Στο εδώλιο κάθονται δύο πρώην δικτάτορες, ο 85χρονος Χόρχε Βιδέλα και ο 83χρονος Ρεϊνάλντο Μπινιόνε, μαζί με άλλους έξι στρατιωτικούς, τους Σαντιάγκο Ομάρ Ριβέρος, Ρουμπέν Όσκαρ Φράνκο, Αντόνιο Βάνεκ, Χόρχε Λουίς Μανιάκο, Χουάν Αντόνιο Ασίκ και Χόρχε “Τίγκρε” Ακόστα.
«Ήμασταν το λάφυρο του πολέμου του καθεστώτος», δήλωσε μπαίνοντας στην αίθουσα του δικαστηρίου ο Λεονάρντο Φοσάτι. Ο 33χρονος ήταν ένα από τα 102 μωρά που κλάπηκαν και ξαναβρήκαν την ταυτότητά τους χάρη στις έρευνες των «Γιαγιάδων της Πλατείας του Μαΐου».
Μέλη οργανώσεων για την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μεταξύ των οποίων και μέλη των HIJOS (Γιοι και κόρες των εξαφανισθέντων) έψαλλαν μπροστά από το δικαστήριο κρατώντας σημαίες.
Σχεδόν 500 βρέφη «εξαφανίστηκαν» κατά τη διάρκεια της δικτατορίας από φυλακές και κέντρα βασανιστηρίων, όπως από τη διαβόητη Σχολή Μηχανικών του Ναυτικού (Esma).
Οι γονείς του Φοσάτι, που ήταν μέλη της Ένωσης Φοιτητών, απήχθησαν το 1977, όταν η μητέρα του ήταν έγκυος και τα ίχνη τους χάθηκαν έκτοτε. «Γεννήθηκα σε ένα αστυνομικό τμήμα και με υιοθέτησε μια οικογένεια που ενεργούσε καλή τη πίστει. Αλλά χάρη στις «Γιαγιάδες» ξαναβρήκα την πραγματική μου οικογένεια και την ταυτότητά μου», είπε ο 33χρονος.
Συνήθως το μωρό δινόταν σε οικογένειες στρατιωτικών ή σε συγγενείς τους. Την μητέρα την πετούσαν στη θάλασσα, γυμνή και ζωντανή, από ένα στρατιωτικό αεροπλάνο.
Είναι η πρώτη φορά που η υπόθεση της κλοπής των βρεφών οδηγείται σε δίκη ως συστηματικό σχέδιο του καθεστώτος.