Ειδικά σε μια περίοδο όπου οι ΗΠΑ φαίνεται να προωθούν την εμβάθυνση των σχέσεων με πιο μετριοπαθή καθεστώτα στην περιοχή η ολοένα και αυξανόμενη πίεση προς τους κεμαλικούς στην Τουρκία φέρνει τον Ερντογάν σε απομόνωση από τις ΗΠΑ.
Είναι δεδομένο ότι οι ΗΠΑ επιθυμούν τη δημιουργία μια αυτόνομης ζώνης για τους Κούρδους. Μια περιοχή που θα διασφαλίζει τα αποθέματα πετρελαίου στο βόρειο Ιρακ και που θα μπορέσει να γίνει η νέα βάση των αμερικανικών συμφερόντων στην ευρύτερη περιοχή. Με τον τρόπο αυτό προκεχωρημένες βάσεις των ΗΠΑ στην περιοχή της Τουρκίας μπορούν να μπουν σε δεύτερη μοίρα ή ακόμη και να καταργηθούν. Τα συμφέροντα των ΗΠΑ μπορούν ίσως στο άμεσο μέλλον να εξυπηρετηθούν και χωρίς τη χρήση των βάσεων της Τουρκίας. Η προσέγγιση με τη Σαουδική Αραβία και η συμφωνία για ζώνες για τους αμάχους που δεν περιλαμβάνουν περιοχές που ελέγχονται από την Τουρκία, αλλά περιοχές που ελέγχουν Κούρδοι οδηγούν σε αυτό το συμπέρασμα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ο κίνδυνος δημιουργίας μιας αυτόνομης περιοχής υπό τον έλεγχο των Κούρδων έχει σημάνει συναγερμό την Τουρκία. Την ίδια ώρα η αδυναμία των ένοπλων δυνάμεων της Τουρκίας να θέσει υπό τον έλεγχό τους στρατηγικής σημασίας περιοχές στην βόρεια Συρία δείχνει αδυναμία της στρατιωτικής μηχανής της Τουρκίας και ενισχύει την ανησυχία του καθεστώτος.
Μπορεί ο Ερντογάν να πέτυχε μια νέα προσέγγιση με τη Ρωσία, όμως οι δυνάμεις του δεν μπόρεσαν να δημιουργήσουν μια “σφήνα” στα εδάφη που κατέχουν οι Κούρδοι και έτσι ο κίνδυνος αυξάνεται.
Η ακραία αντιδημοκρατική συμπεριφορά στο εσωτερικό δείχνει ταυτόχρονα έναν αυταρχισμό τον οποίο οι ΗΠΑ απεχθάνονται, ειδικά όταν συνοδεύεται με μια εξωτερική πολιτική που “αλληθωρίζει” κατά περίπτωση.
Έτσι κατά πολλούς οι ΗΠΑ είναι πιο πιθανό να στραφούν εκ νέου προς τη χώρα μας σε μια προσπάθεια αναζήτησης σταθερών συμμάχων. Προς τούτο συντείνει η διαρκώς αυξανόμενη συνεργασία της Ελλάδας με το Ισραήλ.
Όσο για τον βασικό παράγοντα αποσταθεροποίησης της χώρας, την οικονομική κρίση, φαίνεται ότι και σε αυτό το επίπεδο υπάρχουν εξελίξεις. Πληροφορίες αναφέρουν ότι εκτός της “τριανδρίας” των ελληνοαμερικανών (Πρίμπους, Τζιτζίκος, Παπαδόπουλος), υπάρχουν ακόμη δύο ελληνοαμερικανοί που κινούνται σε υψηλά επιχειρηματικά επίπεδα και ασκούν ευρείας κλίμακας επιρροή στον Ντόναλντ Τραμπ. Και οι δύο αναμένεται να επισκεφθούν μέσα στο επόμενο διάστημα την Αθήνα, καθώς φαίνεται ότι είναι επιλογή των ΗΠΑ η ολοένα και μεγαλύτερη αποδέσμευση της Αθήνας από τις επιταγές του Βερολίνου…
