Όσο μεγαλύτερους όρχεις έχει ένας άνδρας, τόσο αυξάνει η πιθανότητα ότι θα αδιαφορεί να ασχοληθεί προσωπικά με το μεγάλωμα των παιδιών του, αναφέρει η έρευνα.
Έτσι λοιπόν, οι μπαμπάδες που αλλάζουν πάνες, ταΐζουν τα μωρά με το μπιμπερό, τα νανουρίζουν, τα κάνουν μπάνιο και τα πηγαίνουν στο γιατρό, έχουν ένα μεγάλο μυστικό.
Οι ερευνητές του πανεπιστημίου Έμορι της Ατλάντα, με επικεφαλής τους ανθρωπολόγους Τζέημς Ρίλινγκ και Τζενιφερ Μασκάρο, συσχέτισαν σε 70 άνδρες ηλικίας 21 – 43 ετών (που είχαν παιδιά ενός έως δύο ετών) το μέγεθος των γεννητικών οργάνων τους με την προθυμία τους για τον ρόλο του πατέρα.
Οι άνδρες με τα μικρότερα όργανα ήταν αυτοί που -σύμφωνα και με τη σχετική μαρτυρία της συζύγου- ασχολούνταν περισσότερο με τα μικρά παιδιά τους.
Οι εθελοντές κλήθηκαν επίσης να κοιτάξουν φωτογραφίες των παιδιών τους, ενώ οι επιστήμονες απεικόνιζαν τον εγκέφαλο των ανδρών με λειτουργική μαγνητική τομογραφία (fMRI).
Όπως διαπιστώθηκε, ο εγκέφαλος των ανδρών με τους μικρότερους όρχεις (που είχαν προηγουμένως μετρηθεί) έδειχνε έως τρεις φορές μεγαλύτερη συναισθηματική ενεργοποίηση στη θέα των παιδιών τους, σε σχέση με τον εγκέφαλο των ανδρών με τους μεγαλύτερους όρχεις.
Σύμφωνα με τους Αμερικανούς επιστήμονες, η νέα μελέτη ενισχύει τη θεωρία της εξελικτικής «τράμπας» ανάμεσα στο χρόνο και την προσπάθεια που επενδύει κανείς είτε στην ανατροφή των παιδιών είτε το σεξ.
Κάπως έτσι, σήμερα πια, τα μικρότερα γεννητικά όργανα υποδηλώνουν μια πιο στέρεη δέσμευση του αρσενικού για συμμετοχή στην ανατροφή των παιδιών μαζί με το ταίρι του, αντί να «κυνηγά» άλλα θηλυκά.
«Η μελέτη μας δείχνει ότι μερικοί άνδρες έχουν από τη φύση τους περισσότερο την τάση να μεγαλώνουν τα παιδιά τους από ό,τι άλλοι, όμως αυτό δεν δικαιολογεί τους τελευταίους. Απλώς μερικοί πρέπει να κάνουν μεγαλύτερη προσπάθεια σε σχέση με άλλους», δήλωσε ο Ρίλινγκ, ο οποίος παραδέχτηκε ότι προς το παρόν δεν είναι σαφής ο μηχανισμός που συνδέει το μέγεθος των όρχεων με την ανδρική συμπεριφορά.
Πιθανώς, όπως είπε, έχει να κάνει με την ορμόνη τεστοστερόνη, τα επίπεδα της οποίας πέφτουν όταν κανείς γίνεται πατέρας, ενώ αντίστροφα, όταν είναι υψηλά, κάνουν ένα άνδρα λιγότερο καλό οικογενειάρχη.
Από την άλλη, ο Ρίλινγκ και η Μασκάρο δεν απέκλεισαν ότι όταν ένας άνδρας ασχολείται συνεχώς με τα παιδιά του, αντί να κάνει σεξ, σταδιακά τα γεννητικά όργανά του μπορούν να υποστούν μια συρρίκνωση.
Επίσης τόνισαν ότι το μέγεθος των γεννητικών οργάνων αποτελεί ένα μόνο παράγοντα, ανάμεσα σε πολλούς που καθορίζουν τη συμπεριφορά του πατέρα απέναντι στα μικρά παιδιά του, καθώς, μεταξύ άλλων, οι πολιτισμικές-κοινωνικές επιρροές έχουν βαρύνουσα σημασία.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Επιστροφή στο σχολείο και στις ιώσεις! Μειώστε τους κινδύνους
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
