Η ευρωκρίση έχει ίσως τελικά κάποιο θετικό στοιχείο. «Η διαδικασία της πολιτικής ένωσης της Ευρώπης επιταχύνεται» λέει σε συνέντευξή της στην DW η αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και επίτροπος Δικαιοσύνης Βίβιαν Ρέντινγκ:
«Για την πολιτική ένωση συζητάμε εδώ και δεκαετίες. Στην Ευρώπη όταν όλα βαίνουν καλώς παρακολουθούμε τα πάντα εξ΄ αποστάσεως. Όταν όμως τα πράγματα δυσκολέψουν όλοι ζητούν την άμεση εφαρμογή κάποιας μεταρρύθμισης. Και τώρα η μεταρρύθμιση κινείται ταχύτερα από ό,τι έχουμε συνηθίσει. Την χρειαζόμαστε όμως, αν θέλουμε να επιβιώσουμε.
Αν συγκρίνετε τις ΗΠΑ και την ΕΕ θα δείτε ότι οι Αμερικανοί έχουν μεγαλύτερο χρέος και έλλειμμα από τους Ευρωπαίους. Τα οικονομικά στοιχεία στις ΗΠΑ είναι χειρότερα. Όμως το δολάριο δεν κινδυνεύει γιατί οι Αμερικανοί έχουν ενιαία οικονομική πολιτική και φυσικά πολιτική ένωση. Το ίδιο πρέπει να κάνουμε και εμείς για να διασφαλίσουμε την οικονομία μας, αλλά και για έχουμε και στο μέλλον λόγο και ρόλο σε παγκόσμιο επίπεδο».
Κρατική δομή κατά το γερμανικό πρότυπο
Στην Ευρώπη είναι πολλοί εκείνοι που τάσσονται υπέρ της πολιτικής ένωσης. Όμως οι Ευρωπαίοι πολιτικοί έχουν διαφορετικά οράματα και στόχους για την ΕΕ, έστω κι αν μιλούν όλοι για την ένωση. Για την Βιβίαν Ρέντινγκ, η Ευρώπη του αύριο μοιάζει πολύ με την Γερμανία του σήμερα:
«Η δομή δεν απέχει πολύ από τη γερμανική. Στη Γερμανία υπάρχουν τα ομόσπονδα κρατίδια που έχουν δικαίωμα συναπόφασης. Έτσι βλέπω την Ευρώπη του αύριο. Χρειαζόμαστε μια ισχυρή κυβέρνηση, μια ισχυρή ευρωπαϊκή βουλή, η οποία θα εκλέγεται απευθείας από τους πολίτες. Επίσης, ο πρωθυπουργός θα πρέπει να εκλέγεται από την ευρωπαϊκή βουλή. Για την Ευρώπη χρειαζόμαστε μια κοινοβουλευτική δημοκρατία».
Διαχωρισμός κυριαρχικών δικαιωμάτων
Τι θα γίνει όμως με τα κυριαρχικά δικαιώματα της κάθε χώρας. Η αντιπρόεδρος της Κομισιόν εκτιμά ότι η εκχώρησή τους θα ωφελήσει κατ΄ αρχήν τους Ευρωπαίους:
«Η Άγκελα Μέρκελ είχε πει ότι ‘δεν έχουμε να κάνουμε με απώλεια κυριαρχικών δικαιωμάτων, αλλά με διαχωρισμό τους’. Θα πρέπει να παραδεχθούμε ότι οι χώρες από μόνες τους είναι μικρές και αδύναμες. Και δεν εννοώ μόνο την πατρίδα μου το Λουξεμβούργο. Και η Γερμανία μικρή είναι για να επιζήσει μόνη της στον κόσμο. Το ίδιο ισχύει και για τη Γαλλία. Μόνο από κοινού μπορούμε να αποκτήσουμε μια φωνή που να ακούγεται στη διεθνή σκηνή. Χρειαζόμαστε περισσότερη Ευρώπη κυρίως στον έλεγχο και τη χρήση του χρήματος».
Πηγή Deutsche Welle
Διαβάστε επίσης :
