Θύελλα αντιδράσεων έχει προκαλέσει το βιβλίο του Αλέξη Τσίπρα που δίνει λεπτομέρειες για την περίοδο των μνημονίων μέσα από περιγραφές αλλά και συνομιλίες πρώην συντρόφων του, ενώ αποκάλυψε και άγνωστες πτυχές της κυβέρνησής του.
Στο πρώτο μέρος του βιβλίου του Αλέξη Τσίπρα τονίζει πως κάθε κομματικό στέλεχος θα έπρεπε να έχει εργαστεί για να έχει μια ολοκληρωμένη άποψη της πραγματικής ζωής και του εργασιακού βίου.
Υπενθυμίζεται ότι ο ίδιος σπούδασε Πολιτικός Μηχανικός και σχεδόν αμέσως μεταπήδησε στην πολιτική. Στο βιβλίο αποκάλυψε πως εργάστηκε στο τεχνικό γραφείο που διατηρούσαν τα δύο μεγαλύτερα αδέλφια του, η Ζανέτ και ο Δημήτρης.
Όπως γράφει ο ίδιος στην «Ιθάκη»: «Στις αρχές του 2000 πήρα το πτυχίο του Πολιτικού Μηχανικού και σύντομα ξεκίνησα να παρακολουθώ το μεταπτυχιακό πρόγραμμα στην Πολεοδομία και Χωροταξία στην Αρχιτεκτονική Σχολή. Ολοκλήρωσα με επιτυχία τις σπουδές μου στο διετές αυτό πρόγραμμα και αμέσως δρομολόγησα τη διακοπή της αναβολής μου για να υπηρετήσω τη θητεία μου στο Ναυτικό, τον Ιούλιο του 2003».
«Ολοκλήρωσα τη θητεία μου ως Γραμματέα της Νεολαίας στο 3ο Συνέδριο της Οργάνωσης, τον Μάρτιο του 2003. Έπειτα από τέσσερα χρόνια στη θέση του Γραμματέα, άφησα πίσω μου μια υπαρκτή Οργάνωση Νεολαίας, που είχε πια καταγεγραμμένη παρουσία στις μεγαλύτερες πανεπιστημιακές σχολές, αλλά και ιδιαίτερο πολιτικό στίγμα. Με διαδέχθηκε στη θέση του Γραμματέα ο Τάσος Κορωνάκης, που κέρδισε την ψηφοφορία στο νέο Κεντρικό Συμβούλιο απέναντι στην υποψηφιότητα του Νίκου Παππά» γράφει.
Συνεχίζει, λέγοντας, πως: «Επρόκειτο για μια αναμέτρηση δύο στελεχών που είχαν διαφορετική αντίληψη για την πορεία της Οργάνωσης. Στη διαμάχη αυτή αποφάσισα να μην εμπλακώ, να μην ορίσω διάδοχό μου, αλλά να αφήσω τη μάχη των ιδεών και των ζυμώσεων να εξελιχθεί ελεύθερα. Μετά την ήττα του, ο Παππάς, ευτυχώς για αυτόν, έφυγε για τη Γλασκόβη για να σπουδάσει Οικονομικά. Ο Τάσος Κορωνάκης, τελειόφοιτος Ηλεκτρολόγος Μηχανικός στην Πάτρα, δυστυχώς, εγκατέλειψε τις σπουδές του».
«Εκείνη την εποχή έκανα τα πρώτα μου βήματα στον επαγγελματικό στίβο. Είχα ξεκινήσει να εργάζομαι, από τότε που έκανα το μεταπτυχιακό μου, στην τεχνική εταιρεία που είχαν συστήσει τα αδέλφια μου. Αρνιόμουν πεισματικά τις προτάσεις να ενταχθώ στο κομματικό μισθολόγιο ως επαγγελματικό στέλεχος. Ήθελα να έχω την αυτονομία μου. Γι’ αυτό από νέος υποστήριζα πως τα στελέχη του κόμματος έπρεπε να σπουδάσουν, να δουλέψουν, να αποκτήσουν εμπειρίες, για να έχουν πάντα προσωπική αυτονομία και εναλλακτικές επιλογές στη ζωή τους» τόνισε.
Κατέληξε λέγοντας πως: «Στην αρχή ήταν πιο εύκολο να μοιράζω τον χρόνο μου, καθώς η ενασχόληση στο τεχνικό γραφείο δεν απαιτούσε να δουλεύω από το πρωί ως το βράδυ. Όταν όμως αποφάσισα να κάνω το βήμα να νοικιάσω το δικό μου σπίτι, έπρεπε να εργαστώ πιο εντατικά, ώστε να έχω ένα καλύτερο εισόδημα που θα μου το επέτρεπε. Μετακόμισα λοιπόν για πρώτη φορά από τους Αμπελόκηπους σε ένα δυάρι στη Ζωοδόχου Πηγής, στη Νεάπολη Εξαρχείων. Το διάστημα αυτό ανέλαβα να επιβλέψω την ανέγερση ενός συγκροτήματος κατοικιών στη Νέα Ηρακλείτσα Καβάλας. Ταξίδευα κάθε Δευτέρα πρωί με το αεροπλάνο και έμενα τουλάχιστον τρεις μέρες κάθε εβδομάδα στην Καβάλα. Όταν βρισκόμουν στην Αθήνα μοίραζα τον χρόνο μου μεταξύ του τεχνικού μου γραφείου στους Αμπελόκηπους και του γραφείου μου στον πέμπτο όροφο της Κουμουνδούρου. Σε λίγο καιρό όμως η ζωή μου θα έμπαινε σε άλλους, πολύ πιο ξέφρενους ρυθμούς».
