Όπως δήλωσε στο πρακτορείο ειδήσεων Ρόιτερς ο Άντονι Λέικ, εκτελεστικός διευθυντής της οργάνωσης, το πρόβλημα του υποσιτισμού είναι ευρέως υποτιμημένο, κυρίως επειδή το φαινόμενο αυτό συχνά συγχέεται με την έλλειψη τροφίμων.
Στην πραγματικότητα, είπε ο ίδιος, ο υποσιτισμός και οι μη αναστρέψιμες συνέπειές του για την υγεία επηρεάζουν και συγκριτικά ευημερούσες χώρες, όπως η Ινδία, όπου υπάρχει απόθεμα τροφίμων, αλλά η πρόσβαση σε αυτό είναι άνιση και τα τρόφιμα είναι χαμηλής διατροφικής αξίας.
“Ο υποσιτισμός και κυρίως η καθυστέρηση στην ανάπτυξη είναι ένα από τα λιγότερο αναγνωρισμένα προβλήματα για τα παιδιά στον κόσμο. Είναι φρικτό πράγμα. Αυτά τα παιδιά είναι καταδικασμένα”, πρόσθεσε ο Λέικ.
Η καθυστέρηση στην ανάπτυξη είναι μία επίπτωση του υποσιτισμού κατά τις πρώτες 1.000 περίπου μέρες της ζωής ενός βρέφους, περιλαμβανομένης της κυοφορίας.
Τα παιδιά με καθυστέρηση στην ανάπτυξη μαθαίνουν λιγότερα στο σχολείο και είναι πιθανότερο να ζήσουν σε συνθήκες φτώχειας και να αποκτήσουν ως ενήλικες παιδιά που επίσης θα εμφανίσουν καθυστέρηση στην ανάπτυξη εξαιτίας της ελλιπούς διατροφής. Αυτό, ως συνέπεια, λέει ο Λέικ, αυξάνει την φτώχεια στις πληγείσες χώρες και περιοχές και διευρύνει το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών.
“Τα νούμερα είναι υπερβολικά. Στην Ινδία, για παράδειγμα, σχεδόν το 48% των παιδιών εμφανίζουν καθυστέρηση στην ανάπτυξη και στην Υεμένη το ποσοστό αυτό ανέρχεται σε περίπου 60%…”, εξηγεί ο Λέικ.
“Και το σημαντικό είναι ότι πρόκειται για απολύτως μη αναστρέψιμη κατάσταση. Μπορείς να ταΐσεις ένα ελλιποβαρές παιδί, αλλά στην περίπτωση του παιδιού με καθυστέρηση στην ανάπτυξη, εξαιτίας της επίδρασης (της έλλειψης θρεπτικών συστατικών) στον εγκέφαλό του, η συνέπεια είναι μία μόνιμη, μειωμένη νοητική δυνατότητα μέχρι την ηλικία περίπου των δύο ετών”.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Τελευταίοι οι Έλληνες στη φροντίδα των παιδιών τους
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
