Διαβάστε όλο το άρθρο του Γ. Βαρουφάκη.
Ως Κρητικός, έστω και ψευδο-κρητικός, επικροτώ την αλληγορία του Αλέξη Τσίπρα περί λύρας και πεντοζάλη. Μακάρι μια ελληνική κυβέρνηση να οδηγούσε τον χορό των αγορών, αντί να σέρνεται συνεχώς σε ένα οικτρό γαϊτανάκι θεσμικών δανειστών και αρπακτικών «επενδυτών».
Επί της ουσίας: Από το 2010 η ελληνική κυβέρνηση αρνείται ότι το κράτος χρεοκόπησε και παρουσιάζει την προέκταση της πτώχευσης αυτής στο διηνεκές, μέσω του μεγαλύτερου δανείου στην Ιστορία, ως… «διάσωση». Έτσι, μεγεθύνοντας τις μαύρες τρύπες και χρεοκοπώντας τον ιδιωτικό τομέα (ξεζουμώντας τον ώστε να αποπληρώνονται, δήθεν, τα δάνεια), το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να βασίζεται στη δημιουργία νέας φούσκας στην αγορά ομολόγων (μιας και το τεράστιο χρέος ποτέ δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί πραγματικά) και των χρηματιστηρίων (καθώς οι τράπεζες και οι επιχειρήσεις, λόγω συνολικής χρεοκοπίας της κοινωνικής οικονομίας κι αυτές, όπως και το δημόσιο, αδυνατούν να χτίσουν σε πραγματικές βάσεις). Έτσι καταντήσαμε έρμαια που χορεύουν συνεχώς σε σκοπούς που σιχαινόμαστε.
Πώς μπορεί να μετατραπεί επιτέλους η ελληνική κυβέρνηση σε λυράρη, από αλυσοδεμένο χρεο-δουλοπάροικο που χορεύει στους σκοπούς των δανειστών; Μόνο μέσα από μια πραγματική διαπραγμάτευση που θα γίνει μόνο αν είμαστε έτοιμοι να πούμε ΟΧΙ σε συνθήκες συνεχιζόμενης επέκτασης της συνολικής χρεοκοπίας στο μέλλον. Όσο διαρκούν αυτές οι διαπραγματεύσεις, οι αγορές και οι κερδοσκόποι θα είναι σε κατάσταση αποπληξίας. Όταν ολοκληρωθούν, με την Ελλάδα ξανά βιώσιμη χώρα, τότε, πράγματι, οι αγορές θα σπεύσουν να χορέψουν από πεντοζάλη έως και βαλς στους δικούς μας σκοπούς.
