψευδαισθήσεις πως αρκεί να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ και ως δια μαγείας θα λυθεί κάθε πρόβλημα της χώρας με τους κακούς που μας επέβαλαν στενό κορσέ και θέλουν να τον διατηρήσουν.
Ουδέν πιο ανιστόρητο, ουδέν πιο λαϊκίστικο, ουδέν πιο επικίνδυνο.
Από κοντά και οι υπόλοιποι φονείς της τρόικας και των λοιπών κατακτητών. Ακούγοντας τον αρχηγό του να μιλάει για νταούλια, έχει δίκιο να παίρνει θάρρος ο Λαφαζάνης και να ετοιμάζεται να σκίσει τα μνημόνια.
Εχουν δίκιο να παίρνουν θάρρος και οι υπόλοιποι επαναστάτες και να λουφάζουν οι λογικές φωνές.
Μόνο που με τη συμπεριφορά τους δικαιώνουν εκείνους που τους κατηγορούν ότι θα φέρουν πιο κοντά το Grexit.
Γιατί κανένας σώφρων, λογικός και μη αιθεροβάμων φαντάζεται πως ο Τσίπρας θα κάνει τον περίπατό του στην Ευρώπη και θα κατατροπώσει τους πάντες.
Κανένας δεν πιστεύει πως η Γερμανία θα αποδεχτεί να ηττηθεί από το ΣΥΡΙΖΑ και να ανοίξει τον ασκό του Αιόλου για Ισπανούς, Ιταλούς, Γάλλους, να ενισχύσει όλους τους αντιπάλους της πολιτικής της και να φουσκώσει με αέρα τα πανιά των ευρωσκεπτικιστών.
Θα ήταν προτιμότερο ο ίδιος ο κύριος Τσίπρας να βάλει τα πράγματα στη θέση τους. Να πάψει να χτυπάει νταούλια και να ακούσει τη φωνή του ρεαλισμού και των συντρόφων του οι οποίοι έχουν γνώση της στάσης που θα τηρήσουν οι πιστωτές και του μεγέθους των δυσκολιών που συνεπάγεται η όποια διαπραγμάτευση, ιδίως από μία κυβέρνηση με ισχυρή εσωτερική αμφισβήτηση όπως αυτή των Λαφαζάνη και λοιπών.
Οσο δεν το κάνει τόσο αφήνει ανοιχτό το πεδίο να αλωνίζουν οι αντίπαλοί του, να καλλιεργούν κλίμα φόβου και να κραδαίνουν ακόμα και το φάντασμα της εξόδου από το ευρώ.
Κύριε Τσίπρα στο χέρι σας είναι να εξαλείψετε κάθε υποψία φόβου. Αρκεί να βάλετε στη θέση τους εκείνους που συμπεριφέρονται σαν η Ελλάδα να έχει το πάνω χέρι, σαν να είναι η ισχυρή πλευρά, σαν ο συσχετισμός δυνάμεων μας επιτρέπει να επιβάλουμε τις επιθυμίες μας και τις ορέξεις μας.
Οποιος το νομίζει μάλλον βλέπει έξοδο από το ευρώ και αλβανοποίηση της χώρας και όποιος το πιστεύει πραγματικά χρειάζεται να επισκεφθεί το γιατρό του.
