Οι τροικανοί αν και έχουν διαφωνίες μεταξύ τους θέλουν να διασφαλίσουν ότι η Ελλάδα θα υποχρεωθεί να προχωρήσει σε αλλαγές και διασφάλιση εσόδων και ταυτόχρονα να διασφαλίσουν μέσω του ECCL την χρηματοδοτική εγγύηση του προγράμματος που ζητά το ΔΝΤ.
Για ακόμη μια φορά το ΔΝΤ έχει αναλάβει τον ρόλο του κακού. Δεν θεωρεί αρκετές τις εγγυήσεις από μέρους της Ελλάδας και ζητά τόσο από το υπουργείο Οικονομικών όσο και από το υπουργείο Εργασίας την ποσοτικοποίηση των μέτρων, αλλά και γραπτές εγγυήσεις, σχέδιο νόμου δηλαδή για τη θεσμοθέτηση των μέτρων.
Αν αυτό σας θυμίζει κάτι τότε ναι μάλλον θυμάστε το σκηνικό που είχε στηθεί τον Νοέμβριο του 2012, το τότε πλήρες αδιέξοδο, ο κίνδυνος ρευστότητας για τη χώρα λόγω παγώματος των δόσεων κλπ σχεδόν σε μια νύχτα άλλαξε και οι αμοιβαίες υποχωρήσεις έφεραν λύση στο eurogroup.
Η ουσία της διαφοράς βρίσκεται στο χρηματοδοτικό κενό. Εκεί κάπου όμως είναι και η λύση. Ποια μπορεί να είναι αυτή; Για ακόμη μια φορά η διαβεβαίωση προς το ΔΝΤ από την ευρωπαϊκή πλευρά ότι θα κάνει ό,τι χρειαστεί για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους και η κυβέρνηση θα διαβεβαιώσει την Ε.Ε. ότι θα πετύχει πρωτογενή πλεονάσματα.
