Οι νικηφόροι Βαλκανικοί Πόλεμοι του 1912-13 είναι μία από τις αποδείξεις που τεκμηριώνουν την άποψη ότι τίποτα δεν μπορεί να γονατίσει αυτή τη χώρα. Πάντα φθάνοντας στο σημείο μηδέν αποδεικνύεται ότι τα εθνικά ψυχικά αποθέματα είναι ανεξάντλητα.
Τότε το 1912 η Ελλάδα οι πολίτες και οι πολιτικοί της κατατρέχονταν ακόμη από τη βαριά ήττα του πολέμου με την Τουρκία το 1897. Μέσα στο γενικό κλίμα απογοήτευσης και κατάπτωσης ξεπήδησε ο Ελ.Βενιζέλος ο οποίος επέλεξε να “παίξει” τολμηρά και να αγνοήσει τις φοβίες και τα κόμπλεξ που επικρατούσαν εκείνη την εποχή. Η επιλογή του να συμμαχήσει με τη Βουλγαρία ήταν απόφαση σοκ για τα δεδομένα της εποχής. Αλλά αποδείχτηκε πέρα για πέρα ορθή.