Αμερικανοί ερευνητές του πανεπιστημίου ΜΙΤ δημιούργησαν μια επαναστατική φωτογραφική μηχανή που φωτογραφίζει ακόμα και πίσω από γωνίες, αν και η τεχνική χρειάζεται ακόμα τελειοποίηση.
Η κάμερα χρησιμοποιεί πολύ βραχείς και υψηλής έντασης παλμούς λέιζερ για να φωτίσει μια σκηνή. Η συσκευή δημιουργεί μια εικόνα, που περιλαμβάνει ακόμα και αντικείμενα κρυμμένα πίσω από μια γωνία και έξω από το οπτικό πεδίο του φωτογράφου, συλλέγοντας τις ανεπαίσθητες ποσότητες του φωτός λέιζερ που αντανακλώνται από ένα τοπίο ή άλλη σκηνή.
Οι επιστήμονες του εργαστηρίου Media Lab του ΜΙΤ, με επικεφαλής τον καθηγητή Ραμές Ρασκάρ, σύμφωνα με το BBC, πιστεύουν ότι η νέα μηχανή μπορεί να αξιοποιηθεί μελλοντικά σε αποστολές έρευνας και διάσωσης, στη ρομποτική όραση και στην ιατρική ενδοσκόπηση.
“Είναι σαν να έχεις όραση με ακτίνες Χ, χωρίς τις ακτίνες Χ”, δήλωσε ο Ρασκάρ, ο οποίος πρόσθεσε ότι όταν ξεκίνησε τη σχετική έρευνα πριν από τρία χρόνια, το σημερινό επίτευγμά του εθεωρείτο αδύνατο από τους άλλους.
Στην “καρδιά” της φωτογραφικής μηχανής βρίσκεται ως πηγή φωτός ένα λέιζερ που εκπέμπει παλμούς με συχνότητα 1 femtosecond, δηλαδή ένα εκατομμυριοστό του νανο-δευτερολέπτου ή 0,000000000000001 δευτερόλεπτα. Τέτοια λέιζερ συνήθως χρησιμοποιούνται από χημικούς για την απεικόνιση χημικών αντιδράσεων σε ατομικό ή μοριακό επίπεδο.
Το λέιζερ εκπέμπει παλμούς φωτός στη σκηνή που πρόκειται να φωτογραφηθεί. Τα σωματίδια φωτός του λέιζερ διασκορπίζονται και αντανακλώνται από όλες τις επιφάνειες, ενώ ακόμα κι αν υπάρχει κάποια γωνία, λίγα σωματίδια πάλι θα αντανακλαστούν, πράγμα που σημαίνει ότι ακόμα κι αν ένας άνθρωπος κρύβεται πίσω από μια γωνία, ο αισθητήρας της κάμερας, που “συλλαμβάνει” το αντανακλώμενο φως, θα μπορέσει να τον “δει”.
Στη συνέχεια, η φωτογραφική μηχανή χρησιμοποιεί πολύπλοκους αλγόριθμους -παρόμοιους με αυτούς στις ιατρικές τομογραφίες- για να κατασκευάσει ένα πιθανό τρισδιάστατο μοντέλο της γύρω περιοχής, συμπεριλαμβανομένων των κρυμμένων αντικειμένων και προσώπων πίσω από μια γωνία. Προς το παρόν πάντως, η νέα τεχνική είναι εφικτή μόνο σε ελεγχόμενες εργαστηριακές συνθήκες και μπορεί να “μπερδευτεί”, αν η προς φωτογράφηση σκηνή είναι πολύπλοκη.
Ο καθηγητής Σρι Ναγιάρ του πανεπιστημίου Κολούμπια, ειδικός στην υπολογιστική όραση, χαιρέτισε τη νέα ανακάλυψη, όμως εμφανίστηκε επιφυλακτικός κατά πόσο είναι δυνατό να δημιουργηθεί μια φωτογραφική μηχανή που, σε πραγματικές συνθήκες, θα μπορεί να φωτογραφήσει με ακρίβεια πίσω από γωνίες μια ολόκληρη σκηνή. “Φαίνεται πως (η ομάδα του Ρασκάρ) απέχουν πολύ ακόμα από το φωτογραφίζουν κανονικές σκηνές”, τόνισε. Όπως είπε, επειδή η κάμερα αξιοποιεί πολύ μικρές ποσότητες φωτός για να κάνει στη συνέχεια τους αλγοριθμικούς υπολογισμούς της, έχει να “επιλέξει” ανάμεσα σε μια ποικιλία πιθανών λύσεων για να απεικονίσει, πράγμα που στην πράξη μπορεί να σημαίνει λανθασμένη φωτογράφηση. “Παρόλα αυτά, πρόκειται για ένα πολύ ενδιαφέρον πρώτο βήμα”, πρόσθεσε.
