Έδειξαν το δρόμο προς την επιτυχία και τη δόξα και γι’ αυτό αξίζουν κάθε τιμή! Η ΕΟΚ μας έκανε το πιο όμορφο… μάθημα ιστορίας και βράβευσε την ομάδα που πριν από ακριβώς 30 χρόνια έστειλε όλους τους Έλληνες στην κορυφή του “Ολύμπου”, την ομάδα που κατέκτησε το Eurobasket του 1987.
Οι μεγάλες μορφές εκείνης της επιτυχίας έδωσαν το παρών, αλλά δεν έλειψαν οι ηχηρές απουσίες, αφού οι Γκάλης και Γιαννάκης δεν βρέθηκαν στο Πολιτιστικό και Αθλητικό κέντρο Δαΐς.
“Δεν ήμουν μόνο παίκτης και διοικητικός παράγων, δυστυχώς ένα διάστημα πέρασα και από διαιτητές. Η 14η Ιουνίου του 1987 είναι ημερομηνία ορόσημο, είναι ένας φάρος. Είναι μια πορεία που επιτεύχθηκε με έναν συγκεκριμένο προγραμματισμό. Αποδεικνύει ξεκάθαρα πως αν είμαστε ενωμένοι μπορούμε να πετύχουμε ακόμη και το ακατόρθωτο. Η επιτυχία του ’87 ανήκει αποκλειστικά στους πρωταγωνιστές μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Εμείς είμαστε οι θιασάρχες, οι σκηνοθέτες. Ο αθλητισμός ασφαλώς δεν λύνει εθνικά προβλήματα, οικονομικά ή πολιτικά, είναι όμως μια λύση για την κοινωνία. Είναι η απάντηση σε εκφυλιστικά φαινόμενα που παρατηρούνται ακόμη και στις μέρες μας. Θα πρέπει να σταθούμε όλοι κοντά σε αυτό που λέγεται αθλητικό κίνημα. Το 1987 ήταν μια αφετηρία για τον ελληνικό αθλητισμό γενικότερα προς την κορυφή. Ήταν μια πορεία που οδήγησε το μπάσκετ και τον αθλητισμό προς την κορυφή σε όλα τα επίπεδα. Το μπάσκετ θα πρωταγωνιστήσει και στο μέλλον, είναι πολύ καλά θεμελιωμένο” τόνισε ο ο πρόεδρος της ΕΟΚ, Γιώργος Βασιλακόπουλος.
Από τη μεριά του, ο υφυπουργός αθλητισμού αναφέρθηκε στο δέος που νιώθει όταν βλέπει τους παίκτες της εθνικής του 1987. “Όλο αυτό το πράγμα που ζω κάποιες στιγμές τους επτά αυτούς μήνες είναι ιδιαίτερα τιμητικό. Νιώθω δέος βλέποντας όλα τα ινδάλματα των παιδικών μου χρόνων, τους παίκτες της Εθνικής μας και το μόνο που θέλω να πω είναι ‘σας ευχαριστούμε για τις στιγμές που προσφέρατε’. Αυτό που θέλω να πω εκ μέρους της πολιτείας είναι πως ακόμη και στις δύσκολες αυτές στιγμές θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να είμαστε δίπλα στον αθλητισμό και μακριά από αυτά τα πράγματα που μας χαλάνε αυτό που απολαμβάνουμε. Κύριε πρόεδρε (σ.σ. απευθυνόμενος στον Γιώργο Βασιλακόπουλο), να είσαι καλά για να τσακωνόμαστε” ανέφερε.
Στη συνέχεια ακολούθησε η βράβευση των μελών εκείνης της ιστορικής ομάδας, με τις ατάκες των Καμπούρη και Φιλίππου να προκαλούν γέλιο και αίσθηση. “Ευτυχώς ήμουν εγώ τέρας ψυχραιμίας γιατί οι περισσότεροι συναθλητές μου είχαν άγχος” ανέφερε μεταξύ άλλων ο “τίμιος γίγαντας”, ενώ ο Φιλίππου τόνισε για την απουσία των Γκάλη – Γιαννάκη: “Αυτή η ομάδα ήταν ευλογημένη, αλλά έχει και μια κατάρα. Από τη μέρα που ήμασταν στο βάθρο δεν έχουμε καταφέρει να είμαστε όλοι μαζί ξανά. Ελπίζω κάποια στιγμή να τα καταφέρουμε. Νέοι είμαστε ακόμη”.
Πολύ όμορφα ήταν τα λόγια των Φραγκίσκου Αλβέρτη και Θοδωρή Παπαλουκά για εκείνη την ομάδα και όσα.. έφερε στη ζωή τους. “Ακούσαμε πολλά. Μας έδωσαν την αφορμή να βγούμε στους δρόμους και να ασχοληθούμε με τον αθλητισμό. Κάποιοι από εμάς γίναμε αθλητές επιπέδου εθνικής ομάδας. Θέλω να πω ενα μεγάλο “ευχαριστώ”. Αφησαν την παρακαταθήκη τους. Είχα την τύχη να παίξω ως 74αρης με αρκετά από αυτά τα παιδιά. Ηταν ένα παιδικό όνειρο που εκπληρώθηκε. Φανταστείτε, ήταν σαν να έβλεπες τον Σούπερμαν”, ανέφερε ο “Φράγκι”.
“Με επηρεάσατε όπως οι γονείς μου. Σας ευχαριστώ. Μας δώσατε την δυνατότητα να κάνουμε το όνειρό μας πραγματικότητα. Θα ήθελα μία φορά να βρεθούμε με όλα τα παιδιά της γενιάς μου και να σας πούμε πόσο ευγνώμονες είμαστε”, είπε ο Θοδωρής Παπαλουκάς.